Τι έγινε φέτος στο Χάντμπολ – Ο Καφφάτος αποκαλύπτει τα πάντα!

Όταν προλογίζει κάποιος δηλώσεις ή συνεντεύξεις συνηθίζει να χρησιμοποιεί επιθετικούς προσδιορισμούς όπως ειλικρινής, χειμαρρώδης, αποκαλυπτικός…

Στην περίπτωση του Δημήτρη Καφφάτου, του αρχηγού της ομάδας χάντμπολ της ΑΕΚ,στην συνέντευξη(ή μήπως πιο σωστά εξομολόγηση…) που παραχώρησε ραδιοφωνικά, αποκλειστικά στο AEK LIVE και στον Μιχάλη Μικελλή, με αφορμή και τις πρόσφατες δυσμενείς εξελίξεις στην ομάδα του χάντμπολ, όλοι οι παραπάνω επιθετικοί προσδιορισμοί αποκτούν την ετυμολογική τους σημασία. Όλα όσα μοιράστηκε ο Δημήτρης Καφφάτος αποδεικνύουν πως είναι αλάνθαστο το κριτήριο του κόσμου που θεωρεί και αποκαλεί «Μάγκες» τους παίκτες της ομάδας χάντμπολ, πως και σε κυνικούς καιρούς υπάρχουν ακόμη σημαίες, πως αξίζει να σταθούμε δίπλα στην προσπάθεια του αρχηγού και όσων τον πλαισιώσουν για να διασώσουν την ομάδα.

Αναλυτικά όσα είπε ο Δημήτρης Καφφάτος:

Για όσα έχουν συμβεί στην ομάδα από το περασμένο καλοκαίρι

«Με τον Γιάννη τον Αρβανίτη,τον Γιώργο τον Παπαδόπουλο,τον Φάνη τον Τσαούση και τον Χριστόφορο τον Μπακαούκα στήσαμε μια ομάδα για να δώσει λίγη χαρά στον κόσμο της ΑΕΚ, χωρίς να περιμένουμε η αλήθεια η ομάδα να αγαπηθεί τόσο από τον κόσμο της ΑΕΚ. Στα δύσκολα χρόνια της ομάδας του ποδοσφαίρου και μάλιστα στην πιο δύσκολη στιγμή της πέρσι ,αυτή η ομάδα των πέντε ανθρώπων παλέψαμε και καταφέραμε να πετύχει η ΑΕΚ το νταμπλ. Ήταν μια δύσκολη χρονιά, αντιμετωπίζαμε οικονομικό πρόβλημα και όπως θυμάστε για 1 ½ μήνα απείχαμε από τις προπονήσεις, ως μέσο πίεσης, κάτι όμως που μας «έδεσε» τελικά ακόμη περισσότερο και γι΄αυτό, όπως έχω ξαναπεί, η περσινή ομάδα ήταν πιο «ομάδα» από κάθε άλλη περίοδο.

Κάπου εκεί,στα δύο τελευταία παιχνίδια του πρωταθλήματος και ενώ είμασταν ήδη Κυπελλούχοι, εμφανίστηκε ο κ.Λαζόπουλος, δήλωσε αυτό που θέλαμε και εμείς να ακούσουμε, πως θα στηρίξει την ομάδα και την προσπάθεια που κάναμε τόσα χρόνια, και όπως είναι φυσικό μας τόνωσε ψυχολογικά. Και η ψυχολογία είναι πολύ σημαντική παράμετρος για έναν επαγγελματία αθλητή, αν όχι η πιο σημαντική, παρόλο που με θεωρώ ερασιτέχνη αθλητή, μια και η ανταμοιβή μου όλα αυτά τα χρόνια δεν ήταν οικονομική, αλλά κυρίως η αγάπη και η αναγνώριση του κόσμου. Τον Ιούλιο ξεκίνησαν οι μεταγραφές, με παίκτες που αγωνίζονταν στο εξωτερικό σε δυνατά πρωταθλήματα, ο Ράκσεβιτς, ο Σανίκης, ο Καρυπίδης , γεγονός που οπωσδήποτε θα είχε δυσκολία στην διαχείριση και για τους παίκτες που υπήρχαν ήδη στην ομάδα και για αυτούς που θα έρχονταν, φαινόταν όμως πως η ομάδα άλλαζε ύφος και χαρακτήρα. Από το σημείο που «αιμορραγούσαμε»οικονομικά, τώρα γινόντουσαν κινήσεις όπως η «χλιδάτη»παρουσίαση της ομάδας, που μπορεί να μην ήταν πολύ «ΑΕΚ»σαν εικόνα, ήταν φυσικό όμως να μας εντυπωσιάσουν. Από εκεί και πέρα όμως «χάθηκε η μπάλα».Έπρεπε να τεθούν ρεαλιστικοί στόχοι. Δεν γίνεται να διατεινόμαστε πως σε ένα ή δύο χρόνια θα πάρουμε το CL, όταν η Κιέλο που έχει κατακτήσει CL έχει 10-15 εκατ.ευρώ μπάτζετ. Είναι βέβαια πιθανό τον Λαζόπουλο να τον παραπλάνησαν «αυλικοί». Είδε μια ομάδα που χρειαζόταν βοήθεια, μπήκε να βοηθήσει, πραγματικά όμως δεν ήξερε τι είναι το χάντμπολ. Αποφάσιζε και λειτουργούσε με βάση αυτά που του μετέφεραν. Παρόλα αυτά,μιλάμε για έναν επιχειρηματία που θα όφειλε να είχε σφαιρική άποψη των δεδομένων. Το γήπεδο των Λιοσίων για παράδειγμα, ακόμη και αν του το πρότειναν κάποιοι, θα έπρεπε να συνυπολογίσει την έλλειψη σύνδεσης με τα μέσα μαζικής μεταφοράς,την δύσκολη πρόσβαση. Η ΑΕΚ στο χάντμπολ «τρέφεται» από τον κόσμο, όλα αυτά τα χρόνια ο κόσμος είναι η δύναμη μας»
Για την τακτοποίηση των οφειλών των παικτών

«Δεν γνωρίζω τι συμφωνίες έχουν γίνει προσωπικά με κάθε παίκτη.Όσον αφορά τις οφειλές των παικτών για την σεζόν που έληξε το καλοκαίρι του 2013, συμφωνήθηκε να ισχύσει κάτι σαν «συμψηφισμός»και να εξοφληθούν, μαζί με τις αμοιβές της σεζόν που διανύσαμε, το φετινό καλοκαίρι. Και ενώ ουσιαστικά είμαστε απλήρωτοι για περισσότερο από ένα χρόνο, προσπαθήσαμε να μην βγει όλο αυτό αγωνιστικά αλλά και γενικά προς τα έξω, για να προφυλάξουμε την ομάδα, παρόλο που κάποια στιγμή υπήρξε η σκέψη να προχωρήσουμε σε αποχή από προπονήσεις ή ίσως και κάποια παιχνίδια, κάτι που τελικά δεν κάναμε, σεβόμενοι το σωματείο, τον κόσμο και εμάς τους ίδιους».
Για την απόφαση του να εγκαταλείψει την αγωνιστική δράση

«Ήμουν ο πρώτος παίκτης που στελέχωσε την ομάδα όταν ξεκίνησε να στήνεται το τμήμα και ενώ έπαιζα στην Γκρασχόπερς και θα μπορούσα να συνεχίσω και στο εξωτερικό,προτίμησα να έρθω στην ΑΕΚ. Δεν θα επιτρέψω λοιπόν σε κανέναν να «κοροϊδέψει»την προσπάθεια που έχω καταβάλει δέκα χρόνια στην ομάδα ή να με φέρει στο σημείο να «σιχαθώ» το ίδιο το άθλημα.Για όλους αυτούς τους λόγους ανακοίνωσα πριν από λίγες μέρες την απόφαση μου να σταματήσω,αν και η αλήθεια είναι πως δεν θα ήθελα ποτέ να φύγω από την ΑΕΚ. Θεωρώ πως θα μπορούσα να παίξω για δυο ακόμη χρόνια,να βγω μπροστά και να παλέψω για τηνΑΕΚ,αγωνιστικά εννοώ, αλλά όλη αυτή η κατάσταση με «άδειασε»ψυχικά. Και δεν είναι κάτι που λέω για πρώτη φορά,όσες φορές έχω μιλήσει με κόσμο της ΑΕΚ, περιγράφω την κατάσταση όπως είναι, γιατί θεωρώ πως μιλάω σε αδέλφια μου,στην οικογένεια μου. Η ΑΕΚ είναι η οικογένεια μου και αυτό ας το καταλάβει ο κάθε Λαζόπουλος, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να παίζει με την ΑΕΚ. Φοβάμαι πως αν συνεχίσω θα μιλήσω με, ας πούμε, «ανάρμοστο»τρόπο, όμως θα’θελα να πω και αυτό. Ο πρόεδρος της Ερασιτεχνικής δήλωσε πως γίναμε ΑΕΚ χάρη στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ. Γίναμε ΑΕΚ χάρη στην ιστορία της ΑΕΚ και αυτή δεν δημιουργήθηκε από επαγγελματίες. Κάνει λάθος αν μετράει την ιστορία της ΑΕΚ από την δημιουργία της ΠΑΕ και της ΚΑΕ.Εγώ αγαπώ και το σκάκι από την στιγμή που υπάρχει σαν τμήμα της ΑΕΚ. Ξέρω πως όλα αυτά ακούγονται «συναισθηματικά», η αλήθεια είναι πως απλά είμαι ΑΕΚ, «ΑΕΚοφροσύνη» όμως δεν πούλησα. Και θεωρώ ντροπή να μην συμμετέχει το σκάκι στο final 4 επειδή δεν βρίσκονται 2500 ευρώ. Είναι απλό, αν δεν μπορείς, φεύγεις»
Τι δεν έκανε η διοίκηση Λαζόπουλου

«Ας ξεκινήσουμε από τι έκανε,κατάφερε να γκρεμίσει όνειρα παικτών, αθλητών. Χάρη στην παρουσία της ομάδας σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις και στην αίσθηση που είχε δημιουργήσει ,είχαν απευθυνθεί σε μένα και σε κάποιον ακόμη μέσα από την ομάδα για να συμμετέχει η ΑΕΚ, με την Μπεσίκτας, την Παρί και την Μπαρτσελόνα σε ένα διεθνές τουρνουά που θα διεξαγόταν στην Κωνσταντινούπολη. Φανταστείτε την ΑΕΚ, με τέτοιας δυναμικής ομάδες, μέσα στην Πόλη. Και σκεφτείτε το να μην μπορεί να εξασφαλίσει ο πρόεδρος, ή τέως πρόεδρος, 10000 ευρώ για να μπορέσει η ΑΕΚ να πάρει μέρος σε ένα τέτοιο τουρνουά, πόσο ακυρώνει την προσπάθεια των παιδιών .Παίζαμε με την πλάτη στον τοίχο τους τελευταίους τρεις μήνες τουλάχιστον. Είναι αυτό που ανέφερα και νωρίτερα για την ψυχολογία και το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει, αυτό το τελευταίο διάστημα όμως από την ανάποδη. Αγωνίζεσαι σε ένα ερασιτεχνικό σωματείο και όχι σε μια εταιρεία, από την οποία μπορείς απλά να αποχωρήσεις και να συνεχίσεις σε κάποιαν άλλη. Ο Μπακαούκας και ο Παπαδόπουλος δεν μπορούν να φύγουν,είναι κατά κάποιο τρόπο «δέσμιοι».γιατί αυτός είναι ο τρόπος λειτουργίας των ερασιτεχνικών σωματείων. Και την ίδια στιγμή η ΑΕΚ δείχνει να θέλει να «αφανίσει» τα ερασιτεχνικά τμήματα προς χάρην των επαγγελματικών,του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ.Δεν καταλαβαίνω γιατί ο Δημήτρης ο Μελισσανίδης, που θεωρώ έξυπνο άνθρωπο και επιχειρηματία δεν αναλαμβάνει,τ ο κόστος άλλωστε δεν είναι μεγάλο για τις οικονομικές του δυνατότητες, να «διασώσει»και τα Ερασιτεχνικά τμήματα. Περιμένουν όλοι το γήπεδο, ok, το γήπεδο θα γίνει. Μετά; Από τον Δημήτρη τον Μελισσανίδη περίμενα να μπει μπροστά, να «καθαρίσει»τα τμήματα από τα χρέη, άλλωστε δεν μιλάμε για υπέρογκα ποσά, και στη συνέχεια να «επιβάλει»πορεία πρωταθλητισμού στα «καθαρά»πια ερασιτεχνικά τμήματα»
Για το σήμερα αλλά και το αύριο της ομάδας

«Αυτή την στιγμή η ομάδα βρίσκεται με ένα πρόστιμο 80000 ευρώ, πιθανόν το μεγαλύτερο πρόστιμο που έχει ποτέ επιδικαστεί σε ερασιτεχνικό σωματείο,με τιμωρία 8 αγωνιστικών μετά την έφεση, που αύξησε την ποινή από 6 σε 8 αγωνιστικές,επίσης πρωτότυπο,με λίγα λόγια είμαστε στο κενό. Αποφασίσαμε οι παίκτες, και εννοώ τους τρεις σωματοφύλακες και τον Ντ’Αρντανιάν, ο Χριστόφορος (Μπακαούκας,) ο Φάνης (Τσαούσης), ο Γιώργος (Παπαδόπουλος) και εγώ να «βάλουμε πλάτη»και να δούμε τι μπορεί να γίνει. Είναι βέβαια πολύ δύσκολο. Αν είχε αποπληρώσει τα χρέη, όπως υποσχέθηκε ο Λαζόπουλος, θα ήταν κάπως ευκολότερο. Αυτό που ξέρουμε είναι αυτό που έχει δηλώσει, πως θα αποπληρώσει τα χρέη και τις οφειλές προς τους αθλητές και θα παραμείνει στην ομάδα ως χορηγός, όμως δεν έχει υπάρξει οποιαδήποτε άλλη επικοινωνία. Όπως ξέρεις την παραίτηση του την έμαθα από σένα Μιχάλη Μικελλή και το AEK LIVE!

Και γενικά φέτος οι εξελίξεις και τα γεγονότα μας προλάβαιναν,συνέβαιναν με τέτοιο ρυθμό που δεν ήταν δυνατό να τα παρακολουθήσω. Δεν γνωρίζω πραγματικά τις προθέσεις του, όπως δεν γνωρίζω αυτή την στιγμή και πρακτικά θέματα, τι έχει ας πούμε συμφωνήσει με παίκτες. Θα ήθελα να τον δω να βγει μπροστά,όπως στην αρχή που φωτογραφιζόταν με τα τρόπαια,και να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του. Το μόνο που μπορώ να πω αυτή την στιγμή είναι πως συμπαίκτες μου, μου ζήτησαν να μπω μπροστά και να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε την ομάδα να βγει από αυτή τη δεινή θέση. Προσπαθώ να βρω τρόπους πώς να το διαχειριστούμε όλο αυτό πως θα μπορούσε ο κόσμος να βοηθήσει, από πού θα μπορούσε να προέλθει το μπάτζετ για να είναι λειτουργικό το τμήμα, πως θα καταφέρεις να είσαι αξιόπιστος και να κερδίσεις την εμπιστοσύνη των παικτών.

Η «παλαιά»φουρνιά θα μείνει, θα παραμείνει και ο Γεωργιάδης, που είναι επίσης «μάχιμος»Αεκτζής, υπάρχουν κάποιοι παίκτες από πίσω, πρέπει όμως να τους δώσουμε το κίνητρο και να νιώσουν ασφαλείς»

Ποιο είναι το «άνοιγμα», το χρέος της ομάδας

«Δεν γνωρίζω ακριβώς,γύρω στις 200000 ευρώ,αρκετά μεγάλο, ειδικά για την περίοδο που διανύουμε».
Τι πιστεύει πως πρέπει να γίνει από εδώ και στο εξής και τι σκοπεύει να κάνει

«Γενική συσπείρωση,αυτό πρέπει να γίνει. Πιστεύω πως υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να βοηθήσουν την ΑΕΚ. Μπορεί το χάντμπολ να ήρθε σχετικά αργά στο οπαδικό ενδιαφέρον, πιστεύω όμως πως ο κόσμος το αγάπησε μέσα από την προσπάθεια μας,εμείς μαχόμασταν και εσείς ερχόσασταν κοντά μας. Και από εκεί που ο κόσμος δεν ήξερε ούτε τους βασικούς κανονισμούς του αθλήματος, τώρα έχει φτάσει στο επίπεδο να γνωρίζει και την παραμικρή λεπτομέρεια, να έχει την απόλυτη αντίληψη του αθλήματος. Αυτό ίσως να είναι και το μεγαλύτερο επίτευγμα αυτής της ομάδας. Για να είμαι ειλικρινής, αυτή την στιγμή, με όλα τόσο ρευστά και με δεδομένα που ακόμη δεν γνωρίζω, περισσότερο εύχομαι, παρά σκοπεύω. Και αυτό που θα ευχόμουν θα ήταν με το που θα κλείσουμε να χτυπήσει το τηλέφωνο μου και να είναι ο Δημήτρης ο Μελισσανίδης. Θα είχα την ευκαιρία να του πω ποιοι είμαστε, τι έχουμε καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια που έλειπε από την ΑΕΚ, ποιο είναι το οικονομικό μας «πακέτο», πως μπορεί να στήσει, να δημιουργήσει μια ομάδα. Και μιλάμε για επίπεδο χορηγίας, όχι να αναλάβει απαραίτητα εξ’ολοκλήρου την ομάδα. Κάτι τέτοιο, ή κάτι παρόμοιο, περιμένω γιατί μου είναι αδιανόητο να φανταστώ πως θα βγουν έξω παίκτες της ΑΕΚ, της ΑΕΚ ξαναλέω,για να βρουν χορηγούς .Η αλήθεια βέβαια είναι πως αυτοί που στήριξαν την ομάδα είμασταν εμείς και από εμάς περιμένω πάλι την βοήθεια. Και όταν λέω εμείς, εννοώ τον κόσμο, εσείς και εμείς. Γι’αυτό και οπωσδήποτε θα υπάρχει διαφάνεια, να ξέρει και ο κόσμος ακριβώς πως διατίθεται το μπάτζετ, μια και δείχνει πολύ πιθανόν να είναι και πάλι ο ίδιος ο κύριος «χρηματοδότης, αλλά και τους πραγματικούς στόχους της ομάδας. Όχι έχουμε ομάδα που θα προσπαθήσει για παράδειγμα για την παραμονή και θα ισχυριζόμαστε πως θα πάρουμε τίτλους. Και βέβαια,σε όποια λύση και αν καταλήξουμε,να γίνει το συντομότερο δυνατό,για να μπορέσουμε να στήσουμε την ομάδα όσο πιο γρήγορα γίνεται».
Τελειώνοντας αυτή η συνέντευξη,ποιο θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνει

«Να πάρω ένα παυσίπονο! Σοβαρά τώρα, έχω τόσες σκέψεις μέσα στο κεφάλι μου και τόσες αγωνίες που πραγματικά θα ήθελα να πάρω μια βαθιά αναπνοή, να κάνω ένα βήμα πίσω και να πάρω φόρα, να κάνω κίνηση μπροστά. Θα μιλήσω με τα παιδιά για να δούμε με ποιους συνεχίζουμε, ποιοι έχουν την διάθεση αλλά και τα κότσια. Όσοι νιώθουν επαγγελματίες, ας πάνε επαγγελματικά στα σπίτια τους. Εμείς στην ΑΕΚ δεν είμαστε επαγγελματίες, στο σημείο που βρισκόμαστε θέλουμε μαχητές. Και σας θέλουμε και όλους δίπλα μας.

Το ΑΕΚ LIVE ήταν δίπλα μας από την αρχή, χωρίς να το ζητήσουμε, τώρα όμως ζητάμε την βοήθεια σας. Αν όλα αυτά τα χρόνια σας δώσαμε κάποιες στιγμές χαράς, δώστε μας τις πίσω σε στήριξη. Και να αναφερθώ σε κάποιον που δεν μιλάει πολύ, γιατί επιλέγει να μιλάει μέσα στο γήπεδο, τον Χριστόφορο τον Μπακαούκα. Ένας βιοπαλαιστής πραγματικός, ένας Αεκτζής μάχιμος, που μπορεί όταν επιστρέψει σπίτι του να κλαίει, όπως πιθανόν να κλαίει και τώρα που μας ακούει, ένα παλικάρι που έρχεται κάθε μέρα στις προπονήσεις από την Σαλαμίνα, μόνο και μόνο για να πρεσβεύσει αυτή την ιδέα που έχει στο μυαλό του και αυτό που νιώθει στην καρδιά του, την ΑΕΚ. Και δεν είναι μόνο ο Χριστόφορος, είναι και άλλα παιδιά, ο Φάνης, ο Γιώργος, οΔιονύσης , οι πιτσιρικάδες, που θυσιάζουν πράγματα για να είναι στην ΑΕΚ. Για εμάς τους ερασιτέχνες, και τονίζω το ερασιτέχνες, ήταν δύσκολα αυτά τα χρόνια, όμως μας συσπείρωσαν, γίναμε γροθιά και θα παραμείνουμε γροθιά. Υπάρχουν παίκτες που θα αγωνιστούν στην ΑΕΚ και χωρίς χρήματα,θέλουμε δίπλα μας και εσάς και όποιον έχει το μεράκι να βοηθήσει».
Για τον Γιάννη τον Αρβανίτη

«Του αναγνωρίζω,εκτός από τις προπονητικές του ικανότητες, την τεράστια υπομονή του. Και αν κάποιος νομίζει πως επειδή έχει παικταράδες υπό τις οδηγίες του η δουλειά του είναι εύκολη, τότε δεν έχει ιδέα από ομαδικά αθλήματα. Ο προπονητής σε μια ομάδα εκτελεί και χρέη ψυχολόγου και πρέπει να είναι ικανός στην διαχείριση και ανθρώπων, αθλητών, και καταστάσεων και να έχει γερό στομάχι. Δεν έχουμε μιλήσει τώρα, με τα τελευταία δεδομένα, θα ήταν όμως πολύ σημαντικό αν αποφάσιζε να βοηθήσει».
Τι θα ήθελε να προσθέσει,κλείνοντας την συζήτηση

«Ένα τεράστιο ευχαριστώ θα ήθελα να πω,γιατί στα δέκα χρόνια αγωνιστικής παρουσίας μου στην ΑΕΚ, κατάφερα, εκτός από βιολογικά, με το μέλος πουπροστέθηκε πριν από τρεις μήνες, να μεγαλώσω πολύ την οικογένεια μου, να με βάλετε μέσα στην οικογένεια σας, να αποκτήσω πολλά αδέλφια. Ευχαριστώ για το κάλεσμα, θα είμαστε σε επαφή. Εις το επανιδείν».

Επιμέλεια συνέντευξης: Ειρήνη Παναγιωτάκη