ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
Παικταράδες ή αιώνια ταλέντα; Ένα… τσιγάρο δρόμος!
Στην Ελλάδα έχουμε μία πολύ λάθος αντίληψη για την έννοια της λέξης ταλέντο. Σαρδέλης, Γιούσης, Μπότος και Μπάμπης. Τέσσερα παιδιά που μπορεί να είναι το μέλλον της ΑΕΚ. Μπορούν όμως να μείνουν… μέλλον. Η διαχείριση είναι στα χέρια της Ένωσης και στα πόδια και στο μυαλό αυτών των παιδιών
Email για προτάσεις και ρουσφέτια: managerikos@gmail.com
Να ξεκαθαρίσουμε πως για τα παιδιά δεν έχω άποψη πέρα από τα παιχνίδια που έχουν παίξει με την πρώτη ομάδα. Συνεπώς η εικόνα που έχω είναι αρκετά μικρή. Δέχομαι ότι είναι… ταλέντα αλλά τι ακριβώς σημαίνει ταλέντο; Και πως κάποιος από ταλέντο γίνεται κανονικός ποδοσφαιριστής;
Γίνεται όπως ακριβώς έγινε ο Γαλανόπουλος. Με συμμετοχές στην πρώτη ομάδα και αρκετό, μη αδιάφορο, αγωνιστικό χρόνο. Σε ματς κρίσιμα και δύσκολα. Αν πάρουμε για παράδειγμα τον Γιούση, μετά τα δύο περσινά γκολ σε ένα εύκολο ματς κυπέλλου δεν τον είδαμε. Συνεπώς παραμένει ταλέντο. Στο χέρι της ΑΕΚ, και της κάθε ΑΕΚ, είναι ο κάθε Γιούσης να γίνει ποδοσφαιριστής.
Δύο είναι οι πιθανοί δρόμοι. Το ρίσκο της χρησιμοποίησης ενός νέου παίκτη σε ένα κρίσιμο ματς και το ρίσκο του δανεισμού. Στην Ελλάδα, ο δανεισμός, ναι, αποτελεί ρίσκο. Γιατί φυσικά δεν υπάρχουν πολλές ομάδες με καλές εγκαταστάσεις και γήπεδα, με τους σωστούς προπονητές και γυμναστές για έναν νεαρό ποδοσφαιριστή.
Αυτός είναι και ο λόγος που προσωπικά, για την Ελλάδα και την ΑΕΚ, ψηφίζω την λύση της χρησιμοποίησης στην ίδια την ομάδα. Πράγμα δύσκολο αλλά όχι ανέφικτο, ειδικά για τα δύο εξτρέμ, Γιούση και Σαρδέλη (ο δεύτερος έχει λίγο πιο πολύ χρόνο μπροστά του).
Όσο για τον Μπότο η Ένωση πρέπει να τον στείλει, δυστυχώς, δανεικό. Το ρόστερ του Δικεφάλου έχει τόσα πολλά δεκάρια που όσους τραυματισμούς και να έχει και όσες τιμωρίες και να υπάρχουν δεν θα… ανοίξει θέση.
Τελικά, η εξέλιξη αυτών των παιδιών θα έρθει ως αποτέλεσμα των κινήσεων της ίδιας της ομάδας. Καλός ποδοσφαιριστής γίνεσαι όταν παίζεις με κάποιον καλύτερο από σένα. Καλοί οι Απόλλωνες Λάρισας αλλά δεν αρκούν. Είναι δεδομένο πως αν η δεύτερη ομάδα της Ένωσης κατεβεί να παίξει στην Football τότε σίγουρα θα πάρει τις νίκες της.
Από εμάς τους φιλάθλους απαιτείται υπομονή. Μπορεί να έχουμε δίκιο όταν… γκρινιάζουμε πως στο εξωτερικό στα 18 οι καλοί παίκτες παίζουν Champions League αλλά η νοοτροπία του Έλληνα είναι διαφορετική. Και αν φορτώσουμε στα νέα παιδιά ευθύνες που δεν μπορούν να διαχειριστούν θα δημιουργήσουμε απλώς νέους… Νίνηδες.
Εν κατακλείδι, η ΑΕΚ αυτή τη στιγμή κρατάει στα χέρια της ένα δίκοπο μαχαίρι και πρέπει να βρει τον κατάλληλο τρόπο να το αξιοποιήσει με τον μικρότερο δυνατό τραυματισμό. Ένα μαχαίρι που αν δεν την… σκοτώσει θα δημιουργήσει τους παικταράδες που περιμένει ο κόσμος της ομάδας.
Η Ένωση έχει το know how από την περίπτωση του Γαλανόπουλου και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
ΥΓ: Θέλω να πω ένα τεράστιο μπράβο για την υπόθεση Σαμπανάζοβιτς. Μακάρι να υπάρχουν και άλλες παρόμοιες υποθέσεις και τα λεφτά του Champions League να επενδυθούν με αυτόν τον τρόπο. Θύμισε κίνηση… Managerικού. Ο Managerικός όμως θα ασχοληθεί μαζί του σε λίγο γιατί ακόμα συλλέγει πληροφορίες.
