ΒΡΕΙΤΕ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΔΩ e-mail: aeklivegr@gmail.com

ΔΙΑΦΟΡΑ

Ρε είναι δυνατόν;

Published

on

Το πρωτάθλημα δεν ξέρουμε αν θα ξεκινήσει την άλλη Κυριακή και ο εκνευρισμός είναι πλέον τεράστιος καθώς δεν αφήνουν την ΑΕΚ να κατακτήσει αυτό που αξίζει και που παλεύει από την αρχή ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ! 

Γράφει ο Βασίλης Αντωνίου

Ούτε ξέρουμε, ούτε θέλουμε να μάθουμε ποιες είναι οι διαβουλεύσεις στο Υπουργείο για να συνεχιστεί το πρωτάθλημα, που σταμάτησε καταχριστικά και χωρίς ΚΑΜΙΑ αιτία! Δεν φταίει σε τίποτα η ΑΕΚ, ο Παναιτωλικός, ο ΠΑΣ και οι υπόλοιπες ομάδες που το κράτος θέλει με το ζόρι τον Ιβάν πρωταθλητή ( δεν αναφέρομαι στον ΠΑΟΚ γιατί με τον Ιβάν γίνονται οι… δουλειές).

Αυτό που απαιτούμε είναι να δούμε ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ την άλλη Κυριακή. Να γελάσουμε, να κλάψουμε, να αγχωθούμε, να καυλώσουμε ντε με την ομάδα μας. Να επιστρέψουν πίσω οι Κυριακές μας.

Οι Κυριακές που μάθαμε παλιά που δεν ξέραμε πηγαίνοντας στο γήπεδο το άρθρο 19 του αθλητικού δικαίου! Και δεν μας ένοιαζε κιόλας να το μάθουμε.

Ευχόμαστε στον υπουργό να καταπολεμήσει  τη βία στα γήπεδα αλλά με νόμους που θα ισχύσουν από την αρχή του επόμενου έτους και όχι πέντε αγωνιστικές πριν το φινάλε ενός πρωταθλήματος που και ο ίδιος τόνιζε πως είναι το καλύτερο της τελευταίας 20ετίας!

Ας μην ξεκινήσει ποτέ το νέο πρωτάθλημα αν θέλετε, αλλά δεν έχετε κανένα δικαίωμα να παίζετε με τις ψυχές των οπαδών και κυρίως των ανθρώπων που εργάζονται αδιάκοπα στις ομάδες για να κατακτηθεί ο στόχος που έχει τεθεί από την αρχή!

Η ΑΕΚ είναι πολύ κοντά στο όνειρο και ελπίζουμε κανείς να μας το στερήσει. Γιατί άλλοι πολύ άλλοι λίγο, όλοι όμως έχουμε σκεφτεί την τελευταία αγωνιστική στη Ριζούπολη με το Μάνταλο να σηκώνει την κούπα και όλη την Αθήνα ντυμένη στα κίτρινα να ζει στιγμές ευτυχίας!

Αφήστε μας να το χαρούμε!

ΥΓ. Έχοντας αποκτήσει τώρα τελευταία ένα κακό κουσούρι να ακούω τα ραδιόφωνα της Θεσσαλονίκης και προσπαθώντας να ερμηνεύσω τα λεγόμενα καταλήγω στο συμπέρασμα πως είμαι ένας κακός Αθηναίος, πως είμαι ΠΟΚεμον, αδερφοποιήθηκα με τον Ολυμπιακό. Γιατί αν τα ακούσω 24 ώρες τη μέρα στο τέλος θα το πιστέψω!

 

Μεγαλωμένος σε χρόνια που το να είσαι ΑΕΚ δεν είναι και το πιο συνηθισμένο πράγμα στον κόσμο. Άλλωστε γεννημένος το 1990 το πρώτο πρωτάθλημα που είδα από την ποδοσφαιρική ΑΕΚ ήταν το 2018. Χρόνια συνήθως αποτυχημένα, μίζερα αλλά με πολύ συναίσθημα και πάθος. Ένα πάθος που ολοένα και μεγαλώνει όπως το μεγαλείο της... Δεν είμαστε ΑΕΚ για τα εύκολα. Κάθε μέρα δίπλα της είναι και ένας άνισος αγώνας μεταξύ λύπης και χαράς. Και πολλή πολλή αγάπη.

Continue Reading
Advertisement