ΒΡΕΙΤΕ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΔΩ e-mail: aeklivegr@gmail.com

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Αντικειμενική δημοσιογραφία…

Ένα πολύ ωραίο άρθρο για τη σχέση δημοσιογραφίας με τις ποδοσφαιρικές ομάδες και το οπαδικό συναίσθημα κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και αξίζει να διαβάσετε…

Published

on

Ένα πολύ ωραίο άρθρο για τη σχέση δημοσιογραφίας με τις ποδοσφαιρικές ομάδες και το οπαδικό συναίσθημα κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και αξίζει να διαβάσετε…

journ1Θα μιλήσω για την αθλητική δημοσιογραφία, γιατί στο πολιτικό ρεπορτάζ… τα πράγματα είναι χειρότερα!

Εφημερίδες, ραδιόφωνα, ιστοσελίδες, όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (ή επιβολής ενίοτε) χρειάζονται πολλών ειδών ανθρώπους για να λειτουργήσουν. Δεν θα αναφερθώ σε τεχνικά θέματα, γραφίστες, φωτογράφους κλπ, αλλά σε αυτούς που ουσιαστικά διαμορφώνουν την κοινή γνώμη.

Οι ρεπόρτερς

Οι άνθρωποι που ζουν μαζί με τους αθλητές.
Αυτοί που θα πιάσουν φιλίες με κάποιους από αυτούς ή απλά θα γίνουν κολλιτσίδες τους.
Είναι οι ίδιοι που θα προσπαθήσουν να τα έχουν καλά και με τους προπονητές για να πάρουν καμιά είδηση.
Συνήθως είναι οπαδοί της ομάδας της οποίας καλύπτουν το ρεπορτάζ και σε πιο σπάνιες περιπτώσεις, αναγκάζονται να τους παριστάνουν για να βγει το ψωμάκι.
Είναι οι ίδιοι που δεν θα διαρρεύσουν εύκολα την άσχημη είδηση, ώστε να έχουν την καλή.
Είναι οι ίδιοι που τρώνε βροχή, κρύο και ταλαιπωρία, με μοναδικό αντίτιμο έναν μισθό της πείνας και μηδενική αναγνώριση.

Οι δημοσιογράφοι

Συνήθως δεν πατάνε το πόδι τους σε προπονήσεις, αφού έχουν τους ρεπόρτερς για την δουλειά αυτή.
Είναι αυτοί που τα έχουν καλά με μανατζαραίους και διοικητικούς παρατρεχάμενους και καμιά φορά, θα προωθήσουν μετεγγραφές ή παίχτες με τα άρθρα τους.
Μια φορά τον χρόνο μπορεί να μάθουν και ένα δυο ονόματα ψιλονωρίς, έτσι ώστε να έχουν την τόσο ελκυστική «πρωτιά».
Αυτοί θα γράψουν τα μεγάλα άρθρα, τα μικρά, τα αδιάφορα, θα έχουν ένα σαραντάλεπτο την μέρα σε κάποιο σταθμό και γενικά θα κάνουν όλη την χαμάλικη δουλειά που χρειάζεται ένα μέσο.
Και αυτοί συνήθως, είναι οπαδοί της ομάδας που καλύπτουν κι επειδή είναι πιο γνωστοί, προσπαθούν να κάνουν οπαδική δημοσιογραφία.
Κάτι που στις μέρες μας, πουλάει πολύ!!!

Οι μεγαλοδημοσιογράφοι

Είναι αυτοί που συνήθως θα πληρωθούν καλύτερα από όλους για ένα κείμενο 300 λέξεων ή μια ολιγόλεπτη παρέμβαση σε κάποια εκπομπή.
Δικαίως ή αδίκως, θεωρούνται από όλους οι ειδικοί και η γνώμη τους έχει πάντα ιδιαίτερη βαρύτητα!
Δεν θα πάνε ποτέ σε προπόνηση ομάδας, δεν θα μεταδώσουν ποτέ το Εργοτέλης – Καλλονή ή το Ίκαρος – Κολοσσός, δεν θα γράψουν κείμενα για να γεμίσουν οι σελίδες και δεν θα κάνουν χαμαλίκι στο ραδιόφωνο γεμίζοντας ώρες.

Είναι αυτοί που μιλάνε απευθείας με τους μεγαλοπαράγοντες των ομάδων, με τους προπονητές και μερικές φορές με κάποιους παίχτες «ονόματα».
Σπάνια θα μεταφέρουν δημόσια την ακραία άποψη που μπορεί να έχουν και η σπάνια αυστηρή κριτική τους, ακολουθείται από μια δημοσιοσχετίστικη απολογητική παράγραφο.
Όσον αφορά τις οπαδικές τους προτιμήσεις, παρατηρούμε το περίεργο πως το 99% αυτών, δεν αποκαλύπτουν την ομάδα που αγαπούν ή αν στο ξεκίνημά τους είχαν εκδηλωθεί, προσπαθούν να το κρύψουν υποστηρίζοντας κάποια άλλη «μικρή» ομάδα (συνήθως της γειτονιάς τους ή του χωριού τους).
Δηλώνουν αηδιασμένοι από όσα ξέρουν ότι γίνονται στον επαγγελματικό αθλητισμό (και καλά κάνουν θα πω εγώ) αλλά συνεχίζουν να πληρώνονται για να τον σχολιάζουν.

Διάβασες το άρθρο μέχρι εδώ και σκέφτεσαι «Και τι μας είπες ρε φίλε; Σιγά το νέο.»
Δεν αντιλέγω, είναι γνωστά αυτά, αλλά στον χώρο μας λίγοι τα παραδέχονται.
Το ζουμί των 446 λέξεων που διάβασες πιο πάνω, είναι το εξής.

Πρέπει κάποια στιγμή να αποδοθούν «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι».
Πρέπει να καταλάβουμε πως η αντικειμενικότητα δεν είναι αρρώστια και δεν την κατέχουν μόνο οι ομοϊδεάτες μας.
Πρέπει κάποια στιγμή, να φτάσουμε στο σημείο να αντιμετωπίζουμε κάποιον που προσπαθεί να είναι αντικειμενικός με σεβασμό, γιατί είναι πολύ δύσκολο.
Κι αν νομίζετε πως δεν είναι και τόσο δύσκολο και πως για τα «φράγκα» πουλιέται ο Αρειανός που θα μιλήσει αντικειμενικά για τον ΠΑΟΚ ή ο Ολυμπιακός που θα μιλήσει καλά για τον ΠΑΟ, προσπαθήστε κι εσείς να το κάνετε.

Προσπαθήστε την επόμενη φορά που η αντίπαλη ομάδα κερδίσει, να εξηγήσετε σε έναν φίλο σας τι έγινε στο παιχνίδι αναλυτικά, χωρίς να βγει μίσος ή κοροϊδία από τα λόγια σας.
Ακούστε τον αντίπαλο οπαδό να πανηγυρίζει χωρίς να τον χαρακτηρίσετε.
Προσπαθήστε να πείτε ένα μπράβο όταν πετύχει μια δύσκολη ή μεγάλη νίκη.
Θα το καταφέρετε;
Οι περισσότεροι από εσάς όχι.
Γιατί ο φανατισμός που έχετε μέσα σας, δεν σας αφήνει να είστε αντικειμενικοί.
Το εύκολο είναι να είμαστε υποκειμενικοί και πορωμένοι, όπως κάνουν οι ρεπόρτερς και οι δημοσιογράφοι.
Ή όταν πρέπει να μιλήσουμε για όλες τις ομάδες αντικειμενικά, να εξαφανίσουμε την οπαδική μας ταυτότητα, σαν τους μεγαλοδημοσιογράφους.
Το δύσκολο είναι να παραδεχτούμε το αυτονόητο, το αντρίκιο και το μπεσαλίδικο.

Είμαι ο ΓΤ.
Είμαι οπαδός της τάδε ομάδας  και θα αγαπώ για πάντα την ομάδα μου!!!
Απέφυγα τις δημόσιες σχέσεις για το κέρδος και δεν σκέφτηκα ποτέ τις επιπτώσεις των απόψεών μου.
Προσπαθώ όμως να είμαι ένας αντικειμενικός, ανεξάρτητος δημοσιογράφος.
Όπως προσπάθησα πολύ, για να αποβάλω την ταμπέλα του «Αρειανολόγου».
Ντρέπομαι λίγο που έχω την ταμπέλα του δημοσιογράφου, αλλά θα κάνω τα πάντα για να μην με συγκαταλέγουν στην συνομοταξία των ρουφιάνων (δεν ισχύει για όλους φυσικά) συναδέλφων μου.
Μπορεί για κάποιους να μην το πέτυχα ακόμα, αλλά θα το παλέψω πολύ!

ΠΗΓΗ: Overlap.gr

Continue Reading
Advertisement