Αυτοκτονήσαμε, αλλά μη γίνουμε και πρόθυμοι ηλίθιοι…

Ναι. Η ΑΕΚ χθες πλήρωσε πρωτίστως τα λάθη της.

Πλήρωσε για ακόμη μία φορά την αστοχία της. Πλήρωσε την οφθαλμοφανή ανετοιμότητα παικτών της. Πλήρωσε και τη διαχρονική γκαντεμιά της τρώγοντας γκολ στα δύο λεπτά που ήταν εκτός το βασικό της στόπερ.

Ναι. Για αυτούς τους λόγους έχασε χθες η ΑΕΚ.

Απολύτως σαφές, απολύτως κατανοητό.

ΟΜΩΣ

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνουμε και πρόθυμοι ηλίθιοι να μη σχολιάσουμε τα όργια που έγιναν χθες εις βάρος της ΑΕΚ διαιτητικά.

Μιλάμε για έναν διαιτητή που:

α) Δεν δίνει πέναλτι σε ξεκάθαρη ανατροπή του Περέιρα από τον αντίπαλο τερματοφύλακα.

β) Βγάζει κάρτα στον Πιερό για σύγκρουση κεφάλι με κεφάλι με τον αντίπαλο αμυντικό, κατηγορώντας τον μάλιστα ψευδώς ότι χρησιμοποίησε το χέρι του.

γ) Δεν διακόπτει το παιχνίδι ενώ υπάρχει παίχτης στο γήπεδο με ματωμένο κεφάλι και αφήνει τον Παναιτωλικό μάλιστα να εκδηλώσει επίθεση.

δ) Δεν σφυρίζει πέναλτι σε απλωμένο χέρι αμυντικού του Παναιτωλικού εντός της περιοχής της ομάδας του.

Όσοι εύκολα και ελαφρά τη καρδία μας προτρέπουν να μη μιλάμε για διαιτησίες, να αναλογιστούν μόνο αν κάτι αντίστοιχο θα συνέβαινε εις βάρος των δύο συνεταίρων εκ Πειραιώς και Θεσσαλονίκης…

Υπομονή και όχι ανάθεμα. Η ομάδα είναι συνολικά σε μια φάση μετάβασης. Χρειάζεται χοντρή υπομονή, ανθεκτικότητα και στήριξη.

Πράγματα που έχουμε μάθει να κάνουμε κάτω από πολύ πιο δύσκολες συνθήκες.

Όλοι γήπεδο με την ομάδα του Γκαγκάτση σε δυο εβδομάδες.

Πάμε ρε ΑΕΚΑΡΑ…