ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
Βράνιες και… ψυχίατρος
Ξανάρχεται στο προσκήνιο το όνομα του Βράνιες. Πολλά θα γραφτούν και θα ακουστούν. Η ουσία βρίσκεται στο ζύγι μεταξύ ρίσκου και προοπτικής.
Γράφει ο Νικόλας Κολυτάς
Ο Βράνιες είναι μια πολύ μυστήρια περίπτωση τόσο ανθρώπου όσο και ποδοσφαιριστή. Ιδιόρυθμος, εκρηκτικός και παθιασμένος ως χαρακτήρας. Ταχυδυναμικός, σκληρός και τολμηρός ως στόπερ. Νομίζω πως ανήκει στην κλασική κατηγορία ποδοσφαιριστών που αν η τρέλα ήταν πιο μετριασμένη στο κεφάλι τους ίσως να έκαναν υψηλότερου επιπέδου καριέρα. Το ίδιο ισχύει κατά τη γνώμη μου και για τους Λιβάγια και Αραούχο.
Πολλοί λένε ότι ίσως ο Βράνιες εμπεριέχει το ρίσκο μιας επιστροφής-καταστροφής. Δεν είναι αβάσιμο αυτό σύμφωνα με τη δημόσια εικόνα του και τη ζωή του. Όμως, ποιος αμφιβάλλει ότι φέτος από την ΑΕΚ έλειπε λίγο νεύρο; Λίγο πάθος; Σε πάρα πολλά ματς έλειπε ένας παίχτης δυναμίτης. Η ομάδα σε πολλά ματς έδειχνε ανήμπορη να αντιδράσει και είχε φανερό έλλειμμα ψυχολογίας. Στα αποδυτήρια χρειάζονται όλα. Και η σύνεση και το καλό κλίμα, αλλά και η… τρέλα. Άλλωστε και το τελευταίο πρωτάθλημα ένα άθροισμα τρελών το κατέκτησε…
Όμως αν ο Βράνιες ήταν απλώς ένας τρελός δε θα γινόταν όλη αυτή η κουβέντα. Ο Βράνιες είναι ένας τρελός αλλά συνάμα δυνατός και καλός στόπερ. Ποιος ξεχνάει ότι ο Βράνιες έμπαινε με το κεφάλι εκεί που άλλοι έμπαιναν με τη… σχάρα; Ποιος ξεχνάει ότι ο Βράνιες ντρίμπλαρε επιθετικούς της Μίλαν, άσχετο αν μετά το ανέβαζε επιδεικτικά στο ίνσταγκραμ; Ποιος ξεχνάει ότι ο Βράνιες ήταν το πρώτο στόπερ στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος που έκανε χατ τρικ; Ποιος ξεχνάει ότι όταν ήρθε ο Βράνιες η ΑΕΚ ήταν γύρω στην 7η θέση και όταν έφυγε ήταν πρωταθλήτρια με την καλύτερη άμυνα στην Ελλάδα;
Το κυριότερο όμως ήταν η πίστη του στους στόχους της ομάδας. Λίγες βδομάδες πριν το περίφημο ματς στην Τούμπα είχε βγει δημόσια και είχε δηλώσει ότι “είπα στο φίλο μου τον Πρίγιοβιτς ότι θα μας υποδεχθεί στην Τούμπα ως πρωταθλητές”. Και είμαι σίγουρος ότι το πίστευε.
Σε καμία περίπτωση δεν ισχυρίζομαι ότι ο Βράνιες έγινε ΑΕΚάρα σε ενάμιση χρόνο, ούτε τσιμπάω στα εύκολα διαδικτυακά οπαδιλίκια που πολλάκις τα έχουμε δει να μετατρέπονται σε φιάσκο… Λέω όμως ότι στην ΑΕΚ “συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα” που λένε και οι Κατσιμιχαίοι. Και λίγη από αυτή έλειψε πέρυσι…