Μια εβδομάδα γεμάτη πίκρες λοιπόν, η οποία ανέδειξε για ακόμη μια φορά αυτά τα οποία πάνω-κάτω ξέραμε και τα οποία δεν θα θέλαμε να ξανά δούμε μετά από αυτό το καλοκαίρι.
Γράφει ο Γιώργος Ζαβλάρης
Αποφάσισα να γράψω με αφορμή τι άλλο, τις δύο ντροπιαστικές ήττες σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Ο τίτλος στο χθεσινό Match report του aek-live.gr θα μπορούσε να ήταν τίτλος ολόκληρης της εβδομάδες: Ανα-ντροπή!
Το γεγονός ότι οι ήττες που γνωρίσε η μπασκετική και η ποδοσφαιρική ΑΕΚ αυτές τις μέρες, χαρακτηρίζονται ντροπιαστικές, δεν έχει καμία σχέση με το όνομα και τη δυναμική του αντιπάλου. Ντάξει κακά τα ψέμματα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή για τη Βασίλισσα το ξέραμε ότι είναι δύο επίπεδα πιο κάτω από τον Ολυμπιακό, ωστόσο όλη τη χρονιά εμείς ο κόσμος της ΑΕΚ γκρινιάζουμε για το γεγονός ότι η ομάδα παίρνει μεγάλες διαφορές και στο τέλος τα θαλασσώνει! Όλη τη χρονιά όμως! Και εσύ ρε φίλε Ζντόβτς αντί να υπερ-τονίσεις στους παίκτες σου ότι η χαλάρωση ο ενθουσιασμός αλλά και ο εκνευρισμός θα μας στερήσουν τη νίκη και τη μεγάλη χαρά απέναντι στον Ολυμπιακό, έπιανες το ιδρωμένο σου κεφάλι με αγωνία, επειδή καταβάθος πίστευες ότι η κατάληξη είναι γνωστή, θα γυρίσουν το παιχνίδι οι ερυθρόλευκοι!
Δεν ξέρω γιατί αλλά η φετινή Βασίλισσα είναι η πιο looser ΑΕΚ που έχω παρακολουθήσει ποτέ στη ζωή μου. Χάνει τα παιχνίδια ”μέσα από την αγκαλιά της”. Και για μένα αυτό είναι θέμα προπονητή. Διότι δυστυχώς κάνενας εκ των Σάκοτα και Ζντόβτς δεν κατάφερε να εμπνεύσει σιγουριά στους παίκτες του, να τους μεταφέρει την ηρεμία στα τελευταία λεπτά και κυρίως να τους κάνει ανώτερους αγωνιστικά. Πείτε μου εσείς έναν παίκτη που από την αρχή της χρονιάς ανέβηκε ένα σκαλοπάτι. Η ερώτηση είναι ρητορική και η απάντηση απλή: Κανένας!
Κοινώς η λύση είναι η πρόσληψη ενός ανθρώπου-μάεστρου στον πάγκο, που θα φέρει 3-4 Αμερικανούς από την αρχή της χρονιάς και όχι 25, που θα καταφέρει να αναδείξει το ταλέντο του Κατσίβελη, του Μπράουν, του Χέρστον και κυρίως θα μαθαίνει από τα λάθη του.
Οι αγώνες με τον Άρη είναι ούτως η άλλως αδιάφοροι, ωστόσο για μένα μέσα από μια ή δύο ή και τρείς καλές εμφανίσεις κάποιοι παίκτες θα κλειδώσουν τη θέση τους για τη νέα χρονιά, ενώ κάποιοι άλλοι θα αποδείξουν και πάλι ότι δεν είναι για την ΑΕΚ που ονειρευόμαστε.
Στο πόδοσφαιρο τώρα για να σας πώ την αλήθεια δεν έχω να γράψω πολλά διαφορετικά πράγματα. Και εδώ η ομάδα χρειάζεται προπονητή, καλός ο Μανωλάς, τίμιος στρατιώτης θα έλεγα, αλλά ένας έμπειρος καθοδηγητής του πάγκου θα τόνιζε και αυτός ότι η ομάδα οφείλει να μπεί μέσα και να μασήσει σίδερα, να μην γυρίσει πίσω και να βγεί να κυνηγήσει το δεύτερο γκολ, γιατί ο ΠΑΟΚ κακά τα ψέμματα είναι τελειωμένος!
Πέρα από αυτό όμως επειδή δεν έχει νόημα να γράφουμε συνέχεια και τα ίδια πράγματα, ότι χρειαζόμαστε 3-4 τουλάχιστον πρωτοκλασσάτους παίκτες, θα κάνω μια πρόβλεψη και θα σας πώ: Στα φετινά πλέι-οφ θεωρώ ότι η κατάσταση θα είναι παρόμοια με αυτή της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος για την ΑΕΚ μας. Τι εννοώ; Η Ένωση θα μαζέψει 7-9 βαθμούς στην έδρα της και 1-3 βαθμούς εκτός έδρας. Θα δείξει και πάλι την τραγική εικόνα των εκτός έδρας παιχνιδιών, γιατί όπως και η Βασίλισσα έτσι και η ποδοσφαιρική ΑΕΚ από τα λάθη της φέτος δεν μαθαίνει και για αυτό έχασε με τον ίδιο τρόπο στη Τούμπα και για αυτό θα στα εκτός έδρας θα εμφανιστεί πάλι απροετοίμαστη χωρίς πλάνο απέναντι σε προβλέψιμες και όχι καλύτερες ομάδες!
