ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Δεν ντρέπεστε κύριε Αλεξίου; Τι άλλο να σας πουν αυτοί οι Μάγκες;
Δεν ξέρω αν είναι ουτοπικό να ψάχνεις τον αυτοσεβασμό και την αξιοπρέπεια την σήμερον ημέραν… Αυτή η φωτογραφία όμως θα έπρεπε να αποτελούσε το διαβατήριο για το φευγιό του ανύπαρκτου (διοικητικά) προέδρου της ΑΕΚ, Αλέξη Αλεξίου.
Στη θέση του θα νιώθαμε ντροπή κοιτάζοντας αυτή την φωτογραφία, θα νιώθαμε το χαστούκι της παταγώδους αποτυχίας να μας κλείνει ερμητικά το λαλίστατο (όπου και όποτε συμφέρει…) στόμα.
Ζούμε αδιαμφισβήτητα στην χειρότερη περίοδο της ιστορίας της ΑΕΚ, διοικητικά… Δεν έχει ξαναγίνει υπάρξει ΠΟΤΕ στο παρελθόν τέτοιος όλεθρος.
Οι Μάγκες με την χθεσινή τους εμφάνιση και την συνολική τους παρουσία απέναντι σε ανθρώπους που δεν τους σέβονται και δεν σέβονται και την ίδια την ιστορία της ΑΕΚ, έδωσαν μια αποστομωτική απάντηση…
Χθες ξεφτιλίστηκε η ανυπαρξία της διοίκησης της ΑΕΚ. Την πέταξαν με πείσμα και πάθος στον κάλαθο των αχρήστων οι ψυχάρες αυτές.
Γελοιοποιήθηκε με τον πιο ντροπιαστικό τρόπο, η διοίκηση του “δεν έχω… και δεν μπορώ”, η διοίκηση του “δεν θυμάμαι ή θυμάμαι όποτε θέλω και ότι θέλω…”
Αυτοί οι Μάγκες είναι οι σύγχρονοι Νεστορίδηδες, οι σύγχρονοι Παπαϊωάννου, οι σύγχρονοι Θωμάδες. Είναι παλικάρια με απίστευτα αποθέματα ψυχικής δύναμης και μας κάνουν υπερήφανους που είμαστε ΑΕΚ.
Είναι όλα μαζί. Ένα κράμα αντρισμού και ψυχής που μπορείς να συναντήσεις ταυτόχρονα (και χρονικά αλλά και σαν έννοιες) μόνο σε αυτή την φανέλα. Την κίτρινη και την μαύρη με τον δικέφαλο αετό στο στήθος… Την φανέλα της ΑΕΚ, της προσφυγοπούλας από της Πόλης τα μέρη…
Εγώ, αν ήμουνα Αλέξης Αλεξίου, σήμερα το πρωι, το πρώτο που θα έκανα, θα ήταν να παραιτηθώ… Θα έπαιρνα βαριά ηττημένος το καπελάκι μου και θα έλεγα γειά σας… Και θα άφηνα την ΑΕΚ στην ησυχία της…
ΔΕΝ θα μπορούσα άλλο να κοροϊδεύω… Να υπόσχομαι φανφάρες. Να λέω σε αυτούς τους απλήρωτους και ξεχασμένους καραΜΑΓΚΕΣ ότι μετά τον Ολυμπιακό θα δουν το χρώμα του χρήματος και άλλο κουραφέξαλα.
Αργήσατε πολύ κ. Αλεξίου και ταράξατε την ίδια την ιστορία της ΑΕΚ σε ένα απύθμενο κυκεώνα ψεμμάτων και κοροϊδίας.
Εγώ αν ήμουνα Αλεξίου, σήμερα θα έφευγα ντροπιασμένος…
Δεν θα έβρισκα την ευκαιρία να πανηγυρίσω στις πλάτες εκείνες που παίζω μπιλιάρδο έτσι για την πλάκα ή για να συντηρούμαι με κάθε τρόπο στο προσκήνιο.
Δεν ξέρω αν φτάνει ένα κείμενο για να αναδείξει όλα όσα συμβαίνουν στην πολύπαθη ΑΕΚ όλο αυτό το διάστημα. Σίγουρα δεν φτάνει… Οι εποχές των εντολών σε δημοσιογράφους παπαγαλάκια, αμοιβόμενους για να κάνουν την δουλειά… έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Στην σκέψη του κόσμου εννοώ. Ο κόσμος δεν είναι κουτός. Βλέπει και κρίνει… Κρίνει και αηδιάζει… Καταλαβαίνει τα πάντα ο κόσμος της ΑΕΚ, μην τον περνάτε για μαλάκα…
Δεν ξέρω αν φτάνει ένα κείμενο για να αναδείξει όλα όσα συμβαίνουν στην πολύπαθη ΑΕΚ όλο αυτό το διάστημα. Σίγουρα δεν φτάνει…
Ξέρω όμως ότι σήμερα ξυπνήσαμε όλοι μας, ακόμη και αυτοί που θυμήθηκαν ότι υπάρχει και τμήμα Χάντμπολ στην ΑΕΚ και είχαμε ένα τεράστιο χαμόγελο υπερηφάνειας…
Ντροπή σε όσους υποτίμησαν, ειρωνεύτηκαν, εξευτέλισαν και άλλα πολλά αυτούς που κάνουν την ΑΕΚ να κρατά ακόμη έστω και λίγη από την χαμένη της αίγλη… Την ΑΕΚ, την παλιά, τη δική μας, αυτή που αγαπήσαμε και αγαπάμε γιατί είναι το παιδί μας, το αδέρφι μας, η μάνα μας και ο πατέρας μας μαζί…
Υπογράφω… πάντα
Νίκος Αγγελίδης
Υ.Γ. Σε όποιον θελήσει να στείλει (ξανά…) απειλητικά μηνύματα προς εμένα και την οικογένεια μου, απλά να πω ότι το κείμενο μου αυτό είναι γραμμένο, επειδή νιώθω πως απειλείται (μέσα από τις πράξεις που προανέφερα) η οικογένεια μου, η ΑΕΚ. Οπότε μην χάνετε τον χρόνο σας… Δεν θα σταματήσω να γράφω για αυτήν… Ποτέ…