ΜΠΑΣΚΕΤ
Εγώ, ο Ρίψασπις!
Απολογία – εξομολόγηση του Αλέξανδρου Μαργαρίτη!
Σαν δεν ντρέπομαι λιγάκι που θέλω να πάω το Σάββατο στο κλειστό της Ζωφριάς και να συμμετάσχω στη χαρά της ”επιστροφής” της ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ…
Ποιος;
ΕΓΩ Ο ΑΘΛΙΟΣ, που καλυπτόμενος από ένα μανδύα άκρατου και αφελούς(;) συναισθηματισμού, δεν ήθελα να δω τη ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ χωρίς το στέμμα της…
Δεν άντεχα, έλεγα, ΕΓΩ Ο ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ και έτσι, μέσα σε αυτή τη μαύρη τριετία που βίωσε η ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ, βρέθηκα κοντά της σε αγώνες μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού, ΕΓΩ Ο ΛΙΠΟΤΑΚΤΗΣ.
Με τι μούτρα θα αντικρύσω τώρα, ΕΓΩ Ο ΤΙΠΟΤΕΝΙΟΣ, τους αθλητές, την τεχνική ηγεσία με τους συνεργάτες της και όλους αυτούς που πάλεψαν και ξόρκισαν το κακό…;
Πως θα σταθώ δίπλα σε αγωνιστές όπως ο Γιώργος Νικολάου, ο Κυριάκος Χήνας, ο Σπύρος Παπαϊωάννου, ο Χρήστος Χάϊτας, που όταν αυτοί ήταν στα χαρακώματα, ΕΓΩ Ο ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟΣ, περί άλλα τύρβαζα…;
Μόνη μου ελπίδα για συγχώρεση είναι ο πασχαλινός κατηχητικός λόγος του Ιωάννου του Χρυσοστόμου:
”Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, ευφράνθητε σήμερον”!
Αλέξανδρος Μαργαρίτης
ΥΓ: Δεν είναι καθόλου τυχαίο εάν και άλλοι (χιλιάδες), στο δικό μου ΕΓΩ, αναγνωρίζουν και τον εαυτό τους…