Ξεπεράσαμε πια τα μισά του τόσο “ιδιαίτερου” καλοκαιριού για την Αθλητική ‘Ενωση Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και για όλους εμάς τους οπαδούς της μεγαλύτερης ομάδας του κόσμου…Καλοκαίρια πολλά πίσω στο χρόνο έχω να θυμάμαι, με την αίσθηση της αναμονής, των μεταγραφών, της κλήρωσης στην Ευρώπη, της νέας φανέλας…Τούτο όμως το φετινό, ποτέ δε θυμάμαι να έχω δει τόσο κόσμο “δικό μας”, αδελφούς Ενωσίτες και Ενωσίτισσες, να κυκλοφορούν περήφανοι είτε φορώντας ένα καπέλο, είτε τη φανέλα της ομάδας είτε ένα t-shirt από κάποιον κιτρινόμαυρο σύνδεσμο ή club. Απαύγασμα κι αυτό της δικής μας Ενωσίτικης κουλτούρας και διαφορετικότητας. ‘Οχι μόνο στα λόγια φυσικά αλλά κυρίως και στην πράξη. Κάπως έτσι άλλωστε ξεχωρίζουμε από όλους τους άλλους…
Φυσικά δεν είναι μόνο η τωρινή εποχή του χρόνου. Τα ίδια συναισθήματα, ίσως με διαφορετική ένταση θα συνοδεύσουν και θα χρωματίσουν με τα δικά μας δύο ξεχωριστά χρώματα και τις επόμενες που ακολουθούν. Εποχές, μέρες, ώρες… Πάνω τους θα “κεντηθεί” ο μαύρος Δικέφαλος αετός εκ Βυζαντίου σε φόντο κίτρινο, όπως αποτυπώθηκε ανεξίτηλα και στην καρδιά μας και όρισε με τρόπο μαγικό της ζωής μας την πορεία, στο δικό της μονοπάτι, εκεί δίπλα της , με χιόνια και βροχές, σε δύσκολες στιγμές… Στην απόλυτη στεναχώρια που βιώσαμε την περασμένη αγωνιστική περίοδο, εως τις στιγμές που όλοι μαζί, στης Νέας Φιλαδέλφειας τα μέρη , θα γιορτάζουμε την αγωνιστική εκδίκηση των δικών μας Ενωσίτικων ονείρων.
‘Ανοιξη ήταν του 1924, Απρίλης γλυκός, όταν εκείνη, μας διάλεγε, έναν προς έναν, πριν ακόμη γεννηθούμε. Μα ναί! Αλήθεια είναι, “ΑΕΚτζής δε γίνεσαι, γεννιέσαι”, σάμπως εμείς επιλέξαμε να αγαπάμε την ‘Ενωση; Ψευδαίσθηση γλυκειά πως εμείς οι ίδιοι το αποφασίσαμε… Αθεράπευτα ερωτευμένοι με τη μαγεία της, ταγμένοι στα δικά της ιδανικά, αμέτρητες καρδιές συντονισμένες να χτυπάνε στους δικούς της μαγικούς ρυθμούς. ‘Οπως λένει και οι στίχοι ενός παλιού καλού τραγουδιού “όποιο δρόμο και να πάρω, μες στο δρόμο το δικό σου καταλήγει”…Γνωστός ο προορισμός, πασίγνωστος, οδός Φωκών και Καππαδοκίας, ‘Αγια χώματα…”Όλοι οι δρόμοι είσαι εσύ, είσαι εσύ”…
Ας μη φαίνεται λοιπόν ανεξήγητο ή περίεργο σε “φίλους” και αντιπάλους , η δίχως όρια αγάπη στην Αθλητική ‘Ενωση Κωνσταντινουπόλεως. Πολύ περισσότερο φέτος που εκείνη μας χρειάζεται πιο πολύ από κάθε άλλη φορά. Εμάς, όσους έχει επιλέξει να αποτελούμε την “καρδιά” της. Τον κόσμο της, που μπροστάρης και φρουρός θα την οδηγήσει ξανά στην εκπλήρωση και τη δόξα του δικού της πεπρωμένου. Και όσο ο ήλιος θα συνεχίζει το ταξίδι του κάθε μέρα, το φεγγάρι θα κρύβεται ανέμελο στων σύννεφων την αγκαλιά και τα αστέρια θα τρεμοπαίζουν στον ουρανό, ο δικός μας έρωτας με την ομάδα της προσφυγιάς θα μεγαλώνει δίχως να γνωρίζει όρια. Κάθε μέρα, κάθε στιγμή, σε αυτόν τον κόσμο αλλά και μετά από αυτόν. Είπαμε…Εκείνη μας διάλεξε!
Νίκος Καρυστινός , aek-live.gr
Υ.Γ.: Μέσα στο γενικότερο κλίμα της αναγέννησης της αγαπημένης μας ‘Ενωσης, ας κρατήσουμε λίγο χώρο στην αγκαλιά μας και για τις ακαδημίες βόλευ του συλλόγου. Οι κάρτες οικονομικής ενίσχυσης κυκλοφόρησαν. Είμαστε φτωχοί σε λεφτά αλλά πάμπλουτοι σε συναισθήματα και κυρίως νιώθουμε Α.Ε.Κ.!
