Ευτυχισμένα τα καινούργια τηλεοπτικά συμβόλαια 

Ο ήλιος άρχισε να σβήνει.

Πρώτα τρεμόπαιξε και ύστερα σκοτείνιασε.

Το σκοτάδι ξεκίνησε από τη μία άκρη του Κλεάνθης Βικελίδης και απλώθηκε γρήγορα σε όλη την επιφάνεια της Κρήτης, ώσπου ο ήλιος της Τρίπολης μαύρισε σαν κάρβουνο που το βγάζεις απ’ τη φωτιά ψησταριάς στη Λαμία.  

Ο ουρανός της Τούμπας, κάποτε γεμάτος ρωσικές υποσχέσεις, τώρα τα ΟΡΚ κρέμονται σαν μοσχάρια στο τσιγκέλι του χασάπη, και έγινε άσχημη η θέα στην Καλλιθέα και ο αέρας στις Σέρρες σφύριζε σαν να θρηνούσε για κάτι που είχε χαθεί για πάντα.

Ατρόμητοι άνθρωποι σήκωσαν τα μάτια τους, μα δεν υπάρχει πια φως να αντικατοπτρίσει τον φόβο ή την ελπίδα τους – μόνο μια απέραντη, πηχτή σιωπή σαν την τεράστια κοιλιά του Μπέου, που κατάπινε κάθε ήχο. 

Η νύχτα επέστρεψε.

Καλά να περάσετε και ευτυχισμένα τα καινούργια τηλεοπτικά συμβόλαια.