EDITORIALS
Η ΑΕΚ στη χώρα των θαυμάτων

Καταρχάς ας ξανασυστηθούμε. Με λένε Άννα, αιώνια και αθεράπευτα ερωτευμένη με την ΑΕΚ. Είμαι πυροβολημένη βρε παιδί μου. Την ακολουθώ πιστά είτε μαζεύει 6 στα δίχτυα, είτε κατακτά νταμπλ. Κάθε φορά που είναι να πάω γήπεδο πεταρίζει η ψυχή μου είτε παίζει με την Μίλαν είτε με την Στροφή Ραφήνας
Παρασημο ο τίτλος “πρόβατο” που έχω. Κάδρο στον τοίχο “Ήμουν κ εγώ στο ματς με τον Ολυμπιακό”.
Δεν έχω insiders, δεν γνωρίζω τα παρόντα, ούτε τα μελλούμενα. Και αν γνώριζα κάτι θα το κράταγα για πάρτη μου!
Η στεναχώρια μου είναι τεράστια αλλά άλλο τόσο τεράστια η αγάπη μου για αυτήν. Σιωπώ όταν πρέπει. Τα ” κάγκελα” είναι για άλλους, όχι για μένα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν βλέπω, καταλαβαίνω ή παρατηρώ.
Τώρα που γνωριστήκαμε αμφότεροι πάμε παρακάτω.
Η ΑΕΚ χρειάζεται ένα ΘΑΥΜΑ. Μόνο κάτι τέτοιο θα την βγάλει από την αέναη μιζέρια που εχει βάλει η ίδια τον εαυτό της. Φταίει ο προπονητής; Φταίνε οι παίκτες; Φταίνε οι επιλογές; Φταίει ο σχεδιασμός; ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΦΤΑΙΝΕ. Το καθένα ξεχωριστά κι όλα μαζί .
Κακα τα ψέματα, ακόμα και η αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος έχει παίξει τον ρόλο της. Όταν οι φιλοσοφίες είναι διαφορετικές, θέλει χρόνο ώστε να συγκλίνουν. Ειδικά όταν ο μαέστρος είναι άσχετος ποδοσφαιρικά και κάνει ταχύρυθμα μαθήματα να φτάσει την Γ’ Λυκείου της Ανώτατης Ποδοσφαιρικής!!!
Όλα φέτος είναι λάθος. Η χρόνια κρίνεται ως πλήρως αποτυχημένη βάσει των στόχων.
Κουκουρούκου ο Αύγουστος μεταγραφικά (παίκτες που δεν βγήκαν, παίκτες που μισοβγήκαν). Γενάρη; Ακόμα χειρότερα! Καμία ενίσχυση (σε έναν μεταγραφικό μήνα που κυκλοφορεί ο επονομαζόμενος κατιμας) ενώ ταυτόχρονα είχε ανοίξει η πόρτα του αποχαιρετισμού σε παίκτες.
Μέσα σε όλα αυτά ένας προπονητης σε πλήρη σύγχιση. Που ταυτόχρονα λειτουργεί λίγο και ως αποδιοπομπαίος τράγος ώστε να καλυφθούν λάθη “πίσω από την αυλαία”. Τι θέλω να πω με αυτό; Η φυγή Αλμέιδα δεν λύνει τα προβλήματα της ομάδας. Ή να το θέσω αλλιώς .Ο ερχομός του “Γκουαρδιόλα” δεν είναι μαγικό ραβδάκι. Δεν παράγεις παίκτες, δεν κάνεις σωστό σκάουτινγκ …Ε θα παίζεις με τον στοχοποιημένο Ρότα και τον παλαίμαχο Χχσαφι (δανεικά τα ονόματα).
Επίσης αν ο νυν η νέος προπονητής δεν δουλεύει απερίσπαστος, δουλίτσα δεν γίνεται.
Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν δικαιολογίες αλλά διαπιστώσεις εντελώς υποκειμενικές.
Σώζεται η χρονιά ή τουλάχιστον ότι έχει απομείνει; Δύσκολο υπερβολικά αλλά ναι μπορεί. Αρκεί να γαϊδουροποιηθουν οι παίκτες. Να τσαμπουκαλευτούν, να βγει ο εγωισμός τους και να γράψουν στα παλαια των υποδημάτων τους οτιδήποτε γράφεται ή λέγεται.
Ο Αλμειδα, προφανώς διανύοντας τις τελευταίες μέρες του, να θυμηθεί τον εαυτό του δύο χρόνια πριν κααι να βουλώσει στόματα (αν ξαναπείτε “ειδικοί φεϊσμπουκολόγοι” περί Ζαρίφ θα αρχίσω τα χάπια).
Έτσι κάπως ίσως έρθει το ΘΑΥΜΑ.
Ευχολόγια για την επόμενη χρονιά από μένα δεν θα υπάρξουν. Ειδικοί υπάρχουν, να σκύψουν πάνω από την ομάδα (είτε παλαιά είτε νέα πρόσωπα) να λύσουν τα προβλήματα και να σχεδιάσουν μια ομάδα που θα αγγίξει τα αστέρια. Εγώ είμαι μια απλή οπαδός. Πολλοί το έχετε ξεχάσει αυτό.
Κλείνοντας θέλω να πω επιγραμματικά.
ΝΤΡΟΠΗ σε όσους παρουσιάζουν ως πρόβλημα αλκοολισμού του Αλμέιδα την προπονητική του. Πρώτα κοιτάξετε την καμπούρα σας και μετά των άλλων. Καλείστε να κρίνετε την ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ του και όχι την ΖΩΗ του.
ΝΤΡΟΠΗ να γιουχάρετε οτιδήποτε φορά τον Δικέφαλο στο στήθος!
ΝΤΡΟΠΗ να λέτε ότι χρηματίζεται ένας παίκτης με τον Δικέφαλο στο στήθος μόνο και μόνο γιατί κάνει χαζά λάθη . Χωρίς αποδείξεις, χωρίς τίποτε. Καλείστε να κρίνετε ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΟΥ όχι για την ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ!
Όποιος μιλά με τον “Γιαννάκη” δεν σημαίνει ότι είναι ντε και καλά εχθρός της ΑΕΚ. Με αυτή την λογική κόσμος και ντουνιάς έπρεπε να πάει να κρυφτεί!
ΤΩΡΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΚΑΨΟΥΡΑ ΜΟΥ