Η βολική επικαιρότητα είναι η κόρη της μόδας

«Για μένα η ιδέα δεν είναι τίποτε άλλο από τον υλικό κόσμο, αντανακλασμένο στο ανθρώπινο μυαλό και μετασχηματισμένο σε σχήματα σκέψεων». Καρλ Μαρξ 

Η αγαπημένη μας ΑΕΚ, γνωστή σ’ εμάς μέσω των αισθήσεων μας και εξερευνημένη από την ιστορική διαδρομή των προγόνων μας, που συνεχίζεται και από εμάς και θα συνεχίζεται και από τους επόμενους, είναι η μοναδική αληθινή ΑΕΚ. Η εξέλιξη της ΑΕΚ οφείλεται στους φυσικούς νόμους της ανθρωπότητας, χωρίς να χρειάζεται οτιδήποτε υπερφυσικό. Και φυσικά είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι η Ιστορία δεν έχει τέλος, μόνο αρχή. 
 
Υπάρχει μόνο μια ΑΕΚ: Η ΑΕΚ του λαού της και των αθλητών της. Η ΑΕΚ είναι ιδέα, οπότε γεννήθηκε από τη λαϊκή σοφία, μέσω της σκέψης που αποτελεί προϊόν του εγκεφάλου, χωρίς την οποία δεν μπορούν να υπάρξουν ιδέες από μόνες τους. Συνεπώς, οι σκέψεις και οι ιδέες δεν μπορούν να υπάρξουν ανεξάρτητα από την λαϊκή σοφία. Οι αφηρημένες ιδέες είναι μόνο αντανακλάσεις της λαϊκής σοφίας.  Και επιπλέον, είναι η κοινωνική ύπαρξη αυτή που καθορίζει τη συνείδηση των οπαδών της ΑΕΚ. Γιατί εκεί στοχεύουν, στη συνείδηση του λαού. Όταν ο όμιλος του Αλαφούζου έχει κάνει σύνθημα το «όλοι μαζί μπορούμε» είναι καθαρό τι εννοεί. Εσείς θα βάζετε την δωρεάν εργασία κι εμείς θα κερδίζουμε το κοινωνικό ξέπλυμα. Όταν το «μαζί» μεταφέρθηκε από τους οπαδοπατέρες στο οπαδικό κίνημα, σήμαινε και πάλι «εσείς θα γίνετε οι χρήσιμοι ηλίθιοι κι εμείς μαζί με τ’ αφεντικά θα το γλεντάμε». Ε, δεν το έχουμε «μαζί» το ταμείο. Οι εταιρείες που εκμεταλλεύονται τις ομάδες μας έχουν ιδιοκτήτες. Μόνο το χάσιμο είναι του συλλόγου και δικό μας. Εδώ στη δική μας οικογένεια και με το πρότζεκτ OPAP Arena να βρίσκεται στα καλύτερά του, πριν λίγο καιρό γινόταν έρανος για να συμμετέχει η ομάδα βόλεϊ της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα, ενώ αυτή τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις λέξεις αποχωρούν και οι τελευταίοι αθλητές στίβου του συλλόγου. 

 
Διαφωνώ με όσους αντιλαμβάνονται τη συνείδηση των οπαδών της ΑΕΚ, τη σκέψη των οπαδών της ΑΕΚ, σαν κάτι εξωτερικό και αντίθετο από την κοινωνική πραγματικότητα που ζουν καθημερινά. Διαφωνώ με όσους θεωρούν πως οι νόμοι του πλανήτη ΑΕΚ ακολουθούν και αντανακλούν τους νόμους της σκέψης των οπαδών της. Διαφωνώ με όσους θεωρούν πως οι πράξεις, οι μορφές της σκέψης και οι ιδέες των οπαδών είναι αυθύπαρκτες ενώ η συνολική μορφή του οικοδομήματος της ΑΕΚ είναι απλά η αντανάκλασή τους. 
 
Ακόμα και αν πάρουμε για παράδειγμα μια φαινομενικά εγκεφαλική επιστήμη σαν τα καθαρά μαθηματικά, θα ανακαλύψουμε ότι δεν υπάρχει τίποτα που να είναι καρπός του μυαλού μας. Ο μαθητής μετράει κρυφά τα δάχτυλά του κάτω από το θρανίο του, πριν λύσει ένα αριθμητικό πρόβλημα. Κάνοντάς το αυτό, ξαναδημιουργεί τις πηγές των μαθηματικών από μόνος του. Έχει ανάγκη κάτι χειροπιαστό για να μπορέσει να χρησιμοποιήσει το μυαλό του. Ξέρετε γιατί βασιζόμαστε στο δεκαδικό σύστημα; Γιατί πολύ απλά έχουμε 10 δάχτυλα. 
 
Η αντικειμενική πραγματικότητα που βιώνουμε καθημερινά, ενεργώντας πάνω στα αισθητήρια όργανα μας, παράγει τις αισθήσεις. Οι αισθήσεις εξαρτώνται από τον εγκέφαλο, τα νεύρα κ.λπ., άρα η αντικειμενική πραγματικότητα είναι πρωταρχική. Η αίσθηση, η σκέψη και η συνείδηση των οπαδών της ΑΕΚ, είναι το ανώτερο προϊόν όλων αυτών που βιώνουν καθημερινά σε σχέση με την ομάδα που αγαπάνε. Ακόμα και την ώρα που κάποτε παλεύαν για να ανακληθεί η απόλυση του Φερνάντο Σάντος από το καθεστώς Ψωμιάδη, τον τότε εκφραστή της οικονομικής εξουσίας που εκμεταλλεύεται την ομάδα τους πολεμούσαν οι οπαδοί της ΑΕΚ. Την ώρα που οι οπαδοί ζητούν την ουσιαστική ενίσχυση της ομάδας τους, σε αυτήν την εξουσία χτυπάνε την πόρτα. Όσο κι αν αυτό δε γίνεται αμέσως συνείδηση, είναι η ανάπτυξη – εξέλιξη της ταξικής πάλης που αν γίνει κατανοητή από το οπαδικό κίνημα θα οδηγήσει σ’ αυτό το ανώτερο επίπεδο τη συνείδηση των οπαδών. Αυτό το καταλαβαίνουν καλά τα επιτελεία των κερδοσκόπων του “αθλητισμού” της αγοράς και παίρνουν τα μέτρα τους. Δεν τους φτάνουν πια οι οπαδοπατέρες, παρότι προσπαθούν οι κακομοίρηδες να βάλουν όποια τρικλοποδιά μπορούν. Δεν θα μπορέσουν, όμως ποτέ, να σταματήσουν την οργή του λαού αν καταφέρουμε να την οργανώσουμε σε ταξική βάση, αν καταφέρουμε να κάνουμε το οπαδικό κίνημα κομμάτι της κοινωνίας. 

 
Οι οπαδοί της ΑΕΚ αποτελούν κομμάτι της κοινωνίας και αναπτύσσουν τις ιδέες τους σε αδιάρρηκτη σχέση με τον υπόλοιπο, εκτός της ΑΕΚ, κόσμο. Οι διαδικασίες εξέλιξης της σκέψης ενός οπαδού είναι αρκετά αληθινές, αλλά δεν είναι κάτι απόλυτο, έξω από την κοινωνία. Θα πρέπει να μελετώνται μέσα στις υπαρκτές κοινωνικές συνθήκες και συγκυρίες, μέσα από τις οποίες ξεπηδάνε. Τα φαντάσματα που σχηματίζονται στον εγκέφαλο ενός οπαδού, είναι αναγκαίο να έχουν εξυψωθεί από τις υπαρκτές, ζωντανές, εξελικτικές διαδικασίες της κοινωνίας. Η ΑΕΚ… όπως άλλωστε και η ηθική, η θρησκεία, η μεταφυσική, αλλά και όλες οι υπόλοιπες ιδεολογίες και οι μορφές συνείδησης που αντιστοιχούν σε αυτές δεν διατηρούν πλέον την όψη της ανεξαρτησίας. Δεν έχουν ούτε ιστορία, ούτε εξέλιξη από μόνες τους, αλλά οι άνθρωποι, άλλοτε με τη μορφή του οπαδού, άλλοτε με τη μορφή του πιστού, άλλοτε με τη μορφή του απλού πολίτη, αναπτύσσοντας την υλική τους παραγωγή και τις υλικές τους σχέσεις και συναλλαγές, αλλοιώνουν με αυτό το τρόπο την πραγματική τους ύπαρξη, τη σκέψη τους και τα προϊόντα της σκέψης τους. Θέλω να πω ότι δεν είναι η ΑΕΚ αυτή που προσδιορίζεται στη βάση της συνείδησης των οπαδών της, αλλά η συνείδηση των οπαδών της προσδιορίζεται από την ΑΕΚ. 

Θα το ξαναπώ: εκεί είναι ο στόχος τους, η συνείδηση. Προσέξτε πως λειτουργούν τα ελεγχόμενα από την οικονομική εξουσία ΜΜΕ που απευθύνονται στους οπαδούς: Η τοποθέτηση του Αλέξη Κούγια στη διοίκηση του Ολυμπιακού παρουσιάστηκε ως μια θετική εξέλιξη. Ο Κούγιας από “κοντούλα λεμονιά” και εχθρός του Θρύλου ξαφνικά έγινε ένας αναγνωρισμένος και επιτυχημένος δικηγόρος. Στην Αλαφουζική οικογένεια τα ελεγχόμενα μέσα από τη στιγμή που ήταν αδύνατο να εξηγήσουν με ποδοσφαιρική λογική την απομάκρυνση του Γιοβάνοβιτς, απλά άρχισαν να γράφουν ύμνους για τον Φατίχ Τερίμ ξεχνώντας όμως να αναφέρουν την ηλικία του και το γεγονός ότι τα επιτεύγματα της καριέρας του ανήκουν στο παρελθόν. Και φυσικά στα δικά μας: Όλοι αυτοί που έσκιζαν τα ρούχα τους για να μας διαβεβαιώσουν ότι το γήπεδο θα ανήκει στην Ερασιτεχνική τώρα δε σκίζουν ούτε χαρτοπετσέτα που διαλύεται το πιο ιστορικό τμήμα του συλλόγου, αυτό του Στίβου. Βέβαια, ζούμε μέσα σε μια έμμεση δημοκρατία και έχουμε συνηθίσει, δεν μας κάνει εντύπωση πια. Εδώ και χρόνια η ατμόσφαιρα στην πιάτσα της αθλητικής “δημοσιογραφίας” είναι για γέλια και για κλάματα μαζί. Από τους επικοινωνιακούς υπάλληλους των ΠΑΕ – ΚΑΕ, δεν περιμένω καμία λεβεντιά, να ερευνήσουν δηλαδή και να επικοινωνήσουν ευθέως αυτό που πραγματικά κάθε φορά συμβαίνει. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το πως θα τελειοποιήσουν το έργο τους παίζοντας, ελέω των αφεντικών τους, το χαρτί του εξουσιαστή πάνω μας. Όταν είσαι λακές της πραγματικότητας, είσαι υποχρεωμένος να κυνηγάς την βολική επικαιρότητα, που είναι η κόρη της μόδας. 

Κι εμείς εδώ. Σαν φωτισμένοι γέροντές που δεν κουράστηκαν να διδάσκουν τοξοβολία και τον τρόπο να παρακολουθείς την πορεία του βέλους. Που γνωρίζουν ότι πρέπει στην κάθε στιγμή να βρίσκεις εκείνον τον ξεχωριστό κρίκο της αλυσίδας που απ’ αυτόν πρέπει να πιαστείς με όλη τη δύναμη, για να κρατήσεις όλη την αλυσίδα και να ετοιμάσεις στέρεα το πέρασμα στον επόμενο, έχοντας υπόψη σου ότι η σειρά των κρίκων, το σχήμα τους, η συνάρτησή τους, η διαφορά του ενός από τον άλλον, στην ιστορική αλυσίδα των γεγονότων, δεν είναι τόσο απλές και κοντές όσο στη συνηθισμένη, στη φτιαγμένη από σίδερο αλυσίδα.