Η φανέλα της ΑΕΚ είναι βαριά και ασήκωτη…

Η φανέλα της ΑΕΚ είναι βαριά και ασήκωτη για κάποιους ποδοσφαιριστές και αυτό φαίνεται με το «καλημέρα» της νέας σεζόν…

Γράφει ο Ρένος Αρβανίτης

Φυσικά φίλαθλοι, διοίκηση και προπονητικό τιμ πρέπει να αισθάνονται τυχεροί που έγιναν τα φιλικά παιχνίδια με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς και τη Νίκη Βόλου και πλέον δεν δικαιολογούνται ονειροβασίες και… πέταγμα στα σύννεφα. Οι αδυναμίες της ομάδας είναι χτυπητές, αλλά το θετικό της όλης υπόθεσης είναι ότι ευτυχώς υπάρχει ακόμη χρόνος ώστε να γίνουν όλες εκείνες οι άκρως απαραίτητες προσθήκες, ώστε η ομάδα που θα παρουσιαστεί στο τερέν των επίσημων υποχρεώσεων τουλάχιστον… «να βλέπεται…».

Διότι ο στόχος όπως γράφουμε, λέμε και ξαναλέμε… δεν είναι απλά η αυτονόητη άνοδος, αλλά το να αρχίσει να ξαναθυμίζει αυτή η ομάδα ΑΕΚ. Γιατί για κάποιους παίκτες είναι πασιφανές και φέτος όπως και πέρυσι, ότι η κιτρινόμαυρη φανέλα τους «πέφτει» βαριά και ασήκωτη!

Όσον αφορά το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι o καθένας μας μπορεί να κάνει τις κρίσεις του και να λέει τις απόψεις του, αλλά είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι ένας Μπρέσεβιτς δεν μπορεί να φέρει την Άνοιξη… Η ομάδα πάσχει σοβαρά στα άκρα της επίθεσης, σε ένα χώρο άκρως νευραλγικό για το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Πόσω μάλλον όταν αγωνίζεσαι με έναν μόνο καθαρόαιμο «φουνταριστό». Αν δεν έχεις παίκτες στα άκρα που να πατάνε περιοχή, να δημιουργούν ευκαιρίες και να τροφοδοτούν τον επιθετικό… δεν πας πουθενά.

Εν κατακλείδι ούτε προπονητές είμαστε, ούτε επιδιώκουμε να γίνουμε. Αλλά η ομάδα κάνει μπαμ… ότι χρήζει ενίσχυσης, ώστε το θέαμα που θα παρουσιάζει να είναι ελκυστικό και ο κόσμος που τόσα έχει δώσει και εξακολουθεί να δίνει για την μεγάλη του καψούρα να κρατηθεί ζεστός σε αυτή την κρισιμότατη καμπή της ιστορίας αυτού του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ.

VAMOS ΑΔΕΡΦΙΑ…

VAMOS AEKAΡΑ…