Μαζόχες είστε; 

«Τυφλά λάθη, άπληστος χρόνος και σκληρό πεπρωμένο, απρόσεκτος φθόνος, δουλική μανία, πονηρός ζήλος, ασυνήθιστο θράσος, ασεβές μυαλό και καρδιά με μίσος δεν αρκούν για να σκοτεινιάσουν την ατμόσφαιρα και τον ουρανό». Τζορντάνο Μπρούνο 

Με αφορμή την υπέροχη ολοκαίνουργια εμφάνιση του AEK-LIVE εγώ αισθάνομαι τη ανάγκη να απευθυνθώ σε αυτούς που τόσα χρόνια τώρα λατρεύουν να το μισούν.

Υπάρχουν στο διαδίκτυο χιλιάδες στήλες, σελίδες, αρκετά σάιτ που απευθύνονται σε οπαδούς και έχουν την μορφή προϊόντος για γρήγορη κατανάλωση που δεν έχουν άλλη φιλοδοξία από το να διασκεδάσουν το χρόνο και να ικανοποιήσουν την μισαλλοδοξία σας χωρίς να απασχολήσουν το πνεύμα σας. Τι θέλετε και μπαίνετε στο AEK-LIVE που έχει τη φιλοσοφία, τη θέληση και τη δυναμική να φιλοξενεί και διαφορετικές απόψεις που ξεφεύγουν από τα non papers των εταιρειών; Γιατί κάθεστε και διαβάζετε πράγματα που δε μπορείτε να διαχειριστείτε και χαλάτε τη ζαχαρένια σας και μετά ζαλίζετε κι μένα με σχόλια και παρατηρήσεις επιπέδου Νεάντερταλ; Μαζόχες είστε;

Εμάς εδώ ένα πράγμα μας απασχολεί βασικά και κυρίως: Πώς θα καταφέρουμε να εξηγήσουμε τι συμβαίνει στην ΑΕΚ; Ενώνουμε λέξεις, λέξεις και λέξεις, αυτές για τις οποίες έχουμε μιλήσει σε άλλο σημείο της ιστορικής μας διαδρομής, μια προσωπική αντωνυμία, ένα επίρρημα, ένα ρήμα, ένα επίθετο, κι όσο κι αν πασχίζουμε, όσο κι αν προσπαθούμε, στο τέλος βρισκόμαστε πάντα απέξω από τα συναισθήματα που αφελώς θελήσαμε να περιγράψουμε, σαν να ήταν το συναίσθημα αυτό ένα τοπίο με βουνά στο βάθος και δέντρα μπροστά. Το μόνο βέβαιο είναι ότι για κάθε υποψία αποτυχίας όπως η παρουσία της ΑΕΚ σε ευρωπαϊκούς ομίλους στο ρόλο του απόλυτου κομπάρσου, πάντα θα φταίει κάποιος Μάνταλος ή Αθανασιάδης και ποτέ μα ποτέ η εξουσία της επιχειρηματικής δράσης και τα οικονομικά δεδομένα που καθορίζουν την εικόνα μιας ομάδας ποδοσφαίρου τόσο στα εγχώρια όσο και στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Είδατε; Πάλι διαβάζετε πράγματα που δε μπορείτε να επεξεργαστείτε και εκνευρίζεστε. Μη ξεχνάτε ότι το κουβάρι του ανθρώπινου πνεύματος έχει πολλές και διάφορες άκρες και πως η λειτουργία κάποιων νημάτων του, αν και μοιάζει να οδηγεί τον αναγνώστη στη γνώση και στην αλήθεια, είναι να σκορπά ψευδείς κατευθύνσεις, να εισάγει παρεκκλίσεις που θα καταλήξουν σε αδιέξοδα να διασκεδάζει από το θεμελιώδες θέμα, ή όπως στην περίπτωση της ΑΕΚ που μας απασχολεί, να απαλαίνει εκ το προτέρων, το εξωφρενικό του να θεωρείται νορμάλ να έχει η ΑΕΚ μια θέση κομπάρσου σε έναν ευρωπαϊκό όμιλο. Το μόνο που χρειάζεται για να μην έχει μια τέτοια εικόνα είναι μια ανάλογη χρηματοδότηση που θα της επιτρέψει να έχει την απαραίτητη ποιοτική αναβάθμιση σε μια σειρά από θέσεις. Αλλά αυτό δε πρόκειται να σας το πουν γιατί τότε θα σταματήσετε τα ανέκδοτα με τον Αθανασιάδη και θα αναζητήσετε τις ευθύνες εκεί που πρέπει και εκεί που ενοχλεί την εξουσία.

Αυτός είναι ο βασικός τους στόχος. Η προστασία της εξουσίας του συστήματος. Το σύστημα που τρίζει τους ενδιαφέρει. Και αυτή η διαδικασία στήριξης αφορά την κάθε ομάδα ξεχωριστά, αφού ένα ξεχωριστό γκρουπ “δημοσιογράφων” αναλαμβάνει τον ίδιο ρόλο σε κάθε διαφορετική ομάδα, με το επίκεντρο πάντα της ομάδες με τον περισσότερο κόσμο. Γιατί αγαπημένε μου αναγνώστη, την ώρα που εγώ κι εσύ μπαίνουμε στο Σούπερ Μάρκετ και κινδυνεύουμε να μη βγούμε από έμφραγμα ή το εγκεφαλικό, ο αρπαγμένος από εμάς που τον παράγουμε πλούτος, δεν κρύβεται. Δεν κατέχεται μόνο από την οικογένεια Λάτση, ή αυτήν του Βαρδινογιάννη, δεν είναι μόνον ο Αλαφούζος ή ο Τεγόπουλος. Δεν αρχίζει το πρόβλημα στον Μαρινάκη και τελειώνει στον Σαββίδη. Είναι όλοι αυτοί και οι παραδίπλα τους σαν μέρος ενός συστήματος. Τα ονόματα αλλάζουν, έναν σήμερα τον λένε Καρυπίδη, χθες τον έλεγαν Λαυρεντιάδη και προχθές Βγενόπουλο. Δεν έχει σημασία το όνομα. Σημασία έχει το σύστημα. Όλα αυτά συνιστούν ένα πρόβλημα άλυτο, όσο το σύστημα παραμένει ως έχει. Κάποιοι από αυτούς και οι επικοινωνιακοί τους υπάλληλοι χρησιμοποιούν τις αγαπημένες μας ομάδες για να ξεπλένουν τη δράση τους, για να γίνονται κοινωνικά αποδεκτοί, ακόμα και να αποθεώνονται από μερικούς χρήσιμους ηλίθιους που βρίσκονται στις εξέδρες.

Απολαύστε λοιπόν τα αναγνώσματα και τις αναλύσεις αυτών που παρόλο που γνωρίζουν πως ετοιμάζονται για ακόμα μια περίπτωση αποτυχίας για οικονομικούς λόγους, να σας πουν ψέματα, σκέφτονται ωστόσο πως το δικό τους ψέμα είναι μια στρεβλή μορφή της αλήθειας, που θα πει πως, παρόλο που οι εξηγήσεις τους είναι εντελώς ψευδής και μόνο το γεγονός ότι ετοιμάζονται να τις επαναλάβουν, κατά κάποιον τρόπο θα τις κάνουν αληθοφανείς και κάθε φορά πιο αληθοφανείς.

Και κάτι ακόμα. Επειδή οι περισσότεροι από αυτούς είναι και διάσημοι σταρ του ραδιοφώνου μπορεί να διακρίνει κανείς την ώρα που αγορεύουν στα ερτζιανά έναν ενοχλητικό τριγμό στη φωνή τους, μια δυσαρμονία που σε κάποιες στιγμές διαστρέφει την ευφράδεια τους, όπως το χαρακτηριστικό βιμπράτο ενός ραγισμένου δοχείου που το χτυπάμε με τον κόμπο των δαχτύλων μας. Αφήστε με να σας βοηθήσω – να σας ενημερώσω πως ακριβώς αυτόν τον ήχο έχουν οι λέξεις που βγαίνουν από το στόμα των καθεστωτικών «δημοσιογράφων» όταν η αλήθεια που φαίνεται ότι λένε είναι το ψέμα που κρύβουν. Δε στοχοποιό υπαλλήλους που είναι αναγκασμένοι να εργάζονται στα πλαίσια του συστήματος, μιλάω για αυτούς που είναι ταγμένα πιόνια της εξουσίας και έχουν συμβάλει ώστε να είναι αόριστος ο χρόνος που περιβάλλει τα γεγονότα που συμβαίνουν στην καθημερινότητα της ΑΕΚ. Όπως ακριβώς στα ψυχιατρεία, όπου ο χρόνος του ασθενούς γίνεται νόμος στα χέρια του ιδρύματος.

Εμείς εδώ, σταθερά κι αμείωτα, σαν καλοί κηπουροί, θα φροντίζουμε τα λουλούδια της Σιωπής για να είναι έτοιμα όταν έρθει η ώρα να μιλήσουν.