Μια ιστορία, με τη μαμά… τον Μαύρο, τον Μπάγεβιτς και τον Μελισσανίδη

“Γυρνώντας εγώ σπίτι βρήκα τον Γιάννη Πλούμπη, τον προσωπικό φίλο μου που νοιαζόταν για μένα, και του μετέφερα την ατυχία μου να μην παίξω καθόλου

Όμως αυτός χωρίς να μου πει τίποτα κι έχοντας γνωστό τον Νίκο Πανταζή, έναν από τους πιο απίστευτους ανθρώπους που έχω γνωρίσει, τον πήρε τηλέφωνο. Κατόπιν με ενημέρωσε ότι τη Δευτέρα θα πάω να με δει ο κ.Μπάγεβιτς. Απόρησα κι ενθουσιάστηκα μαζί.

Δεν υπήρχε νέο παιδί τότε που δεν ήθελε να πάει στην ΑΕΚ γιατί και έβαζε νέο αίμα και είχε έναν προπονητή με ασύλληπτη προσωπικότητα, έναν ποδοσφαιρικό πρίγκιπα.Όταν το έμαθα δεν μπορούσα να πάρω ανάσα.

Τη Δευτέρα όντως πήγα στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Το γήπεδο ήταν άδειο, αλλά επιβλητικό κι εγώ αναρωτιόμουν τι κάνω εδώ.Τις εικόνες τις θυμάμαι σαν να ‘ναι χθες.

Συναντήθηκα με τον Ντούσκο, με έβαλε στο γραφείο του και μιλήσαμε για τα πάντα: από τη θέση που μου αρέσει να παίζω ως τη ζωή. Ήταν από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της πορείας μου. Ήταν ένας άνθρωπος ευγενικός με τρομερή προσέγγιση απέναντι στους παίκτες. Με ρώτησε τι ομάδα είμαι και του είπα ότι εγώ θέλω μόνο να παίξω ποδόσφαιρο. Μου απάντησε ότι εδώ είναι δύσκολο και ότι δεν ξέρει αν θα πάω, ότι δεν μπορεί να μου εγγυηθεί τίποτα.

Στεναχωρήθηκα, έφυγα από το ραντεβού και ήμουν “κομμάτια”, δεν μίλησα σε κανέναν, δεν μπόρεσα να κοιμηθώ. Από τον ενθουσιασμό προσγειώθηκα απότομα.

Στις 7 το πρωί της επόμενης πήρε τηλέφωνο ο Θωμάς Μαύρος. Το σήκωσε η μητέρα μου και μου το έδωσε. Άκουσα μόνο το “φύγε τώρα για τα γραφεία του Μελισσανίδη στον Πειραιά”. Πήγα και υπέγραψα το πρώτο συμβόλαιό μου με την ΑΕΚ”.

Η διήγηση ανήκει στο Χάρη Κοπιτσή και αφορά την ιστορία της μεταγραφής του στην ΑΕΚ το Δεκέμβριο του 1992.