Ξαγρυπνώντας ονειρευόμαστε…

Eίμαστε (πρώτα Ο Θεός) ακόμα εδώ, δίπλα της. Ο Αύγουστος ετοιμάζεται σιγά σιγά ( ελπίζω πολύ σιγά) να μας αποχαιρετήσει και να δώσει τη θέση του στο Σεπτέμβρη της πλήρους αγωνιστικής “αφύπνισης” της ομάδα μας μα και για εμάς τους ίδιους φυσικά, έτοιμοι να την ακολουθήσουμε και σε αυτό το τόσο ιδιόμορφο και άγνωστο ταξίδι. Είπα “άγνωστο”…Ποτέ δεν είναι άγνωστο το ταξίδι στο πλάι της Αθλητικής ‘Ενωσης Κωνσταντινουπόλεως.

Ξαγρυπνώντας για εκείνη ονειρευόμαστε. Τα πιο όμορφα, έντονα και δυνατά όνειρα τα φυλάμε για εκείνη. Την Κυριακή ετοιμάζεται να δώσει άλλο ένα φιλικό στο Βόλο, με την προσφυγική Νίκη από τη Νέα Ιωνία της Μαγνησίας, ομάδα που παίζει σε…ανώτερη κατηγορία από την ‘Ενωση. Δεδομένο το ότι θα βρεθούν δίπλα της Ενωσίτες από κάθε σημείο της Ελλάδας. Κάποιοι άλλοι, στης Φιλαδέλφειας τα άγια μέρη, θα μαζευτούν για να τη δουν μέσα από την τηλεόραση στο γνωστό μέρος, εκεί που η κιτρινόμαυρη “ιεροτελεστία” πάντα ξεκινούσε και που ποτέ δε σταμάτησε. ‘Οπως στο τελευταίο φιλικό με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς. ‘Εβλεπες κόσμο να ανεβοκατεβαίνει τη “Δεκελείας” και να σταματάει οπουδήποτε είχε τον αγώνα, για να τη δει. Να πάρει την πρώτη “τζούρα” από την ΑΕΚάρα μας. ‘Εβλεπες καφετέριες γεμάτες, τη “Βυζαντινή γωνιά” στους γνώριμους ρυθμούς της… Αντάμωνες με βλέμματα γεμάτα από ελπίδα για την αγωνιστική επιστροφή στους θριάμβους , στα τρόπαια, στη δική της δόξα…

Με μάτια ανοιχτά, πετάμε μαζί με τον Δικέφαλο αετό ψηλά… Χαμογελάμε, γιατί συναντάμε στο βλέμμα του Νίκου Ζεγκίνογλου, την αύρα του Βοσπόρου ανακατεμένη με το πείσμα και τη θέληση να γράψει κι εκείνος το όνομά του μαζί με με αυτά των υπολοίπων παιχτών, προπονητή και διοίκησης στη σελίδα που θα αναφέρει πως η μοναδική Βασίλισσα του Ελληνικού μπάσκετ επέστρεψε και πως ο νέος της θρόνος σφυρηλατείται, από υλικά μοναδικά, που μόνο στην μεγάλη οικογένεια της Α.Ε.Κ. μπορείς να βρεις. Το καλλιμάρμαρο μας περιμένει, στα δικά μας μάτια είναι πάντα γεμάτο από τον κόσμο μας που καρτερεί να ξημερώσει μια νέα “4η Απριλίου 1968″…

Τα δικά μας όνειρα εκμηδενίζουν αποστάσεις μέσα στην πραγματικότητα, φέρνουν το Λονδίνο δίπλα στην…Ελβετία, γιατί για κάποιους λίγους-αμέτρητους δεν υπάρχουν όρια, χιλιόμετρα και εμπόδια, μπροστά στην αγάπη τους για εκείνη. Οι μάγκες με το γνωστό πανό του πεπρωμένου της δόξας δίπλα στους άλλους μάγκες , τους νταμπλούχους του χάντμπολ… Για τα νέα τρόπαια που έρχονται και που ήδη πάνω από 1500 καρδιές έχουν κλείσει θέση κοντά τους. Μαζί και η ΑΕΚάρα της καρδιάς, ανδρών και γυναικών. Είπαμε “Α.Ε.Κ. ενιαία και αδιαίρετη”. Δε γίνεται να την αγαπάς με ημίμετρα, παρά μόνο ολοκληρωτικά, με όλο σου το “είναι”…

Το φεγγάρι, μόνιμα ερωτευμένο και εκείνο μαζί της, φώτισε του Αυγούστου τον καλοκαιρινό ουρανό με χρώμα – τί άλλο; – κίτρινο. “Ερχόμαστε”! σκέφτηκα φωναχτά και αναζήτησα στο τέρμα του ορίζοντα, εκεί που συναντά ο ουρανός τη θάλλασσα, τα όρια της δικής μας αγάπης και αφοσίωσης σε εκείνη.Μάταια όμως. Η Αθλητική ‘Ενωση Κωνσταντινουπόλεως δεν ορίζεται από μεγέθη, είναι η ίδια το απόλυτο μέγεθος. Παντοτινά…

Νίκος Καρυστινός , aek-live.gr