ΣΤΕΝΕΣ ΕΠΑΦΕΣ
Ξεχάσατε να θάψετε τον πεθαμένο
Ο Παναγιώτης Αλιατάς αναλύει την ικανοποιητική αίσθηση της αιτιώδους σχέσης δίνοντας ως παράδειγμα την ενασχόληση μεγιστάνων με ποδοσφαιρικές ομάδες
Ένα τυχαίο συμβάν, εξ ορισμού, δεν επιδέχεται εξήγηση. Σύνολα όμως «τυχαίων» συμβάντων συμπεριφέρονται με άκρως κανονικό τρόπο. Φανταστείτε ένα μεγάλο δοχείο γεμάτο βόλους. Οι μισοί είναι κίτρινοι, οι υπόλοιποι μαύροι. Κατόπιν, φανταστείτε έναν εξαιρετικά υπομονετικό άνθρωπο που τραβάει τυφλά 4 βόλους από το δοχείο, καταγράφει πόσους κίτρινους και πόσους μαύρους βόλους τράβηξε και τους ρίχνει πάλι μέσα στο δοχείο. Αυτό επαναλαμβάνεται πολλές φορές. Αν συνοψίσετε τα αποτελέσματα, θα διαπιστώσετε ότι η έκβαση «2 κίτρινοι, 2 μαύροι» εμφανίζεται σχεδόν ακριβώς, έξι φορές περισσότερο από την έκβαση «4 κίτρινοι» ή την έκβαση «4 μαύροι». Η σχέση αυτή είναι ένα μαθηματικό γεγονός. Μπορείτε να προβλέψετε την έκβαση της επαναλαμβανόμενης δειγματοληψίας από ένα δοχείο με την ίδια εμπιστοσύνη που θα προλέγατε τι θα συμβεί αν χτυπήσετε ένα αβγό με ένα σφυρί. Δεν μπορείτε να γνωρίζετε εκ των προτέρων με κάθε λεπτομέρεια πώς θα θρυμματιστεί το κέλυφος, αλλά δεν έχετε αμφιβολίες για τη γενική ιδέα. Υπάρχει μια διαφορά: η ικανοποιητική αίσθηση της αιτιώδους σχέσης που δοκιμάζετε όταν σκέφτεστε ένα σφυρί να χτυπάει ένα αβγό απουσιάζει εντελώς όταν σκέπτεστε τη δειγματοληψία.
Η ικανοποιητική αίσθηση της αιτιώδους σχέσης όμως, δεν απουσιάζει (κάθε άλλο) όταν σκέπτεστε τι θα συμβεί όταν ένας μεγιστάνας ασχοληθεί με μια ποδοσφαιρική ομάδα. Τι έγινε όταν ο μεγιστάνας Κοσκοτάς ασχολήθηκε με τον Ολυμπιακό; Τι έγινε όταν ο μεγιστάνας Κοντομηνάς ασχολήθηκε με τον Άρη; Τι έγινε όταν ο μεγιστάνας Μυτιληναίος ασχολήθηκε με τον Ηρακλή; Τι έγινε όταν η πανίσχυρη πολυεθνική NetMed ασχολήθηκε με την ΑΕΚ; Τι έγινε στην ΑΕΚ όταν ο Ντέμης Νικολαΐδης μάζεψε πολλούς μεγιστάνες μαζί; Τι έγινε στον Παναθηναϊκό όταν εμφανίστηκαν οι μεγιστάνες Πατέρας, Βγενόπουλος, Γιαννακόπουλος κτλ. Που οδήγησε την ομάδα της Καλαμάτας ο μεγιστάνας Παπαδόπουλος; Που οδήγησε τον Πανηλειακό ο μεγιστάνας Σταυρόπουλος; Που οδήγησε την Λάρισα ο ανερχόμενος τότε επιχειρηματίας και «κολλητός» του Βγενόπουλου, Πιλαδάκης, που έφτιαξε και καινούργιο γήπεδο στην ομάδα; Το δείγμα που έχουμε είναι αρκετά μεγάλο για να μπορέσει κάποιος να εξηγήσει: Πως στο διάολο καταφέρνουν να σας πείσουν ότι αποτελεί λύση αυτό ακριβώς το καταραμένο πράγμα που δημιουργεί το πρόβλημα;
Αυτή ακριβός η επιχειρηματική δράση μεγάλων, τεράστιων, ή μικρότερων, ή επίδοξων οικονομικών παραγόντων, οδήγησαν το αγαπημένο μας ποδόσφαιρο στα σημερινά του χάλια. Το να πιστεύεις ότι μπορεί με τον Α’ – Β’ τρόπο να φτιαχτεί μια ποδοσφαιρική ομάδα έτσι όπως θα την ήθελες, έτσι όπως την ονειρεύεσαι, έτσι όπως αρμόζει στην ιστορία της, όλα αυτά μέσα σε ένα περιβάλλον σήψης, βρόμας, μπόχας και παρακμής, όπως είναι το περιβάλλον που διεξάγεται το ελληνικό επαγγελματικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, είναι τόσο έξυπνο όσο το να πιστεύεις ότι μπορείς να αγοράσεις, να ανακαινίσεις από την αρχή και να φτιάξεις ένα ονειρεμένο διαμέρισμα σε μια ετοιμόρροπη πολυκατοικία.
Είναι χιλιοειπωμένα τα οικονομικά αδιέξοδα της Ελληνικής Super League. Είναι κοινό μυστικό το γεγονός ότι η βιτρίνα του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου (όχι μόνο στην Ελλάδα) αποτελεί μια τεχνητή φούσκα. Η οποία υφίσταται, υπό την προστασία της εκάστοτε κυβέρνησης, με μοναδικό γνώμονα τα οικονομικά και όχι μόνο, κέρδη των αρχόντων του.
Μια σημαντική επισήμανση είναι ότι, παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις, αυτά που διαπιστώνουμε στη Super League, ισχύουν και στις άλλες χώρες. Αφού η γενεσιουργός αιτία βρίσκεται στον ίδιο τον καπιταλισμό και τη φύση του. Ο καπιταλισμός είναι αυτός που επιβάλει όλα να λειτουργούν με αγοραία αντίληψη, άρα και ο αθλητισμός, άρα και το ποδόσφαιρο, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το πολυδιαφημισμένο μέχρι πριν από λίγα χρόνια επαγγελματικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της Ισπανίας, όπου την περασμένη χρονιά, τα χρέη των ποδοσφαιρικών εταιρειών ήταν περίπου 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ… Μόνο στην εφορία οι οφειλές ξεπερνούσαν τα 750 εκατομμύρια! 490 εκατ. χρέος είχαν οι ομάδες της Πριμέρα Ντιβισιόν, 185 η Σεγούντα Ντιβισιόν και οι υπόλοιπες κατηγορίες περίπου 78 εκατ. ευρώ, έχοντας παρουσιάσει συνολικά μια αύξηση περίπου 25% την τελευταία τετραετία. Τα χρέη σε ασφαλιστικά ταμεία δεν είναι επίσημα γνωστά. Αφού οι αρμόδιοι ζητούν δικαστική απόφαση για να τα δώσουν… Έτσι άλλοι τα υπολογίζουν σε περίπου 700, άλλοι σε 600, άλλοι σε 500 και άλλοι σε 10 (!) εκατ. ευρώ.«Πρωταθλήτρια» στα συνολικά χρέη ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης με 660 εκατ. ευρώ και ακολουθούσε η Μπαρτσελόνα με 548, η Βαλένθια με 470 και η Ατλέτικο Μαδρίτης με 452 εκατ. ευρώ.
Θέλετε να δούμε τι συμβαίνει στην Ιταλία; Σύμφωνα με την τελευταία διαθέσιμη έκθεση «Report Calcio 2012», την οποία δημοσίευσε η ομοσπονδία της χώρας (FIGC) πέρσι το Μάρτη, οι απώλειες για τη σεζόν 2010-11 ήταν 428 εκατ. ευρώ. Ποσό αυξημένο κατά 23,2% συγκριτικά με την προηγούμενη περίοδο. Τα έσοδα έφτασαν στα 2,5 δισ. ευρώ και τα έξοδα ανέρχονται στα 2,9 δισ. ευρώ. Μόνο στη «βιτρίνα» της Serie A τα χρέη αυξήθηκαν μέσα σ’ ένα χρόνο από 2,3 στα 2,6 δισ. ευρώ. Σημειώστε ότι τα πράγματα από τότε μέχρι σήμερα έχουν επιδεινωθεί, τραγικά.
Καταλήγοντας: η κερδοσκοπική μορφή του ποδοσφαίρου έχει πεθάνει και έχουν ξεχάσει την θάψουν! Η μάλλον αρνούνται να τη θάψουν, την κρατάνε στη ζωή με το ζόρι γιατί ακόμα και σε αυτή την τραγική κατάσταση, είναι πολλά τα λεφτά για κάποιους…
Τα ραμφίσματα του αετού (Δευτέρα, 22 Ιουλίου 2013)
Ράμφισμα 1. Όσο πληθαίνουν οι οπαδοί που υποφέρουν από την κατάντια που έχουν οδηγήσει την ομάδα τους κάποιοι μεγιστάνες, τόσο πιο φυσικά φαίνονται τα δεινά τους. Ποιος θα εμπόδιζε να βραχούν τα ψάρια στη θάλασσα;
Ράμφισμα 2. Η περίπτωση Φετφατζίδη είναι το ιδανικό παράδειγμα προς αποφυγή για τα ταλέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ράμφισμα 3. Η ΑΕΚ αποτελεί μια πολυσύνθετη διεργασία που κινητοποιεί μ’ έναν ιδιαίτερο και έντονο τρόπο το μυαλό ενός ανθρώπου και είναι πηγή ψυχοδιανοητικής απόλαυσης, που μπορεί να απαντά καταφατικά σ’ ένα πλήθος υπαρξιακών ανησυχιών και αναζητήσεων.
Ράμφισμα 4. Καλά και άγια όλα όσα έχουμε ακούσει μέχρι σήμερα για το γήπεδο. Δεν θα πρέπει όμως σιγά – σιγά να ενημερωθεί ο κόσμος για ποιο γήπεδο μιλάμε; Με ποιά άδεια θα χτιστεί; ποιά χωρητικότητα θα έχει; πως θα είναι; Γιατί κακά τα ψέματα μέχρι στιγμής κανείς δεν μας έχει ενημερώσει επίσημα ούτε πώς θα είναι, ούτε πότε θα γίνει. Μέχρι τώρα δεν έχουμε ακούσει τίποτα συγκεκριμένο για το γήπεδο.
Ράμφισμα 5. Μην ανοίξεις τα μάτια σου αγαπημένε μου οπαδέ της ΑΕΚ, δε θα σου αρέσει αυτό που θα δεις. Οι διάβολοι της Αλήθειας, ξέρεις κλέβουν των ελεύθερων ανθρώπων τη ψύχη. Μην ανοίξεις τα μάτια σου, πάρτο μακρυά, μείνε εκεί που είσαι. Σε ζηλεύω τυχερέ εσένα που βρήκες… ΧΑΡΑ ΜΕΣ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ!
Ράμφισμα 6. Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Το εισιτήριο διαρκείας αντιπροσωπεύει το κόστος μιας συγκεκριμένης υπηρεσίας. Και αυτή είναι το δικαίωμα μόνιμου κλεισίματος μιας συγκεκριμένης θέσης στο γήπεδο για την παρακολούθηση όλων των εντός έδρας αγώνων της ομάδας. Το κόστος αυτής και μόνον της υπηρεσίας αντιπροσωπεύει η αγορά του εισιτηρίου διαρκείας. Όλα τα άλλα είναι… marketing!
ΥΓ. Σας βλέπω, σας ζω, σας νιώθω. Δεν αναζητάτε την αλήθεια στον έξω κόσμο, στον πραγματικό αισθητό κόσμο, αλλά μέσα στην αυλή της αυταπάτης. Αναζητάτε τις αιώνιες αλήθειες στη χώρα των Ιδεών, στην πατρίδα ΑΕΚ, ανεξάρτητα από τις αισθήσεις, τις επιθυμίες και τα συμφέροντα. Αναζητάτε τις «μεγάλες ουσίες» τις αιώνιες αξίες: «Θεός, Αγαθό, Δικαιοσύνη, Πατρίδα, Ομορφιά» δηλαδή ΑΕΚ!!! Όλα αυτά όμως τα ψάχνετε σε λάθος κατεύθυνση. Είσαστε παγιδευμένοι στα δίχτυα της κυρίαρχης ιδεολογίας. Στην πραγματικότητα, υπερασπίζεστε τις παραδοσιακές «ηθικές» αξίες της ανηθικότητας και τη «νομιμότητα» της παρανομίας των εκμεταλλευτών της ΑΕΚ.
Παναγιώτης Αλιατάς
