Ίσως το άρθρο αυτό να αποτελεί έναν συνδυασμό αχαριστίας και ματαιοδοξίας διότι η ΑΕΚ μπορεί να ηττήθηκε χθες από τη Ρόμα στο ΟΑΚΑ με 2-1 όμως και ο πιο ορκισμένος εχθρός της Ένωσης θα έβλεπε χθες ότι η ομάδα κυριολεκτικά «πέταγε» εντός αγωνιστικού χώρου παρά τις όποιες αδυναμίες που παρουσίασε και που κατά πάσα πιθανότητα της στέρησαν μια μεγάλη νίκη μπροστά σε 30.000 θεατές.
Η ΑΕΚ κατόρθωσε να υποτάξει τους «τζιαλορόσι» στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού κυριαρχώντας αγωνιστικά (κάτι που μαρτυρούν και οι τελικές προσπάθειες : 14 υπέρ της Ένωσης και μόλις 6 υπέρ των Ρωμαίων), όμως η κλάση και η αποτελεσματικότητα των Ιταλών ήταν αρκετές ώστε να τους δώσει την ευκαιρία να φύγουν εντελώς αλώβητοι από ένα φλεγόμενο Ολυμπιακό Στάδιο.
Περνώντας στο κομμάτι των αγωνιστικών ανεπαρκειών, σημειώνουμε καταρχάς για άλλη μια φορά τη σπατάλη μεγάλων ευκαιριών ανά τακτά χρονικά διαστήματα τόσο στο πρώτο όσο και στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα. Η ΑΕΚ απώλεσε πάνω – κάτω 4 κυριολεκτικά τεράστιες ευκαιρίες να σκοράρει κάτι που φυσικά πλήρωσε αν κρίνουμε από το τελικό αποτέλεσμα του αγώνα. Προφανώς η απειρία των περισσότερων παικτών της Ένωσης όπως του Ζόριτς και του Ντούνη οι οποίοι βρέθηκαν σε δύο ανεπανάληπτα τετ-α-τετ με τον Ντε Σάνκτις στο δεύτερο ημίχρονο καθώς και το μέγεθος της θρυλικής αντίπαλης ομάδας όπως είναι η Ρόμα προκάλεσαν ψυχολογικό μπλακ-άουτ στους κιτρινόμαυρους αν και δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε την ομάδα του Δικεφάλου να αφήνει τόσο μεγάλες ευκαιρίες ανεκμετάλλευτες.
Δεύτερον, είναι εμφανές εδώ και καιρό αλλά ήταν ακόμα πιο εμφανές στον χθεσινό αγώνα ότι η ΑΕΚ έχει ανάγκη από έναν καθαρόαιμο επιθετικό ο οποίος θα έχει την ικανότητα να κάνει τη μισή φάση γκολ εκτός από τα φαινομενικά εύκολα τετ-α-τετ με τους αντίπαλους τερματοφύλακες. Ο Αραβίδης παρότι έχει τη δυνατότητα να τελειώνει εύκολα τις φάσεις, το γεγονός πως η θέση του σέντερ φορ δεν είναι η μοναδική που αγωνίζεται τον περιορίζει όσον αφορά το ένστικτο του καθαρόαιμου επιθετικού ενώ οι Ντακόλ και Μπρέσεβιτς είναι μεν αξιόπιστοι στα περισσότερα παιχνίδια αλλά όχι αρκετοί ώστε η Ένωση να στηριχτεί επάνω τους μελλοντικά στην Α’ Εθνική.
Επίσης, το γεγονός της αποχώρησης του Πέτρου Μάνταλου από τον αγωνιστικό χώρο το οποίο συνδυάστηκε με την παράλληλη πτώση της απόδοσης της υπόλοιπης ομάδας στο υπόλοιπο μέρος του αγώνα πρέπει σίγουρα να προβληματίσει τον Τραϊανό Δέλλα. Αναμφίβολα ο Μάνταλος είναι ίσως ο πιο ποιοτικός παίκτης της ΑΕΚ αυτή τη στιγμή (MVP του χθεσινού αγώνα), όμως αυτό δε σημαίνει ότι ολόκληρη η ομάδα θα πρέπει αναγκαστικά να αρχίζει και να τελειώνει σε εκείνον. Ο «Κολοσσός» θα πρέπει να εφεύρει και το ανάλογο «Plan B» στις ημέρες που ο Μάνταλος θα είναι απών από τους αγώνες του Δικεφάλου ή εκείνες που δεν θα βρίσκεται σε καλή αγωνιστική κατάσταση.
Τέλος, το χρόνιο πρόβλημα της ομάδας στις στημένες φάσεις έκρουσε και χθες τον κώδωνα του κινδύνου καθώς πλην του τέρματος που πέτυχε ο Κεϊτά, οι αμυντικοί της Ένωσης φάνηκαν ανέτοιμοι ώστε να αντιμετωπίζουν με επιτυχία επικίνδυνες «στημένες» μπαλιές κάτι που φάνηκε σε αρκετές φάσεις του αγώνα. Ο Τραϊανός Δέλλας πρέπει να δουλέψει πολύ πάνω σε αυτό το θέμα ώστε η Ένωση να ανταποκρίνεται με αυτοπεποίθηση σε τέτοιες περιπτώσεις που απειλούν τις περισσότερες φορές, αναίτια την εστία της.
Σίγουρα η εμφάνιση της ΑΕΚ ήταν αν μη τι άλλο ικανοποιητική, αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του ότι μία ομάδα που αγωνίζεται στη Β’ Εθνική αντιμετώπιζε τη δευτεραθλήτρια Ιταλίας η οποία σημειωτέον ξεκινάει τις αγωνιστικές της υποχρεώσεις πολύ νωρίτερα εν αντιθέσει με την Ένωση. Αδυναμίες υπάρχουν αρκετές, όμως το μέλλον της ομάδας μόνο αισιόδοξο μπορεί να χαρακτηριστεί.
Βασίλης Γούσιος
