Θα χρειαστώ λίγο την βοήθεια του Ρίτσαρντ Καπισίνσκι μία από τις επιφανέστερες δημοσιογραφικές προσωπικότητες που αποτελεί θρύλο για τους συναδέλφους του σε όλο τον κόσμο, ο οποίος γράφει: «Σε όλη τη Λατινική Αμερική τα στάδια επιτελούν δύο ρόλους: σε ήρεμους καιρούς διεξάγονται εκεί αγώνες, σε περιόδους κρίσης μετατρέπονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης». Αυτή η αλήθεια δεν ισχύει μόνο για τη Λατινική Αμερική. Την έχει ζήσει και η Ευρώπη. Ο Φράνκο εκτελούσε παντού και στα στάδια.
Αλλά: Όσο αλήθεια είναι ότι το γήπεδο του Σαντιάγο της Χιλής, αποτελούσε μνημείο της απανθρωπιάς της δικτατορίας του Πινοσέτ, άλλο τόσο αλήθεια είναι ότι αποτελεί μνημείο μνήμης και αλληλεγγύης. Το ποδόσφαιρο, σε αυτό το γήπεδο που εκτελέστηκαν αριστεροί και δημοκράτες από τα «Ες Ες» του Πινοσέτ, έγινε μοχλός διεθνούς καταγγελίας της δικτατορίας της Χιλής. Η εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης αρνήθηκε το 1973 να παίξει σε αυτό το γήπεδο εναντίον της ομάδας της Χιλής. Σε ένα γήπεδο που η χούντα του Πινοσέτ μετέτρεψε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και «μάντρα» εκτέλεσης για χιλιάδες ανθρώπους. Δήλωσε ότι αρνείται να δώσει εκεί τον προκριματικό αγώνα για το Μουντιάλ της επόμενης χρονιάς που θα γινόταν στη Γερμανία. Το τίμημα για την εθνική της ΕΣΣΔ ήταν να χάσει το εισιτήριο για το Μουντιάλ και να αποκλειστεί. Όμως με αυτή τη συμβολική της άρνηση να κατέβει στο γήπεδο του Σαντιάγο η καταδίκη για τα εγκλήματα της χούντας του Πινοσέτ, ακούστηκε στα πέρατα του κόσμου. Μια σημαντική σημείωση: τα χρόνια εκείνα ο Πινοσέτ είχε φροντίσει να χριστεί και πρόεδρος της δημοφιλέστερης ομάδας της χώρας, της Κόλο Κόλο, δείγμα για τις προθέσεις εκμετάλλευσης του ποδοσφαίρου από κάθε μορφή και έκφραση της χούντας των μεγάλων αφεντικών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πάντα αναρωτιόμουν, πως καταφέρνουν όλοι αυτοί οι πάσης φύσεως «δικτάτορες» (άλλες φορές χρήστες της στρατιωτικής χούντας, τις περισσότερες φορές διαχειριστές της οικονομικής χούντας), να κρατάνε «αόρατες» από τις μάζες των οπαδών, τις πραγματικές τους προθέσεις; Η μήπως οι οπαδοί γνωρίζουν, αλλά υποταγμένοι στην κατάρα της μοιρολατρίας το αποδέχονται; Έτσι κι αλλιώς ο άνθρωπος από τη φύση του είναι μια περίπλοκη και μυστήρια μηχανή. Δεν είναι λίγες οι φορές που έρευνες ψυχολόγων αποφέρουν παράδοξα αποτελέσματα. Λόγου χάριν, οι άνθρωποι θεωρούν ότι χρησιμοποιούν τα ποδήλατα τους λιγότερο συχνά από όσο πρέπει, αν ανασύρουν πολλά σχετικά περιστατικά παρά λίγα.
Οι ψυχολόγοι μας διαβεβαιώνουν ότι οι άνθρωποι που έχουν λιγότερη εμπιστοσύνη σε μια επιλογή τους, είναι αυτοί που νιώθουν την ανάγκη να παραγάγουν περισσότερα επιχειρήματα για να την υποστηρίξουν. Έτσι εξηγείτε και η στάση όλων αυτών που είχαν πάρει σβάρνα τα αθλητικά ραδιόφωνα, τα σάιτ και τα καφενεία για να επιχειρηματολογήσουν για τη σωτήρια επιλογή της Γ’ Εθνικής, απλά προσπαθούσαν να πείσουν τον εαυτό τους! Πάντα με τη βοήθεια της επιστήμης της ψυχολογίας μπορούμε να μάθουμε ότι: οι άνθρωποι είναι λιγότερο σίγουροι ότι ένα συμβάν θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αφού απαριθμήσουν πολλούς τρόπους με τους οποίους θα είχε όντως αποτραπεί. Σε αυτή τη φάση βρισκόμαστε τώρα στην κοινωνία της ΑΕΚ. Κάποιοι δειλά – δειλά έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται δημόσια γιατί ο δικός μας σωτήρας δεν έκανε ότι και πατριώτης του σωτήρας του ΠΑΟΚ, πάντα εγκλωβίζοντας τη σκέψη τους αναζητώντας λύσεις εντός του συστήματος. Τελευταίο παράδειγμα από τον πολύ ενδιαφέρον κόσμο της ψυχολογίας είναι αυτό που μας λέει ότι: οι άνθρωποι εντυπωσιάζονται λιγότερο από ένα αυτοκίνητο αφού παραθέσουν τα πλεονεκτήματά του. Έτσι λοιπόν, αφού παρατέθηκαν τα πλεονεκτήματα της Γ΄ Εθνικής, αφού έγιναν αναλύσεις για το ρόστερ που είναι καλύτερο από το περσινό στη Σουπερ Λίγκα, αφού επισημανθεί ότι η ΑΕΚ ξεκίνησε τον «Γολγοθά» της Γ’ Εθνικής με μπάτζετ 2 εκατομμυρίων ευρώ όταν το μπάτζετ καμίας εκ των αντιπάλων μας δεν ξεπερνά τις 100 χιλιάδες ευρώ, αφού πούμε και ξαναπούμε για το 1,5 εκατομμύριο από τη Νόβα, τα 2 εκατομμύρια από τον ΟΠΑΠ, και τα 9.000 διαρκείας… ετοιμαστείτε να ζήσετε μια ατμόσφαιρα στα εντός έδρας παιχνίδια του ΟΑΚΑ των τεσσάρων χιλιάδων «ενθουσιασμένων» οπαδών.
Τα ραμφίσματα του αετού (Δευτέρα, 23 Σεπτεμβρίου 2013)
Ράμφισμα 1. «Όταν δίνω τροφή στους φτωχούς, με λένε άγιο. Όταν ρωτάω γιατί οι φτωχοί δεν έχουν τροφή, με λένε κομμουνιστή» Dom Helder Camara, Βραζιλιάνος Αρχιεπίσκοπος. Όταν εμφανίζονται κάποιοι για να βγάλουν τις ομάδες από το οικονομικό αδιέξοδο ονομάζονται «Σωτήρες», όταν κάποιοι αναρωτιούνται πώς οι ομάδες φτάνουν ξανά και ξανά σε αυτό το αδιέξοδο τους λένε… κομμουνιστές.
Ράμφισμα 2. Το κοιμητήριο της καθημερινής ζωής των οπαδών της ΑΕΚ το διαπερνούν φύλακες δημοσιογράφοι, που φροντίζουν να «καλοπερνά» όποιος εμφανίζεται διαφορετικός μπροστά τους. Είναι μια μερίδα δημοσιογράφων, που μεγάλωσε, όχι με την πένα της, αλλά με τη μύτη της, για να μυρίζει γρήγορα το αίμα. Είναι οι δημοσιογράφοι, που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους γιατί πίστεψαν ότι σε μια εποχή που κανείς δεν τους αντιστέκεται δε θα λάβουν απάντηση από αυτούς που δεν είναι σαν τα μούτρα τους.
Ράμφισμα 3. Αγαπημένε μου οπαδέ της ΑΕΚ, επιτέλους σταμάτα να ερμηνεύεις τα σημάδια. Δεν είναι αυτά που το δρόμο θα σου δείξουν. Αν ποθείς κάτι, μην το πεις σε κανέναν. Γιατί αν το μάθουν, ποτέ δε θα σε αφήσουν να το κάνεις πράξη πριν το κάνουν εμπόρευμα για να στο πουλήσουν.
Ράμφισμα 4. Περπατώ για να συναντήσω την ΑΕΚ των προγόνων μας. Μα τώρα, κάτι απειλητικό βάζει φωτιές στα βήματα μου, γεννάει λύκους στη σκιά μου, κι αν τη μέρα τους ακούω να ουρλιάζουν, τη νύχτα τους βλέπω να πλησιάζουν. Και κάθε στιγμή, νομίζω ότι είναι η τελευταία.
Ράμφισμα 5. ΑΕΚ, λίμνη με το πορφυρό νερό, άσε να βυθίσω τα χέρια μου που γυρνάνε πίσω στη μητρότητα σου, πίσω στην πατρίδα. Η πλατιά βουή, το άγριο ατσάλι της επιφάνειας σου, έρχεται από κει που έρχομαι, από τις φτωχικές και περήφανες ερημιές, από κάποιο μυστικό όπως είναι το αίμα, από μια σιωπηλή βυζαντινή μάνα.
Ράμφισμα 6. Αδέλφια μου Αεκζήδες. Θεριεύει η αυταπάτη σας; Ή κάτι όντως δυσκολεύει την ανάσα σας;
Ράμφισμα 7. Ο κόσμος του ρεαλισμού ταυτίστηκε στην περίπτωση της ΑΕΚ με τον κόσμο των θαυμάτων, άπαξ και δια παντός.
Ράμφισμα 8. Εντάξει την ΑΕΚ την αγαπάς. Γιατί όμως την μπερδεύεις με αυτούς που την εκμεταλλεύονται; Εκεί δε χωράει αγάπη. Εκεί δεν είναι Αγάπη αλλά Αμφισβήτηση που όμως καταφέρνει να κρύβεται στα αστέρια και μετράει ανάποδα τα καλοκαίρια κι ερεθίζεται δίχως να ολοκληρώνει κι εκεί που καίγεται, έξαφνα παγώνει.
Ράμφισμα 9. Αγαπημένη των ποταμών, χτυπημένη από γαλάζια νερά και διάφανες στάλες με δέντρο φλεβωτό μοιάζει τ’ όραμα σου Αεκάρα μου, όραμα μελαψής θεάς που δαγκώνει αλλόθρησκους και κατασπαράζει ομόθρησκους εκμεταλλευτές του μεγαλείου σου.
Ράμφισμα 10. Σταματήστε το κλάμα γιατί και ο ίδιος δεν ήθελε να τον κλαίμε …γιατί δεν πέθανε ούτε από ασθένεια, ούτε από ατύχημα …Τον Παύλο τον σκοτώσανε φασίστες …Χρέος μας να απομονώσουμε τους φασίστες από ΠΑΝΤΟΥ! «Τον φασισμό βαθειά κατάλαβε τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισε τον».
ΥΓ. …Κι ας έχω τις συνέπειες του όχλου, συνένοχο στο φόνο δε θα μ’ έχετε.
Παναγιώτης Αλιατάς
http://aekblog-aliatas.blogspot.gr/
