Όταν πεθαίνει βασιλιάς…

Επιτέλους φεύγει ο Σαρρής και θα σωθεί το ποδόσφαιρο. Όπως σώθηκε όταν έφυγε ο Γκαγκάτσης και ήρθε ο Πιλάβιος. Όπως σώθηκε όταν έφυγε ο Πιλάβιος και ήρθε ο Σαρρής. Καμαρώστε υποψηφίους για την προεδρία της ΕΠΟ: ο βασιλιάς της παράγκας Βασίλης Γκαγκάτσης θέλει να επιστρέψει για να ολοκληρώσει το έργο του. Ο αδελφός του παραγκάρχη Βίκτωρας Μητρόπουλος της γνωστής οικογένειας από τα χρόνια του Κόκκαλη. Και ο Γιώργος Γκιρτζίκης, ταμίας επί προεδρίας Γκαγκάτση, χρόνια άνθρωπος του συστήματος στα ενδότερα της ΕΠΟ χρόνια και ζαμάνια.

Τραγική ειρωνεία. Την ίδια ώρα που κάποιοι πιστεύουν ότι τώρα που έφυγε ο Σαρρής σωθήκαμε κάποιοι άλλοι, άλλες φορές ίδιοι, άλλες φορές διαφορετικοί με τους προηγούμενους, πιστεύουν ότι τώρα που θα φύγει και ο Σαμαράς θα σωθούμε. Μια από τα ίδια. Μου θυμίζουν τις εποχές των «αγανακτισμένων» που είχαν σαν βασικό αίτημα να πέσει η κυβέρνηση Γ.Α.Π. Έπεσε… και μετά να μη σας πω τη σηκώθηκε, η ιστορία είναι γνωστή.

Όπως συμβαίνει πάντα σε ένα σύστημα που σαπίζει οι ευθύνες προσωποποιούνται. Είναι ιδανική τακτική για να αθωώσεις το σύστημα. Έτσι και στην ΕΠΟ. Τίποτα δεν θα αλλάξει από τι στιγμή που η επόμενη διοίκηση θα κινηθεί στα ίδια μονοπάτια που συνδέουν το ποδόσφαιρο με επιχειρηματικά συμφέροντα. Οι παθογένειες του ποδοσφαίρου της αγοράς είναι βαθιά συστημικές και δεν έχει να κάνει με πρόσωπα.
Άλλωστε η εγκλητική οργάνωση που έχει καταλάβει το ποδόσφαιρο δεν είναι παρά μια θυγατρική της μεγάλης εγκληματικής οργάνωσης που έχει καταλάβει τις ζωές μας. Είναι συνολικά βρώμικη η εικόνα του συστήματος και δεν φτιασιδώνεται με τίποτα, δεν γιατρεύεται αδέλφια, παρά μόνο ανατρέπεται. Τι να κάνουμε τώρα; ποτέ δεν υπήρχαν εύκολες λύσεις. Γι’ αυτό και κοροϊδεύουν όσοι υποστηρίζουν ότι έχουν βρει το γιατροσόφι με τις θέσεις τους.

Κι όμως, υπάρχει ελπίδα! Όχι στη μεταφυσική, αλλά στην πράξη που βεβαιώνεται. Η ελπίδα βρίσκεται σε αυτούς που δεν συμβιβάζονται με τις «συμμαχίες των λύκων» ούτε για την αγαπημένη τους ΑΕΚ, ούτε για την αγαπημένη τους πατρίδα.

Όταν πεθαίνει βασιλιάς, μη χαίρεσαι λαουτζίκο
Μη λες πως θάν’ καλύτερος ο νυν από τον τέως
Πως θάναι το λυκόπουλο καλύτερο απ’ τον λύκο…
Τότε μονάχα να χαρείς: αν θάναι ο τελευταίος.
Κώστας Βάρναλης

Παναγιώτης Αλιατάς
aliatas74@gmail.com
twitter
facebook