3 χρόνια επανΑ(ΕΚ)σταση…

Είναι στιγμές όπως τώρα, που δε σου φτάνουν όλες οι λέξεις για να εκφράσεις έστω ένα μέρος από αυτά που νιώθεις στην καρδιά σου, πάνω στη λευκή σελίδα του υπολογιστή…Τρία χρόνια πριν, 4 Αυγούστου του 2010 και λες και όλα αυτά έγιναν μόλις χτες. Σαν τότε, μια διαφορετική κιτρινόμαυρη επανάσταση ξεκίναγε…Γεμάτη αγάπη, χτυποκάρδια, θέληση, προθυμία, χαρά, περηφάνεια. ‘Ενα ξεκίνημα δυναμικό με μοναδικό γνώμονα το μεγαλείο της αγαπημένης μας Αθλητικής ‘Ενωσης Κωνσταντινουπόλεως…

Τον αδελφό μου συνονόματο Νικόλα δεν τον γνώρισα στο σάιτ, γνωριστήκαμε όταν κάθε Σάββατο τον διάβαζα και ταξίδευα μαζί του και με τα υπόλοιπα αδέλφια από τη μία άκρη της γης στην άλλη , μέσα από τα νέα του ηρωικού Συνδέσμου Οπαδών Α.Ε.Κ. Νέας Υόρκης…Πάνω στα φτερά του δοξασμένου Βυζαντινού Δικέφαλου αετού. Μετά ήρθε το “υστερόγραφο” στην “score”, τα νέα και οι διακρίσεις της ποδηλασίας στο κινητό και έτσι η επικοινωνία έγινε πιο τακτική. Μέχρι που ένα πρωί μου μίλησε για το αγαπημένο μας “aek-live” , ένα blog τότε.

Σε βάσεις καθαρά ερασιτεχνικές γεμάτες όμως από το πιο δυνατό συστατικό. Εκείνο της καψούρας για τα τρία μαγικά και ομορφότερα γράμματα για όλους εμάς τους Ενωσίτες. Τότε, κάθε ανάρτηση που διάβαζα, ήταν για μένα και μια “πόρτα” την οποία άνοιγα και έμπαινα στον μαγικό και ρομαντικό κόσμο της ‘Ενωσης. Βρισκόμουν μέσω του aek-live πότε μέσα στη Σκεπαστή, άλλες φορές στο “Γεώργιος Μόσχος” ή και στη θύρα 2 του οακα σε άλλον έναν εκτός έδρας αγώνα κόντρα στους δύο αιώνιους αντιπάλους μας. Ταξίδευα επίσης στην αγαπημένη μου Κωνσταντινούπολη, στον πεζόδρομο του Πέρα, στην Ευαγγελίστρια στα Ταταύλα, στη γέφυρα του Γαλατά , τρώγοντας εκμεκ με καϊμάκι Πολίτικο…

Δειλά δειλά, κάποια σχόλια δικά μου, έγιναν -πάντα με την προτροπή και την ανίκητη..πειθώ του Νικόλα- παράγραφοι και στη συνέχεια κείμενα. Παράλληλα, την όλη εθελοντική και άδολη αυτή προσπάθεια, άρχισαν να την πλαισιώνουν και άλλα αδέλφια. Φτάσαμε να κάνουμε εμείς οι οπαδοί της, εκπομπές για εκείνη, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές, μεταδόσεις αγώνων της και να αποτυπώνουμε κάθε μας συναίσθημα εδώ…Για εκείνη! Επαγγελματίες; Oύτε λόγος, εμείς άλλωστε ζούμε ΓΙΑ την Α.Ε.Κ. και όχι ΑΠΟ την Α.Ε.Κ. ‘Ετσι, σιγά σιγά , με τρόπο μοναδικό και Ενωσίτικο, εκείνο το blog που άνοιξε τα διαδικτυακά του “μάτια” τον Αύγουστο του 2010, σήμερα, 3 χρόνια μετά, έχει γίνει ένα ανυπόταχτο κιτρινόμαυρο χαράκωμα και μπορεί εμφανισιακά να έχει αλλάξει τη μορφή του αλλά δεν έχει παρεκκλίνει σπιθαμή των Ενωσίτικων ιδανικών του. Η αγκαλιά του είναι πάντα ανοιχτή για όποιον Ενωσίτη αδελφό θέλει να βοηθήσει, με μοναδικό όρο την αδιαπραγμάτευτη αγάπη για την Α.Ε.Κ. μας και μόνο. Είπαμε , εδώ μόνο προσφέρουμε και υπηρετούμε την Α.Ε.Κ. δίχως να περιμένουμε ή να ζητάμε οποιαδήποτε ανταπόδοση.

Ενωμένοι και αγαπημένοι προχωράμε, φυλάμε τα “ιερά και όσια” των παραδόσεών μας, όσα μας έμαθαν οι πατέρες μας και οι παππούδες μας για τη μεγαλύτερη και πιο περήφανη ομάδα του κόσμου. Ξαγρυπνάμε, αγωνιούμε, αγωνιζόμαστε και ονειρευόμαστε πάντα στο πλάι της. Πάνω από όλα την αγαπάμε δίχως όρια. Εδώ, στο πάντα μάχιμο και επαναστατικό μετερίζι που λέγεται aek-live. Εδώ, που θα μπορούσες να είσαι και εσύ και να γράφεις αδελφέ Ενωσίτη που με διαβάζεις αυτή τη στιγμή. Φτάνει να έχεις ατέλειωτα αποθέματα αγάπης για την ΑΕΚάρα μας. Χρόνια πολλά αγαπημένο μας aek-live. Σε πείσμα κάποιων που παλεύουν μάταια να “διαρρήξουν κερκόπορτες” είμαστε ακόμα εδώ. Αθεράπευτα ερωτευμένοι, μόνιμοι υπερασπιστές της ομάδας που είναι συνυφασμένη με την ίδια μας τη ζωή…

Νίκος Καρυστινός , aek-live.gr

Υ.Γ.: Στα γενέθλια για τα 21 χρόνια του aek-live σας έχω μια έκπληξη…Μέχρι τότε υπομονή και ατέλειωτη αγάπη στην ΑΕΚάρα μας!

Υ.Γ.(2): Την ΑΕΚάρα της καρδιάς δεν την ξεχνάμε…