ΑΕΚ 1968 Aνέστη! Αληθώς Ανέστη!»

«ΔΕΥΤΕ, ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ» για κορυφαίες στιγμές και πρόσωπα του ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ- «ΛΑΜΠΡΗ» του ελληνικού αθλητισμού- σε επίπεδο ομάδων- , από τη λαμπάδα των αναμνήσεων του ΦΙ ΚΑΠΑ!

«ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ»… Γιορτάζεις σήμερα. Γιατί η δική σου πέννα έγραψε με αθάνατο μελάνι τον «13ο ελληνικό ΄Αθλο», μετά τους «12 του Ηρακλή», στην Μυθολογία. Με τον ΄Αθλο της ΑΕΚ- 1968 να είναι Αληθινός και συ «ο ΄Ομηρος», που τον κατέγραψε με ασύγκριτη μοναδικότητα, την οποία αναγνωρίζουμε στο ακέραιο όσοι ανήκουμε στην ίδια ευλογημένη γενιά , την «Καλλιμάρμαρη», όπως την έχεις ονοματίσει και καθιερώσει διαχρονικά…»

• Με τα πιο πάνω λόγια και μέσω τηλεφωνήματος, που μας έκανε σήμερα το πρωϊ , ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ, μπήκαμε στο πνεύμα και στην ατμόσφαιρα αυτής «ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ», της «4ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1968», που ΗΧΗΣΑΝ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ και με την κόρνα της γραμματείας της FIBA , που σήμανε τη λήξη του «ΑΕΚ- ΣΛΑΒΙΑ ΠΡΑΓΑΣ 89-82», η αρχή για τους 80.000 μέσα στο Καλλιμάρμαρο και τα 8 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ των Ελλήνων (= «΄Ολοι «Ενωσίτες» εκείνο το βράδυ»!) ΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΟΥΜΕ «ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ»! Παραληρώντας, «ψέλνοντας», τραγουδώντας, δακρυσμένοι το «1968 ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ»! Και πανευτυχείς να καλούμε ο ένας τον άλλο , με όλους τους πριν από 52 χρόνια τρόπους, για το «ΔΕΥΤΕ,ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ «ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΗ» 100% ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΜΠΑΔΑ»!

@@@ Λαμπάδα, λοιπόν…Χάρη και σ΄αυτό , που «μας θύμισε», με το τηλεφώνημα του, ο εδώ και δεκαετίες καλύτερος , πιο πιστός «Ενωσίτης» φίλος μας, ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ (συνταξιούχος πλέον διευθυντής τράπεζας και με «διεθνή παντέτα»- από «βουλοκέρι» της FIBA- «ιστορικός της ΑΕΚ»), αποφασίσαμε να ανάψουμε μία από τις ποιο σημαντικές, αν όχι την πιο σπουδαία, προσωπική «ΛΑΜΠΑΔΑ με αναμνήσεις μας για πρόσωπα και γεγονότα συνδεδομένα με τον αμιγώς ελληνικό ΄Αθλο των ΄Αθλων , στον τομέα του ομαδικού αθλητισμού»! Κι αν αισθανόμαστε την ανάγκη ή την υποχρέωση να αφιερώσουμε σε ένα από τους πρώτους, αυτό το ρετρο-κείμενο, είναι ΚΑΙ στον εδώ και χρόνια αυθεντικό «φίλο μας Αλέκο», που μας έχει σκλαβώσει και με άλλο ένα χάρισμα του: Δεν έχει ξεχάσει ούτε μια φορά να μας στέλνει ευχές του, όπως η σημερινή για το « ΑΕΚαλλιμάρμαρο 1968», κατά την επέτειο της κυκλοφορίας του πρώτου φύλλου του «ΔΙΚΕΦΑΛΟΥ»!

• Οφείλουμε, λοιπόν, αναφορά στον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ και τον συμπεριλαμβάνουμε «στα πρόσωπα του 1968», γιατί ΑΥΤΟΣ ήταν, που εξασφάλισε την προβολή του γεγονότος από την FIBA . Δική του η ενέργεια της αποστολής της θρυλικής φωτό του κοσμοπλημμυρισμένου Σταδίου, με εστιασμένο το ταμπλό, που έγραφε «ΑΕΚ- ΣΛΑΒΙΑ ΠΡΑΓΑΣ 89-82», στην Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία. Η οποία, με την σειρά της, για μεγάλο διάστημα, είχε σε τείχος τγων Γραφείων της την γιγάντια φωτό. Αλλά δεν αρκέστηκε σε αυτή την πρωτοβουλία του ο «Ενωσίτης» φιλαθλογκουρού! Προχώρησε σε άλλη μία, επίσης σημαντική. ΄Εστειλε , με φωτογρφικό και γραπτό υλικό, το απίθανο Καλλιμάρμαρο ΑΕΚογεγονός και συμπεριλήφθηκε στο διάσημο «Βιβλίο των Γκίνες», ως Παγκόσμιο Ρεκόρ! Ανεξάντλητος, όμως, ο … «Μαργαριταρένιος» οπαδός, είναι αυτός, που σε κάθε επέτειο «ξεσηκώνει» ένα ή δύο, από τους άμεσους πρωταγωνιστές του «89-82» (= καλούσε πάντοτε τον Γιώργο Αμερικάνο) και μαζί με κάποιους λίγους ακόμη , από τους επώνυμους, πηγαίνει (φυσικά με την σημαία της ΑΕΚ) στην Είσοδο του Σταδίου , για … ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ! Και «τα ρίγη συγκίνησης» διατρέχουν όλο «το κορμί» του Καλλιμάρμαρου, από το πρώτο, ως το τελευταίο σκαλί! Φυσικά για σήμερα ματαιώθηκε αυτό το ραντεβού, λόγω Κοροναϊού, με τις συλλήψεις των παραβατών (=ιδιωτών κι επιχειρήσεων-καταστημάτων) να φτάνουν στις 1342 και τα χρηματικά πρόστημα να πλησιάζουν τα 5 εκατομμύρια ευρώ

• ΄Υστερα από αυτά, με τα οποία ξεκινήσαμε «το άναμμα της λαμπάδας των αναμνήσεων μας για την Στέψη της Βασίλισσας», το «Χρόνια Πολλά» , θα συμφωνείτε, ότι το δικαιούται «και με το παραπάνω» ο κ.Μαργαρίτης, για να του ανταποδίδαμε. Και πως αξίζει σήμερα στο «ΑΕΚ Live» να τον αποκαλέσουμε, για πρώτη φορά, και με το «ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΟΥ 1968»!

@@@ « ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΨΕΙ» τα κείμενα σου, κατά την έκφραση που σου ταιριάζει κι αποτυπώνουν την πραγματικότητα γεμικά του δημοσιογραφικού έργου σου, για την ΑΕΚ μας. Δεν έχεις την παραμικρή ανάγκη, για να σου την αναγνωρίσει οποιοσδήποτε, από τους εκάστοτε κρατούντες, αφού έχεις κριθεί – και κρίνεσαι ακόμη- από μας, τους πολλούς, τους απλούς, τους «καθημερινούς», τους ανώνυμους…»! Με αυτά τα λόγια ο Αλέξανδρος Μαργαρίτης έκλεισε την σημερινή «θεάρεστη» επικοινωνία μας. ΄Αραγε τί ήθελε να έλεγε, τί να εννοούσε; Μέσα στον αιφνιδιασμό μας δεν προλάβαμε να του εκφράσουμε την απορία μας (= «πρός τί αυτά;»). Επίσης, «δεν περίμενε» , πριν από το «Και του χρόνου τέτοια μέρα τα ξαναλέμε», για να κλείναμε εμείς το τηλεφώνημα με το εξής: «Σε παρακαλούμε πολύ πάρε γομολάστιχα και σβήσε όποια κοσμητικά μας απένειμες, μέσα στο κράμα υπερβολής και συναισθηματικής φόρτισης σου για ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΑΕΚ»…

@@@ Δανειζόμαστε από τα πιο πάνω το «ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΨΕΙ», για την πιο κατάλληλη, ιδανική, χρησιμοποίηση, σε λόγια, που συσχετίζονται με το «4-4-1968»! Την κάνουμε – και δεν την διαγράφουμε όση σκόνη κι αν ρίξει πάνω στο «89-82» ο πανδαμάτορας χρόνος. ΤΟ ΕΙΠΕ και μάλιστα όχι μία φορά, ούτε στην διάρκεια, που ήταν κόουτς στην ΑΕΚ.Ούτε είναι «Ενωσίτης» πιστός, άλλωστε και χωρίς καμία σημασία, ότι ως στρατευμένος πέρασε ένα λιγοστό φεγγάρι, από το ανοικτό, ακόμη, «Γιώργος Μόσχος». Είναι Αρειανός από τις πατούσες ως τον λαιμό, στο δε υπόλοιπο μέρος (= κεφάλι) «ερυθρόλευκος» (= με τα χνώτα του να έχουν γίνει ένα μ΄εκείνα του συγχωρεμένου Θόδωρου Νικολαϊδη, ιδρυτή του «Φωτός των Σπορ», όπου έβαλε τις πλάτες (πρωτοσελίδες) του, υπέρ του «ξανθού», κατά τον «εμφύλιο» του με τον Σωκράτη Κόκκαλη).

• ΕΝΑΣ τέτοιος και τόσος μπασκετάνθρωπος, όπως ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, κατά τους «κίτρινους» του Βορρά, «ο μεγαλύτερος ιθαγενής κόουτς, που γνώρισε το ελληνικό μπάσκετ» (= χωρίς αναφορές, για την θητεία του επί Γκάλη, Γιαννάκη (= σκανδαλώδες δώρο του «τρίφυλλου» γ.γ.Α. Κίμωνα Κουλούρη), Φιλίππου, Ρωμανίδη και πανάκριβων ξένων), να δηλώνει ρητά και κατηγορηματικά: «Η ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ, ΣΕ ΟΜΑΔΙΚΑ ΣΠΟΡ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΑΕΚ ΣΕ ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΟ ΕΥΡΩΠΗΣ 1968»!
• ΑΥΤΑ τα λόγια, από τον «Ξανθ(ε)ό», όπως τον είχαμε βαφτίσει εμείς προσωπικά και ιδιαίτερα κατά τις εποχές «της δόξας του «Δ», αποτελούν ό,τι πιο «βαρύ- βαρύτιμο» και πιο «ακριβό-πανάκριβο» έχει ειπωθεί, από εκατοντάδες και χιλιάδες άλλους, στην αναφορά τους, για το «ΑΕΚ 1968»! Εμείς, προσωπικά, αυτή την αξία, δίνουμε στην συμπερασματική κρίση του Γιάννη Ιωαννίδη, που θα είχε κατακτήσει το Κύπελλο Ευρώπης, με την ΑΕΚ- του Γιάννη Φιλίππου, ΑΝ ΔΕΝ ήταν «περίεργα αρνητική» η απόδοση, κάποιων ξένων της ΑΕΚ, εναντίον των Ιταλών του Μασίνα, στον Τελικό του Φάϊναλ Φορ της Βαρκελώνης…

@@@ ΠΟΙΑ ΝΙΚΗ βάζουμε στην Κορυφή, από εκείνες, που κατέκτησε η ΑΕΚ στην διοργάνωση του 1968; Δεν ήταν …νίκη! Αλλά ήττα, ΟΜΩΣ ΧΙΤΣΚΟΚΙΚΗ ΠΡΟΚΡΙΣΗ, μέσα στις Βρυξέλλες, επί της Ρουαγιάλ! Κατακτήθηκε , όταν το περίφημο «Πουλί» πάνω στο τελικό νήμα του δραματικού αγώνα, βρήκε το τερατώδες θράσος-θάρρος, την «αλλόκοτη» ψυχραιμία κι εκτέλεσε εύστοχα δύο βολές! Εκείνη την «στιγμή» ο Μεταξουργιώτης ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ (= μπασκετικός δάσκαλος του Φίλιππα Συρίγου) γινόταν το «χρυσό κλειδί» της τελικής ευρωπαϊκής νίκης της ΑΕΚ (= όση διασημότητα κι αν κέρδισαν οι «ραβέρσες» του Γιώργου Τρόντζου, σε βάρος ΄Ινις Βαρέζε και Σλάβια Πράγας. Όσο εκκωφαντικός κι αν ήταν ο «βρόντος», από τους «κανονιοβολισμούς» του Γιώργου Αμερικάνου, στο Καλλιμάρμαρο, σε απόσταση αναπνοής από το Λυκαβηττό! ΄Οσο ζογκλερικός, βιρτουόζος, «Βασιλο-Τσιαρτικός» πασαδόρος κι αν ήταν ο Υμηττιώτης Χρήσρος Ζούπας!)! Πού να φανταζόταν το «Πουλί», ότι κάποια χρόνια αργότερα, κατά το 1987 στο Φάληρο, «οι βολές του» θα αντιγράφονταν (=αλλά εντός έδρας και με τους πάντες και τα πάντα «ακραίως ευνοϊκά»…) και θα ηρωποιούσαν ένα άλλο ΄Ελληνα διεθνή,, τον Αργύρη Καμπούρη (= «αγαθό γίγαντα», που εμείς τον ψηφίσαμε στον ΠΣΑΤ και ως κορυφαίο αθλητή για κείνη την χρονιά). Ο «ερυθρόλευκος» χάρισε τη νίκη , στην Εθνική, κατά τον Ευρωπαϊκό Τελικό με την Σοβιετική ΄Ενωση του καλοπερασάκια «παππού» Γκολμές.

@@@ ΕΙΝΑΙ πλέον κάτι το «πολύ κοινότυπο», αφού το έχουμε γράψει και περισσότερες από …ένα δισεκατομμύριο φορές, ότι «παίκτης μας» ήταν ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ! Που τον βαφτίσαμε «Παγκόσμιο» κι όταν «έφυγε» το 2011 τον αποκαλέσαμε «ΔΙΑΠΛΑΝΗΤΙΚΟ», «ΑΣΤΡΙΚΟ» (= όπως παραμένει ως και σήμερα, γι΄αυτό … «αφ΄υψηλού» και «νοερά» η παρουσία του στο κάλεσμα του Αλέξανδρου Μαργαρίτη, στο επετειακό ραντεβού στο Παναθηναϊκό Στάδιο). Επίσης, είναι η κατάλληλη ευκαιρία, για να επιμείνουμε, ότι: « Αν υπήρχε Τηλεόραση, στην εποχή του, ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ, με τη Νικαιώτικη ορμή του, την αέρινη ντρίμπλα-παντέτα, το «λέϊ απ» και την μακρινή ευστοχία του ( σε ανοικτά γήπεδα= «παιδιά» του «Τρελού»-Υμηττού και του Βαρδάρη) ΘΑ ΑΦΗΝΕ ΤΟΝ ΚΑΠΝΟ ΤΟΥ στο πρόσωπο του (= εξ ΗΠΑ) Νίκου Γκάλη ή οποιανού άλλου «συστημικού»- σκευάσματος των κραταιών κρατικών ΜΜΕ και των «ομοιόφωνων» τους Συνδρομητικών.

@@@ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ, από αυτούς που ύψωσαν το ανάστημα τους, κόντρα στην εξ ολοκλήρου ελληνική ομάδα του Νίκου Μήλα, ήταν ο ΖΙΝΤΕΚ! Ο Τσεχοσλοβάκος σέντερ, που πραγματοποίησε δακτυλοδεικτούμενη καριέρα. Σε αρκετά έμοιαζε – σύμφωνα με την δική μας ματιά- με τον δικό μας Κυπελλούχο «ΚΥΡΙΑΚΟ ΡΑΜΠΙΔΗ» (Κερκ Ράμπις , κατά τους Λέϊκερς Λος ΄Αντζελες, από τις οποίες τον απέσπασαν προσωρινά οι Χατζηχαραλάμπους- Πασχαλίδης)

@@@ ΥΠΕΡΤΑΤΟ, από τα γεγονότα , που ζήσαμε, θεωρούμε το : 80.000 «Ενωσίτες» στις εξέδρες του Καλλιμάρμαρου και 8.000.000 ΄Ελληνες έξω, σε κάθε σημείο της χώρας. ΟΛΟΙ παραληρούσαν, τραγουδούσαν, «έψελναν» ΤΟ «ΔΕΥΤΕ,ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ», από «την κιτρινόμαυρη ΛΑΜΠΑΔΑ! Εκείνο το βράδυ ΑΠΑΝΤΕΣ ΗΤΑΝ – «ΕΓΙΝΑΝ» ΕΝΩΣΙΤΕΣ, από την στιγμή, που η κόρνα της γραμματείας της ΦΙΜΠΑ , σήμανε τη λήξη και στο φωτεινό ταμπλό έγραφε « \ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΑΕΚ- ΣΛΑΒΙΑ ΠΡΑΓΑΣ 89-82», οι ΚΑΜΠΑΝΕΣ των εκκλησιών σαν να ανέλαβαν την αναμετάδοση, σε χιλιοπολλαπλασιασμό, του ήχου! Και όλοι με ΙΕΡΟ ΔΕΟΣ κι ευγνωμοσύνη, προς την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΕΚ, ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΚΑΜΕ «ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ»! Τόσο κόσμο, τόσους άμεσους κι έμμεσους θεατές («θεατές») οπαδούς («οπαδούς») δεν είχε ποτέ άλλοτε , ούτε θα ξανάχει ποτέ, ελληνική ομάδα! Εννοείται πως ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ «ΑΕΚ 1968» η Ελλάδα ΣΤΟΛΙΣΤΗΚΕ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑ από όσο κατά το «ΕΘΝΙΚΗ μπάσκετ 1987» και «ΕΘΝΙΚΗ ποδοσφαίρου 2004»! Και συνέβη αυτό το καθαρά αθλητικό «θαύμα θαυμάτων» ΧΩΡΙΣ να υπάρχουν Τηλεόραση, Διαδύκτιο και υπερτροφικός- διπολικός «Δεινοσαυρικός» Γραπτός Τύπος.

@@@ ΕΩΣ ότου «να φύγουμε από τα εγκόσμια» (= κτυπάμε ξύλο κι εσύ Κοροναϊέ, «κάνε τον Κινέζο», πως δεν βλέπεις και δεν ακούς…) δεν θα βγάλουμε από το ,κατ΄εκείνη την βραδιά, «είναι μας» και τα ακόλουθα δύο γεγονότα: 1) Δύο ώρες(;) πριν από τον αγώνα, αναχωρήσαμε, από την οδό Πειραιώς 9-11, που ήταν τα «Γραφεία» του «Φωτός» , ο Ιδρυτής- Εκδότης- Διευθυντής ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ο από τους αρχισυντάκτες ΑΡΗΣ ΜΕΛΙΣΣΙΝΟΣ, δύο-τρεις συνεργάτες, ένας από τους οποίους ο «πράσινος» μπασκετικός, ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΠΑΛΦΟΥΣΙΑΣ και η αφεντιά μας… Με τα πόδια , από την Ομόνια ως το Στάδιο, αφού η λαοθάλασσα ήταν τέτοια, που δυσκολευόμασταν να περπατήσουμε «με βήμα ταχύ» ακόμη και στα πεζοδρόμια των κεντρικών οδών (=Σταδίου, Ακαδημίας κ.λ.π.). Το ότι «επικεφαλής» της ομάδας μας ήταν ο «κύριος Θόδωρος», καταλαβαίνεται την σημασία, που είχε ο ΑΕΚο-Τελικός τόσο για την εφημερίδα, όσο και για τα φίλαθλα συναισθήματα του «μπος»…

• Με τον ίδιο τρόπο ο δρόμος της επιστροφής. Κι ασθμαίνοντας , εκτός των άλλων γιατί η εφημερίδα έπρεπε να κυκλοφορούσε όσο πιο γρήγορα και να προλάβαινε τις ανταγωνιστικές, στα κιόσκια της Ομόνοιας (σ.σ.: σε αυτά εκτοξεύθηκε ως τα ουράνια ο αρχικός «Δ»), «πέσαμε με τα μούτρα» πάνω στα χειρόγραφα. Σε μας, προσωπικά, ο «κύριος πρόεδρος»(όπως τον αποκαλούσαμε και απλοϊκά, δημοκρατικότατα, φιλικά, «ζεστά», το αποδεχόταν) είχε αναθέσει το γράψιμμο των περιεχομένων στην 1η σελίδα. Αποστολή Νο 2 σε σημασία κι αξία, μετά τη Νο 1, την δική του, που ήταν η επιλογή του βασικού τίτλου (=σχετικά τόσο ταλαντούχο, επιδέξιο, προικισμένο, με απίθανες εμπνεύσεις, όσο ήταν ο Θόδωρος Νικολαϊδης, δεν έχουμε συναντήσει ξανά στα πολλά χρόνια μας, στο εφημεριδο-μετερίζι)!

• ΠΟΥ βρήκαμε «το μυαλό» , για να κατεβάσουμε τις λέξεις και να σχηματίσουμε τις προτάσεις, που μέσα σε συγκεκριμένο αριθμό λίγων γραμμώς «θα τα λέγαμε όλα» και «θα βάζαμε τον αναγνώστη μέσα στο Καλλιμάρμαρο, «μέσα» στο 89-82»; ΕΔΩ υπάρχει το δεύτερο «εσαεί διατηρούμενο» μέσα στο μυαλό , στις 5 αισθήσεις μας (!) ΓΕΓΟΝΟΣ της βραδιάς: ότι πριν καν ολοκληρώσουμε το περιεκτικό, αλλά απόλυτα ουσιαστικό, «ιδιαίτερα λυρικό» κείμενο» μας, στην αίθουσα του 3ου ορόφου (Μέγαρο «Βραδυνής») και κατ΄ευθείας στο βάθος του διαδρόμου, στο γραφείο των συντακτών, ΕΙΧΑΝ ΜΠΟΥΚΑΡΕΙ (= συγγνώμη για την αργκό, αλλά με αυτή αποδίδεται η πραγματικότητα) Ο «ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ» , Η ΣΥΣΥΓΟΣ ΤΟΥ, Η ΠΕΠΗ (από το Πηνελόπη) και ο μεγάλος αδελφός του, ο ΑΛΕΚΟΣ (…ο μικρότερος όχι, «η Μπαλού», όπως τον φώναζε ο Γιώργος, που έπαιξε στον Οσφπ, αλλά πάντοτε διατηρούσε απέραντο σεβασμό για την ΑΕΚ)!

• Μάλιστα, κύριοι! Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, προπάντων…τέτοια έργα (!) από τον «Παγκόσμιο», που γνώριζε το είδος και τις δυσκολίες ( χρονικές) της δουλειάς μας, όμως ΤΗΡΗΣΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ; Ποιόν; Παραμονή του αγώνα, φεύγοντας από το σπίτι , που μέναμε (σε διαφορετικούς ορόφους στην πολυκατοικία της οδού Αριστοτέλους 123, Πλατεία Βικτωρίας) , εκείνος …σε αναζήτηση (!) ΝΕΚΡΟΦΟΡΑΣ (!!), για το γούρι του, υποσχέθηκε , κάνοντας και τον σταυρό του (= θρησκευόμενος στο έπακρον, από τότε που ο περίφημος ορθοπεδικός- χειρουργός Βασίλης Χατζηγιάννης(= αντιπρόεδρος ΑΕΚ, πρόεδρος ΕΠΟ) «του έσωσε το χέρι»):

– ΑΝ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΛΑΒΙΑ, ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΚΑΙ ΘΑ ΕΛΘΩ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΟΥ ΝΑ ΤΟ ΣΗΚΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΑΖΙ!
• Τόπε και τόκανε! ΚΑΙ γι΄αυτό , παράλληλα με τη ΝΒΑϊερική αγωνιστική κλάση του, ήταν-είναι- θα μείνει η μπασκετική ΘΕΟΤΗΤΑ ΜΑΣ! ΄Οσες φορές έχουμε πάει στην Τήνο, για προσκύνημα, ανάβουμε κι ένα κερί στη μνήμη του…ΟΣΟ για την Πέπη συνεχίζεται η επικοινωνία μας, με αποκλειστικό θέμα ο,τιδήποτε περί «τον Γιώργο της».

• Η ΠΕΠΗ Αμερικάνου και η ΑΝΝΟΥΛΑ ΜΗΛΑ (η γαλλικής φινέτσας, με βελουδοχνουδάτο δέρμα προσώπου, σύζυγος του ΝΙΚΟΥ, ενός και μοναδικού ΄Ελληνα κόουτς, που έχει κατακτήσει σε επίπεδο συλλόγων, ευρωπαϊκό στέμμα, με αποκλειστικά ιθαγενούς σύνθεσης ομάδα) διετέλεσαν οι δύο από τις τρεις … «1968άρες Κυρίες». Η τρίτη ήταν η ανυπέρβλητη «ΙΩΣΗΦΙΝΑ», όπως είχαμε βαφτίσει (= κατά την αγαπημένη μας συνήθεια) την σύζυγο του εφόρου ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗ – του , κατά την γνώμη μας πάντοτε, πιο ευφυούς μπασκετικού παράγοντα, που έχει αναδείξει η χώρα μας. Ο Φαληριώτης παράγοντας (πρώην παίκτης) , καταστηματάρχης υποδημάτων, στην οδό Σταδίου, ήταν τόσο ικανός, απρόβλεπτος, μαχητής, πολυπράγμονας, που … «έβαζε τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι» ακόμη και του Γιώργου Βασιλακόπουλου (= από τότε, που ήταν ο «φύλαρχος» του «τριφυλλιού», στον υπόγειο «Τάφο του Ινδού», στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας)

• ΗΓΕΤΙΚΟΙ διοικητικοί παράγοντες , κατά την «΄Ανοιξη της δεκαετίας του 1960» ήταν οι Μάκης Χατζηχαραλάμπους, Γιώργος Χρυσαφίδης, Κοσμάς Κυριακίδης, Τζο Λεβή, Σπύρος Κωνσταντινίδης, Μιχάλης Πουλατζάς.

@@@ ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Χρέος ιερό , γι΄αυτό το κείμενο, που κάθε φορά, εδώ και 52 χρόνια, φτάνοντας στο τέλος νοιώθουμε ένα κενό, ότι «κρίμα, γιατί …παραλείψαμε άλλα τόσα «1968ρικά», να αφιερώσουμε την εφετινή Επέτειο για το «ΑΙΩΝΙΟ 89-82» στους Ευρωκυπελλούχους, που «έφυγαν». Στον βροντεροφώνη κόουτς ΝΙΚΟ ΜΗΛΑ, που προτεραιότητα του ήταν το «Είμαι πατέρας σας- είμαι αδελφός σας- είμαι φίλος σας- είμαι συμπαίκτης σας- είμαστε μια οικογένεια- είμαστε μια ομάδα- είμαστε μια παρέα, άλλοτε για ταβερνάκι, άλλοτε για στοίχημα τα γλυκά στη «μπιρίμπα»! Στον έφορο ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗ (τον ένα από τα τρία αδέλφια- «Πασχαλιδάκια»)! Στους άσους ΑΝΤΩΝΗ ΧΡΗΣΤΕΑ (=από τον Πανελλήνιο κι αυτός, συνεχιστής της δοξασμένης «σκυταλοδρομίας» του Γιώργου Μόσχου), ΠΕΤΡΟ ΠΕΤΡΑΚΗ («ο Κούρκουλος» της Φωκίωνος Νέγρη).Και φυσικά στον προαναφερθέντα ΓΙΩΡΓΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ = «σταγόνα του» η πανέμορφη ΧΡΙΣΤΙΝΑ, για την οποία κάνουμε την πρόβλεψη, ότι προσεχώς θα χριστεί και Πρόεδρος του ΠΣΑΤ. Βέβαια, αρκεί να ξεφύγουμε από τον «Κινεζομάτη»-σφάχτη Κοροναϊό, που συνέχισε σήμερα, ως αυτή την απογευματινή ώρα, με άλλα 60 νέα κρούσματα και με άλλους 6 νεκρούς =63! Την βέρα Ελληνίδα , Αμερικάνα, θα την ψηφίσουμε «και με τα δύο χέρια μας»! ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ , μαζί με όσους έτυχε να μη τους αναφέρουμε, ακούστε την φιλολογική, συναισθηματική, προτροπή μας: «ΔΕΥΡΟ ΕΞΩ, ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΕΦΕΤΟΣ ΤΟ.. «1968 ΑΕΚ, ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ»!

Φρίξος Κώνστας