Πως να ευχηθείς χρόνια πολλά σε κάτι αιώνιο; Πως να μην γιορτάζει σήμερα ο κάθε άνθρωπος μαζί με την μεγαλύτερη ομάδα που γέννησε η προσφυγιά; 97 χρόνια από την μέρα που ο πόνος τον προσφύγων πήρε σάρκα και οστά. 13/4/1924 και οι “θύμησες” απέκτησαν χρώμα και έμβλημα.

Η δική μας Πόλη που οι παππούδες μας εγκατέλειψαν με βία, ζωντανεύει με αρώματα Πολίτικης κουζίνας, μενεξέδες και ζουμπούλια στα μάτια των πιστών της θρησκείας που λέγεται ΑΕΚ.

Ο κεμεντζές που κλαίει πένθιμα για την γενοκτονία των Ποντίων, είναι εδώ να ξυπνάει την μνήμη και να ξύνει την πληγή της λησμονιάς. Λες και μεριμνεί να μην στρογγυλέψει ποτέ ο πόνος της καρδιάς για αυτούς που έφυγαν.

Κι αν οι φλόγες που έκαψαν την Σμύρνη, καίνε ακόμα την ψυχή των προσφύγων, έκαναν την ΑΕΚ το καΐκι που τους πέρασε στην νέα εποχή. Κι αν οι φίλοι έκοβαν τα χέρια όσων πάλευαν να σωθούν από τους Τούρκους, ο Δικέφαλος της ΑΕΚ με τα ανοιχτά περήφανα φτερά, δημιουργήθηκε για να αγκαλιάζει αυτούς που προσπαθούν να σωθούν και δεν τους αφήνουν. Όπως ο Σερβικός λαός το 1999 που βρήκε στην ΑΕΚ την συμπαράσταση στο δίκαιο που έψαχνε. Γιατί δεν είναι απλά σύλλογος. Δεν ξεκινάει και δεν τελειώνει στα επιτεύγματα μέσα στις 4 γραμμές. Η ΑΕΚ είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από αγωνιστικές επιτυχίες  γιατί κουβαλάει όλα αυτά. Κουβαλάει την ιστορία. Είναι το όχημα που ταξιδεύει στην μνήμη τον αδικημένο. Τον πονεμένο που έζησε στο πετσί του την καταστροφή, την απώλεια.

Κι αφού η ΑΕΚ ακουμπάει στην ιστορία, τα πρώτα 97 χρόνια της αποτυπώθηκαν σε έναν τοίχο με 4 λέξεις. Τόσο χρειάστηκε για να χωρέσουν τα πάντα. Τα δάκρυα της Πόντιας καλομάνας που περπάτησε ξυπόλητη όλη την γη για να σώσει τα φασκιωμένα παιδιά που κουβαλούσε στα χέρια. Το αίμα από το κόκκινο ποτάμι που κατέληξε στην προβλήτα της Σμύρνης, Την Πόλη που μυρίζει ακόμα γιασεμί και βγάζει τις ωραιότερες τριανταφυλλιές. Την Πόλη που έχει το ίδιο χώμα που ήρθε στην Νέα Φιλαδέλφεια, την Κοκκινιά, την Καισαριανή, την Λεωφόρο, το Χαλάνδρι και μοιράστηκε σε όλη την Ελλάδα. Το χώμα της Πόλης που αγκάλιασε τον σπόρο της ΑΕΚ, ποτίστηκε με το δάκρυ των προσφύγων, με το αίμα των νεκρών μας και με τον ιδρώτα της προσπάθειάς μας, για να φυτρώσει ο πιο όμορφος ανθός. Ο ανθός του κόσμου είναι η ΑΕΚ. Είμαστε εμείς. Είναι ο κόσμος της που σε κάθε αγώνα , ξαναζούμε όλα αυτά που έζησαν οι παππούδες μας. Το καλό που πολεμάει με το κακό και την υποχρέωση που έχουμε να το παραδώσουμε στην επόμενη γενιά.

ΖΗΤΩ Η ΑΕΚ!!!

ΖΗΤΩ Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΑΕΚ!!!

Η ιστορία δεν έχει τέλος, μόνο αρχή…

by KKRK