Σήμερα ήταν πολλοί αυτοί που ένιωσαν απόλυτη συγκίνηση με τη φωτογραφία αυτή (όντως…)
Χθες ήταν κάποιοι που μας έλουζαν με κροκοδείλια δάκρυα
Ας θυμηθούμε όμως αδέρφια… πως φτάσαμε σε αυτή τη φωτογραφία.
Δεν είναι ντροπή να λέμε την αλήθεια, τι έχει γίνει και πως…
Πως “έφυγε” από το παιδί του, ο άνθρωπος που φωτογραφίζεται χαμογελαστός – μέσα στην περιπέτεια του – σε ένα γήπεδο που έγραψε ιστορία και γαλούχησε γενιές και γενιές οπαδών της ΑΕΚ;
Από τον Έβρο ως τη Νέα Υόρκη…
Ήταν ο πιο ξεχωριστός απ’ όλους ο Χατζηχρήστος… Αυτός που αγαπήσαμε, αυτός ο ίδιος που κάποιοι αγάπησαν να μισούν…
Τι έγινε όμως ξεχάστηκαν όλα;
…Ας μην ξεχνάμε σε αυτή τη ρημάδα την ΑΕΚ. Είναι όλο ιστορία η ΑΕΚ μας… και η ιστορία δεν διαγράφεται ότι και να κάνεις.
Και δυστυχώς μια φωτογραφία δεν αλλάζει τίποτα…
Να είσαι καλά αρχηγέ, να πεις και κανένα σύνθημα στο opap arena, να νιώσουμε ΑΕΚ όπως παλιά… Έστω και ουτοπικά…
Νικόλας Αγγελίδης
