Γιατί να χαλάσει η «συνταγή» της επιτυχίας τώρα;

Τίποτα το περίεργο. Η φετινή ΑΕΚ δεν εμφανίστηκε ποτέ σε αυτό το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και πολύ φυσιολογικά «έπεσε» σχεδόν αμαχητί.

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Ο Αλμέιδα, αν και δεν το συνηθίζει, δεν προετοιμάστηκε όπως έπρεπε για ένα ντέρμπι τέτοιας βαρύτητας, η ΑΕΚ έκανε το χειρότερό της παιχνίδι στη φετινή σεζόν και εφόσον αυτή τη φορά δεν είχε την τύχη με το μέρος της όπως συνέβη άλλες φορές, μοιραία έχασε με «κάτω τα χέρια» ένα υπερπολύτιμο ματς που εκτός των άλλων, προσέθεσε έναν ακόμα διεκδικητή στη μάχη που δίνει για τον τίτλο του πρωταθλητή.

Το ζήτημα είναι για ποιον λόγο, με εξαίρεση το ματς κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, ενώ πλέον έχει όλους του τους παίκτες διαθέσιμους, επιμένει να αφήνει στον πάγκο τους Γκατσίνοβιτς και Ελίασον και να ξεκινά το σχήμα του με τους Πινέδα και Άμραμπατ στα άκρα. Όπως έχει προαναφερθεί σε αυτή τη στήλη, η επιτυχία της φετινής ΑΕΚ βασίζεται σε αυτή την πεντάδα που διατηρεί η Ένωση από τη μέση και μπροστά: Πινέδα, Γκατσίνοβιτς, Ελίασον, Αραούχο, Γκαρσία. Για ποιον λόγο λοιπόν να επιμένει ο Αργεντινός στον Πινέδα που δεν «νιώθει» άνετα στα πλάγια και τον σχεδόν 36χρονο Άμραμπατ που αν και κάνει συγκλονιστική προσπάθεια για την ηλικία του, θα ήταν πιο χρήσιμος με την ενέργεια και τη δύναμη που διαθέτει για το τελευταίο μισάωρο του αγώνα; Μόνο αυτός ξέρει.

Ακόμα και 100% σε φόρμα να μην είναι οι Γκατσίνοβιτς και Ελίασον δεν δικαιολογείται η απουσία τους από τη βασική ενδεκάδα. Είναι θέμα χημείας και πλάνου. Με τα γκολ και τις διεισδύσεις του Σέρβου, τις ασίστ του Σουηδού και τις κατά μέτωπο επελάσεις του Πινέδα πέτυχε κατά κύριο λόγο η φετινή ΑΕΚ. Συν φυσικά, το «χαμαλίκι» του Αραούχο και το «τανκ» που λέγεται Γκαρσία ο οποίος χθες έμεινε εντελώς αβοήθητος. Γιατί να αλλάξει η «συνταγή» τώρα, στην πιο κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος;

Ναι μεν η ΑΕΚ είχε την κατοχή, είχε τις περισσότερες τελικές αλλά χωρίς απολύτως καμία ουσία. Ήταν το πρώτο παιχνίδι των κιτρινόμαυρων χωρίς ευκαιρία. Εξαναγκάστηκαν από τον ΠΑΟΚ σε έναν φαύλο κύκλο με σέντρες και εκεί τελείωσε η «ιστορία». Το στρωτό ποδόσφαιρο και οι συνδυασμοί εξαφανίστηκαν. Και δεν έχει να κάνει με την απουσία του γκολ. Και στο «Καραϊσκάκης» δεν σκόραρε η Ένωση αλλά μόνο στο πρώτο ημίχρονο είχε χάσει ούτε λίγο ούτε πολύ 3 «κραχτά» τετ α τετ τα οποία προφανώς δεν είχαν έρθει από τυχαία γεμίσματα ή ατομικές ενέργειες αλλά από συνδυαστικό ποδόσφαιρο. Χθες ήταν πραγματικά λες και «ξεθάφτηκε» για λίγο η περσινή ΑΕΚ. Αποκρουστική εικόνα όσον αφορά τη δημιουργία. Η δε άμυνα και τα πρόσωπα που την απαρτίζουν, χωρίς σχόλιο επίσης.

Εν πάση περιπτώσει, το κακό έγινε και δεν αλλάζει και δεν χρειάζεται και περαιτέρω ανάλυση. Αλμέιδα και παίκτες πρέπει να το ξεχάσουν γρήγορα και να πάνε παρακάτω. Η ΑΕΚ πρέπει να πάει στα πλέι οφ ιδανικά με 3/3 στα ματς που απομένουν, στο κακό σενάριο με 7 βαθμούς οπωσδήποτε. Δεν είναι δύσκολο όμως να «χάσει το μυαλό της» και να στραβώσει το πράγμα. Οφείλει να ανασυνταχθεί και να επαναφέρει το πλάνο που την έκανε φόβητρο στα μάτια των αντιπάλων της. Τίποτα περισσότερο.