Ιδεολογικός… μπούσουλας του έρωτα μας για τον δικέφαλο αετό!

Ένα συγκλονιστικό κείμενο από τον Νίκο Λεονταρίτη στην προσωπική του σελίδα σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης… Σας το μεταφέρουμε αυτούσιο. Για εμάς τους παλιούς αλλά και τους νέους, ένα τέτοιο κείμενο αποτελεί ιδεολογικό μπούσουλα του έρωτα μας για τον δικέφαλο αετό.

Η μπάλα είναι π@υτάνα και τιμωρεί. Επιτρέψτε μου απόψε μια αναφορά στο παρελθόν, αλλά είμαι και λίγο παλιός και ειδικά όσα είχα ζήσει στην εφηβεία μου, στα χρόνια δηλάδή που κορυφώθηκε η καψούρα μου με την ΑΕΚ, δεν γίνεται να τα ξεχάσω. Κυριακή των Βαΐων του 1991, ο πανίσχυρος και βέβαιος πρωταθλητής Παναθηναϊκός του Καπετάνιου έριχνε 4 γκολ σε μια ΑΕΚ ναυάγιο σε πλήρη παρακμή, με παίκτες απλήρωτους, με τον Όκο που μας είχε παρατήσει και είχε φύγει την παραμονή του αγώνα και υπηρεσιακό πρόεδρο κάποιον τυχάρπαστο Αγγελόπουλο (καμία σχέση με τον Μάκη).
Όλο το ΟΑΚΑ είχε γυρίσει προς το πέταλο των λίγων χιλιάδων Ενωσιτών, που είχαν βρει το κουράγιο να σταθούν δίπλα στην ΑΕΚ σε μια δύσκολη στιγμή πίκρας και με υψωμένα τα 4 δάχτυλα μας φώναζαν “Τέσσερααααα”. Από τις στιγμές που σε σημαδεύουν για μια ολόκληρη ζωή που τις κουβαλάς μέσα σου. Γιατί μην σας ξεγελάει η σημερινή μιζέρια που ζει ο βάζελος. Δεν υπάρχουν μεγαλύτερες κουφάλες από αυτούς, όσοι έχουν ζήσει το Βαρδινογιαννισμό στο πετσί τους ξέρουν καλά τι εννοώ.
Και σήμερα η κωλοτρυπίδα τους βάραγε παλαμάκια για να μας κάνουν κηδεία. Όποιος είδε πώς χτυπιόταν ο Ουζουνίδης στον πάγκο καταλαβαίνει τι εννοώ.
Όμως όλα έγιναν όπως έπρεπε. Για την καλύτερη ομάδα, με τους καλύτερους παίκτες, τον καλύτερο προπονητή, την πιο αξιοπρεπή στάση στο μπάχαλο δηλώσεων και επικοινωνιακής μάχης και με τον κόσμο που δημιούργησε τα λιγότερα προβλήματα. Πρωταπριλιά τελείωσαν τα ψέμματα και η ΑΕΚάρα ξαναγύρισε στο θρόνο της. Και την Κυριακή των Βαΐων του 2018 πήρε και μια μικρή εκδίκηση για τους λίγους που κράτησαν ψηλά τη σημαία της στο πέταλο του ΟΑΚΑ εκείνο το πικραμένο απόγευμα του 1991…