Ηρεμία… ενόψει της πιο «Do or Die» χρονιάς της ΑΕΚ

Η ΑΕΚ έγραψε «άριστα» στην τελευταία και ιδιαιτέρως κρίσιμη δοκιμασία της στη φετινή, παταγωδώς αποτυχημένη χρονιά της, ωστόσο πλέον «τελειώνουν τα ψέματα». Στην επερχόμενη σεζόν, πρόβα τζενεράλε της μεγάλης επιστροφής της στη Νέα Φιλαδέλφεια, δεν θα πρέπει να υπάρξει ούτε πιθανότητα λάθους, ούτε δικαιολογίες, ούτε συγχωροχάρτια.

Η ομάδα του Μανόλο εμφανίστηκε ξανά πολύ κατώτερη των περιστάσεων στο πρώτο ημίχρονο απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό, ο οποίος δεν είχε άλλη επιλογή αυτή τη φορά από το να επιτεθεί. Εφόσον δεν κατάφερε να προηγηθεί στο σκορ στο πρώτο μέρος, ήταν δεδομένο ότι στην επανάληψη η ΑΕΚ θα χρειαζόταν να κάνει απλώς τα βασικά προκειμένου να «καθαρίσει» ένα ματς στο οποίο είχε τη δυνατότητα να το διαχειριστεί όπως εκείνη θα ήθελε, δεδομένου του βαθμολογικού της προβαδίσματος.

Από το γκολ του Μάνταλου δε και ύστερα, τα πράγματα απλουστεύθηκαν στον μέγιστο βαθμό, ωστόσο το γεγονός ότι η ΑΕΚ έφτασε στο σημείο να αφήσει τη μοίρα της στην τύχη, η οποία αυτή τη φορά ήταν στην πλευρά της, μόνο έντονο προβληματισμό προκάλεσε. Και αυτό διότι όταν σε τόσες περιπτώσεις εξαιρετικά ευνοϊκών αντεπιθέσεων δεν μπορείς να σκοράρεις ένα δεύτερο γκολ για να «τελειώνει το πανηγύρι», τότε συνειδητοποιείς για ακόμα μία φορά ότι η φετινή ανεπάρκεια της ΑΕΚ στην επίθεση είναι επί της ουσίας ισάξια, αν όχι και σοβαρότερη, από αυτή που υπάρχει στην άμυνα.

Αυτό άλλωστε εξηγεί και μέρος του ανασταλτικού προβλήματος. Όταν ο αντίπαλος δεν σε φοβάται, θα βγει μπροστά και θα σε απειλήσει. Και όσες περισσότερες φορές σε απειλεί, τόσες περισσότερες φάσεις για γκολ θα δέχεσαι. Από τη στιγμή δε που απουσιάζει και ο Γκαρσία ο οποίος αναγκάζει τους προπονητές των άλλων ομάδων να τοποθετούν επάνω του μίνιμουμ δύο παίκτες για να τον περιορίσουν, η ΑΕΚ δεν έχει κάποιο βαρύ «όπλο» για να τρομοκρατήσει τις άμυνες και να αναγκάσει τον αντίπαλο να αποφύγει να ανεβάσει περισσότερους παίκτες στην κόντρα. Ειδικά όσον αφορά τις ομάδες της πρώτης εξάδας του πρωταθλήματος.

Εν πάση περιπτώσει, με τη σεζόν να τελειώνει και τον Δικέφαλο να πετυχαίνει έστω και έναν δευτερεύοντα αλλά αρκετά σημαντικό στόχο, ήδη θα πρέπει να σχεδιάζεται η πιο απαιτητική χρονιά στη σύγχρονη ιστορία της ΑΕΚ. Απαιτητική όχι μόνο διότι η φετινή ήταν μια μεγάλη ντροπιαστική κηλίδα στην πορεία του συλλόγου στον χρόνο και θα πρέπει γρήγορα να ξεχαστεί ή γιατί πλησιάζει η ώρα της επιστροφής στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Πολύ περισσότερο γιατί ο ίδιος ο Δημήτρης Μελισσανίδης έχει αναλάβει προσωπικά να αλλάξει αυτό το χάλι και θα του αναλογεί 100% η ευθύνη μιας νέας τραγικής αποτυχίας. Και τότε ο κόσμος της ΑΕΚ δύσκολα θα μπορέσει να συγκρατήσει τη δικαιολογημένη οργή που τον κατακλύζει και να αρκεστεί απλά στα επικριτικά σχόλια στα social media.