Με τέτοια ΑΕΚ… αδιαφορείς για το πρωτάθλημα

Πάρει δεν πάρει τίτλο φέτος η ΑΕΚ, λίγους ενδιαφέρει πραγματικά. Η μπάλα που παίζει φέτος θα μείνει στην ιστορία και αυτό μετράει.

Η Ένωση έφυγε από το Φάληρο χωρίς το τρίποντο που τόσο άξιζε, δεν κατάφερε καν να σκοράρει, η απόσταση από τον Παναθηναϊκό αντί να διατηρηθεί διογκώθηκε, αλλά ουδείς ενδιαφέρεται. Αυτή η ΑΕΚ χθες το βράδυ στο «Καραϊσκάκης» ήταν η ομάδα που ονειρεύονταν να δουν οι οπαδοί του Δικεφάλου εδώ και δεκαετίες. Με τις όποιες ατέλειες και τα όποια προβλήματα την ταλανίζουν στην παρούσα φάση.

Οι 11 του Αλμέιδα δεν μπήκαν απλά με υπερβάλλον πάθος, το οποίο σε προηγούμενες επισκέψεις της ΑΕΚ σε αυτό το γήπεδο ήταν το «κλειδί» για να της δώσει ένα θετικό αποτέλεσμα. Μπήκαν για να αποδείξουν χωρίς πολλά πολλά ότι είναι καλύτερη ομάδα στον αγωνιστικό χώρο από τον Ολυμπιακό και επιβάλλοντας το παιχνίδι τους το πέτυχαν. Έλειψε το γκολ αλλά δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Όπως πολύ σωστά δήλωσε και ο Αργεντινός προπονητής των «κιτρινόμαυρων»: «το πρόβλημα θα ήταν εάν δεν φτιάχναμε φάσεις».

Πραγματικά η ΑΕΚ δημιούργησε τόσες πολλές κλασικές ευκαιρίες που για να βρει κάποιος αντίστοιχη ποσότητα και ποιότητα ευκαιριών της Ένωσης σε εκτός έδρας ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, θα πρέπει να πάει πίσω σε εκείνο του Μαρτίου του 2003 με το νικητήριο γκολ του Κατσουράνη στο 95’, το οποίο βέβαια δεν ήταν στο «Καραϊσκάκης» αλλά στη Ριζούπολη. Σχεδόν 20 χρόνια πίσω δηλαδή. Και η χθεσινή εμφάνιση του Δικεφάλου ήταν ακόμη καλύτερη, διότι αφενός σε γενικές γραμμές απειλήθηκε ελάχιστα και αφετέρου, οι ευκαιρίες που «έβγαλε» ειδικά στο πρώτο ημίχρονο εκτελώντας αυτούς τους μαγικούς συνδυασμούς σε στενούς χώρους και σε οργανωμένη άμυνα ήταν επιπέδου… Champions League.

Το πρόβλημα της ΑΕΚ στο εν λόγω ντέρμπι πέραν φυσικά της «εκνευριστικής δυστοκίας» της ήταν ότι στο δεύτερο ημίχρονο δεν μπορούσε να διατηρήσει την ορμή που είχε στο πρώτο διότι όσο περνούσε η ώρα ξέμενε από ενέργεια και συν τοις άλλοις, το ανάλογο «φρεσκάρισμα» που έπρεπε να γίνει ήταν σχεδόν ανέφικτο, μιας και οι διαθέσιμες επιλογές του Αλμέιδα στον πάγκο ήταν ανεπαρκείς και ως έναν βαθμό αταίριαστες στο στυλ παιχνιδιού του Δικεφάλου τουλάχιστον αναφορικά με την μεσοεπιθετική γραμμή.

Εν πάση περιπτώσει, στην παρούσα φάση η ΑΕΚ με έναν μήνα καιρό μπροστά της μπορεί να «δέσει» ακόμα καλύτερα και «χτυπώντας» πάλι εύστοχα στο μεταγραφικό «παζάρι» που ανοίγει ακολούθως, έχει τη δυνατότητα να δυναμώσει περισσότερο. Ναι, ακόμα και από αυτό το επίπεδο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή, έχει περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης. Αν θα πάρει τελικά το πρωτάθλημα είναι άλλη ιστορία. Αυτό που έχει πετύχει έως τώρα, να αναγκάζει τους οπαδούς κάθε ομάδας να την παραδέχονται γι’ αυτό που παρουσιάζει μέσα στο γήπεδο, αυτό είναι πραγματικά ανεκτίμητο.