Ο Χιμένεθ το ήθελε, οι παίκτες όχι

Αυτό που με στενοχώρησε περισσότερο στο χθεσινό ματς, πέρα από την ήττα, ήταν η έκφραση απορίας στο πρόσωπο του Μανόλο, που δεν μπορούσε να αναγνωρίσει κανέναν από τους παίκτες που κάποτε προπονούσε

Ο Χιμένεθ σαστισμένος παρακολουθούσε το κιτρινόμαυρο τσίρκο που εκτυλισσόταν μπροστά στα μάτια του… ένα τσίρκο που δεν είχε ζήσει ποτέ στην προπονητική του καριέρα. Ειλικρινά πόνεσε η καρδιά μου, γιατί έβαλα τον εαυτό μου στη θέση του. Τον ένιωσα και τον κατάλαβα. Έδειχνε προδομένος… σαν να τον έδωσαν στεγνά οι ίδιοι του οι παίκτες. Σίγουρα για τη χθεσινή εικόνα της ΑΕΚ δεν ευθύνεται ο Μανόλο, παρόλα αυτά έβλεπα μέσα στα μάτια του την αστέρευτη επιθυμία του να κάνει τους οπαδούς της ΑΕΚ να χαρούν, χαρίζοντάς τους μια νίκη μέσα στο Καραϊσκάκης.

Η απογοήτευση ήταν ζωγραφισμένη πάνω του και οι δηλώσεις του ναι μεν ήταν ευγενικές (όπως συνηθίζει), αλλά από την άλλη άκρως αποκαλυπτικές τόσο για την διοίκηση και τους παίκτες, όσο και για το ανύπαρκτο έργο του Καρέρα. Ο Χιμένεθ δεν επέστρεψε στην ΑΕΚ για να αποτύχει και πολύ φοβάμαι ότι αυτή η ανυπαρξία των παικτών της ΑΕΚ, αλλά και της ΠΑΕ θα τον φέρουν σε πολύ δύσκολη θέση, σε βαθμό που αν δεν αλλάξει κάτι άμεσα να διαταραχτούν οι σχέσεις του με τον Μελισσανίδη.