Ο κόσμος… και η λούμπα με το πορτοφόλι

Φάγαμε στην μάπα υποβιβασμούς και το δεχτήκαμε. Κακώς. Μας έταξαν μεγαλεία για να κερδίσουν χρόνο και καλμάραμε

Φάγαμε αγωνιστικές ξεφτίλες και τις δεχτήκαμε. Κακώς. Μπροστά στον βωμό του γηπέδου σιωπήσαμε. Κακώς. Θα βάλουν χορηγούς έτσι όπως το πάνε, μέχρι και στο μέτωπο του αετού και θα κάνουμε μόκο.
Το γήπεδο δεν χρωστάει και δεν έχει δεσμευτεί με δάνεια, όπως μας έχουν ενημερώσει. Ο κόσμος έπεσε στην λούμπα από την αγάπη του για την ομάδα να θυσιάσει το πορτοφόλι του σε δύσκολους καιρούς για τα εισιτήρια διαρκείας, που είναι προσαρμοσμένα για ακριβά πορτοφόλια και τζάκια και όχι για τον κόσμο της ΑΕΚ.
Για όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα, δεν νοείται να μπει η ομάδα στο καινούργιο γήπεδο και να μην αποκτήσει τουλάχιστον έναν παίχτη που να θεωρείται κράχτης.

Έναν παίχτη που να κάνει αίσθηση,  να γίνει σημείο αναφοράς και να μπορέσει να ταυτιστεί και ο κόσμος και να του δώσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον και όρεξη αλλά και όμορφη περιέργεια και αναμονή να πάει στο γήπεδο.
Άραγε που να είναι αυτοί που όταν εμείς φωνάζαμε, διεκδικούσαμε, απαιτούσαμε και ανησυχούμε για το καλό της ΑΕΚ, μας κούναγαν το δάχτυλο και μας έλεγαν: «Σωπάστε μωρε γκρινιάρηδες,μόλις γίνει το γήπεδο θα λιποθυμάμε από τους παιχταράδες που θα φέρουμε.».Οτι λιποθυμάμε-λιποθυμάμε αλλα όχι γιαυτους τους λόγους αλλά για τους αντίθετους.

Η το άλλο το κλισέ που έλεγαν: «E, ρε Αδαμίδηδες και Δημητρέλους που σας χρειάζεται», όταν απαιτούσες για κάτι καλύτερο σου έφερναν παράδειγμα κάτι χειρότερο για να γλυκάνουν την μετριότητα, ότι καλά είμαστε και έτσι. Που ακόμα και με αυτά τα καρτούν τότε στην διοίκηση, μεγαλύτερο σφυγμό και νεύρο είχαμε σαν ομάδα.

Πάνος Ακάκιος