Πρόοδος… μηδέν, τις μεταγραφές… χθες!

Η ΑΕΚ επέστρεψε στις επιτυχίες με μια επαγγελματική νίκη κόντρα στα Γιάννενα αλλά για την ώρα τουλάχιστον δείχνει πως δεν βρίσκεται στο επίπεδο που πρέπει και οι μεταγραφές που θα κάνει απαιτείται να ολοκληρωθούν… χθες.

Η πραγματικότητα είναι πως δεν διαπιστώθηκε καμιά ιδιαίτερη πρόοδος εν συγκρίσει με τις δύο περασμένες αγωνιστικές κόντρα σε Λαμία και Βόλο. Το σύστημα άλλαξε σε 4-2-3-1, ωστόσο η δυσκολία στη δημιουργία και την παραγωγή φάσεων κυμάνθηκε στα ίδια αν όχι σε κατώτερα επίπεδα και άγνωστο είναι πώς αυτή η ΑΕΚ θα έβγαζε γκολ αν δεν έβρισκε αυτό το τρομερό βολέ του Πινέδα το οποίο μάλιστα ο Μεξικανός επιχείρησε με το «κακό» του πόδι. Μέχρι τότε είχε άλλη μια ευκαιρία με τον ίδιο παίκτη λίγα λεπτά πριν και τίποτα άλλο απολύτως σε ένα ολόκληρο 45λεπτο. Απαράδεκτο.

Αν έμενε πίσω στο σκορ δε, κάτι το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να συμβεί στο πρώτο ημίχρονο στις επικίνδυνες στιγμές του ΠΑΣ, μάλλον θα ήταν απίθανο να το «γυρίσει» με δεδομένο ότι οι φιλοξενούμενοι θα οχυρώνονταν στο δικό τους τρίτο. Στο δεύτερο ημίχρονο και με τα Γιάννενα να κυνηγούν την ισοφάριση, ήταν προφανές ότι θα βρεθούν μεγαλύτεροι χώροι για να προκαλέσει κινδύνους η Ένωση αλλά και πάλι… λίγα πράγματα.

Και έχει που έχει αυτή την «αρρώστια» η ομάδα στο κομμάτι της παραγωγής, είναι και αυτές οι επιλογές του Αλμέιδα που δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Δε νοείται δηλαδή η ΑΕΚ με το καταφανέστατο πρόβλημα που έχει στη δημιουργία, τουλάχιστον όπως την έχουμε δει σε αυτούς τους τρεις αγώνες, να παρατάσσει ένα κέντρο με 2 παίκτες με αμυντικογενή χαρακτηριστικά όπως είναι ο Σιμάνσκι και ο Γιόνσον ή να κατεβαίνει με 3 σέντερ μπακ όπως συνέβη με Λαμία και Βόλο. Πόσω μάλλον όταν αντιμετωπίζει ομάδες που πιθανότατα θα καταλήξουν από τη μέση του βαθμολογικού πίνακα και κάτω.

Όπως δεν γίνεται για τρίτη συνεχόμενη αγωνιστική, να μην ξεκινάει στο βασικό σχήμα ο καλύτερος επιθετικογενής παίκτης που διαθέτει το κιτρινόμαυρο ρόστερ. Ο πιο αθλητικός, ο πιο γρήγορος, ο πιο εκρηκτικός και ο καλύτερος ντριμπλέρ που έχει την τύχη ο Δικέφαλος να διατηρεί στις τάξεις του. Ο λόγος φυσικά για τον Λιβάι Γκαρσία. Δεν υπάρχει πραγματικά λογική εξήγηση για να κάθεται αυτός ο ποδοσφαιριστής στον πάγκο όταν μάλιστα η υπόλοιπη ομάδα δεν «τραβάει» με τίποτα επιθετικά. Εκτός και αν με αυτόν τον τρόπο προοικονομείται κάτι. Ας ελπίσουμε πως όχι γιατί θα ήταν σκέτη «αυτοκτονία».

Και τώρα πάμε στα… «ζόρια». Μπορεί η Ένωση να μην κατάφερε το 3×3 στα θεωρητικά εύκολα ματς που είχε στην έναρξη του πρωταθλήματος, όμως μικρή σημασία έχει. Από τη στιγμή που κάθε χρόνο πλέον η ομάδα έχει, συμπεριλαμβανομένων των πλέι-οφ, 16 ντέρμπι μπροστά της, τα ατυχή αποτελέσματα κόντρα στις μικρομεσαίες ομάδες χάνουν την αξία τους. Στο παρελθόν μπορεί να ήταν καταστροφικά, ωστόσο τα πράγματα έχουν αλλάξει. Παλιά έδινε η επαρχία το πρωτάθλημα, τώρα το δίνουν τα ντέρμπι.

Γι’ αυτό και η ΑΕΚ αρχής γενομένης από το ματς της Κυριακής με τον Παναθηναϊκό, οφείλει από τώρα κιόλας να δείξει την ικανότητα και συνάμα τη θέλησή της για τον τίτλο. Το να φύγει με το «διπλό» θα ήταν σίγουρα το ιδανικό, αλλά πιο ιδανικό θα ήταν να πραγματοποιήσει μια κυριαρχική εμφάνιση κι ας μην κερδίσει. Να αποδείξει δηλαδή ότι φέτος δεν θα είναι ο «κομπάρσος» της περασμένης τετραετίας στα ντέρμπι. Όσο νωρίς κι αν είναι, όσες μεταγραφές κι αν γίνουν προσεχώς, σίγουρα ένα πρώιμο συμπέρασμα θα βγει. Άντε να δούμε…