“Βάζει φωτιές στα ιδεώδη της ομάδας”…

Το παλικάρι που έκανε το γύρο του κόσμου με το βίντεο του όπου με πόνο αναρωτιόταν γιατί δεν τον άφησαν να μπει στον αγώνα ΑΕΚ – Παναθηναϊκός απαντά… στην απάντηση του υπεύθυνου του Γραφείου Τύπου της ΠΑΕ ΑΕΚ Τάσου Τσατάλη

Έχοντας δει την ανάρτηση του υπεύθυνου του δελτίου τύπου κυρίου Τσατάλη μιλώντας για το περιστατικό που μου συνέβη την περασμένη Κυριακή στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό, θεωρώ ότι η τοποθέτηση του είναι περισσότερο μία προσπάθεια απολογίας, παρά μία ειλικρινής κατανόηση του γεγονότος που έλαβε χώρα.

Δεν είμαι Φίλαθλος της ΑΕΚ, αλλά ποδοσφαιρόφιλος. Επισκέπτομαι συχνά τα ελληνικά γήπεδα και ποτέ στο παρελθόν δεν έχω αντιμετωπίσει κάτι ανάλογο σε κάποιο άλλο στάδιο.

Μέχρι σήμερα γνώριζα ότι οι συνάνθρωποί μας σε αμαξίδιο έχουν τη δυνατότητα να εισέρχονται στο γήπεδο χωρίς κανένα οικονομικό αντίτιμο για αυτούς και τους συνοδούς τους.

Επιπλέον είναι σημαντικό να αναφέρω ότι έχω ξαναβρεθεί στο συγκεκριμένο γήπεδο δύο φορές: μία στα εγκαίνια του ΟΠΑΠ αρένα και άλλη μία στο πρώτο εντός έδρας παιχνίδι της ΑΕΚ με τον Ιωνικό και ως εκ τούτου δεν παρουσιάστηκε ποτέ ανάλογη συμπεριφορά.

Η ίδια η δημοσίευση του κυρίου Τσατάλη “βάζει φωτιά” στα ιδεώδη της ομάδας και αναφέρει με απόλυτη κυνικότητα την ύπαρξη καρτών διαρκείας και συνεπώς κατηγοριοποιεί τους ανθρώπους σε φιλάθλους και μη φίλαθλους της Ένωσης.

Επιπλέον παρουσιάζει τις γενικότερες παροχές του γηπέδου, όπως για παράδειγμα το πάρκινγκ θέλοντας να δημιουργήσει ανεπιτυχώς ψευδή ενσυναίσθηση προς τα άτομα με κινητικές δυσκολίες.

Ελπίζω αυτή η κοινοποίηση που προέκυψε να επιλυθεί σύντομα με πράξεις και όχι απλά να παραμείνει η υπόθεση στο δελτίο τύπου εκφράζοντας συμπόνια για να εξομαλύνει την κατάσταση.

Εκείνη την ώρα που δεν μου επιτράπηκε η είσοδος από τρεις security αισθάνθηκα πραγματικά κόμπο στο στομάχι και σαν κάποιος να με διώχνει από το σπίτι μου.

Και ξαναλέω ότι το σπίτι μου δεν είναι μόνο το γήπεδο “Αγία Σοφία” αλλά και Λεωφόρος και το Καραϊσκάκη και η Τούμπα και όπου αλλού υπάρχει αθλητική ψυχαγωγία.

Καμία ομάδα και κανένας σύλλογος δεν φτώχυνε με 190 ευρώ λιγότερο. Αυτή η κίνηση ανέδειξε την φτώχεια της ψυχής.
Και αυτό είναι ζήτημα μιας ολόκληρης κοινωνίας και ενός συστήματος που νοσεί καθημερινά.

Για εμένα προσωπικά, δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να σου κόβουν το οξυγόνο των απολαύσεων της ζωής. Και κανένα καπνογόνο δεν μου δημιούργησε περισσότερη δύσπνοια από το καπνογόνο της επιτρεπτικής αμάθειας.

Επί τω έργω…