Με ένα κύπελλο Ελλάδας και ένα ευρωπαϊκό στο χάντμπολ, τα πρωινά έχουν μια άλλη αντιμετώπιση πλέον. Είχαμε ξεχάσει πως είναι να έχεις ευημερία λόγω ΑΕΚ. Κι όμως ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Το χάντμπολ δείχνει να κεφαλαιοποιεί αυτό για το οποίο επένδυσε η ομάδα και ο Παπασταμάτης. Επιτέλους κάτι άρχισε να κινείται στο γυναικείο βόλεϊ που βέβαια έχουμε ακόμα δρόμο και απόσταση να καλύψουμε για να γίνουμε ανταγωνιστικοί δεν επίπεδο πρωταθλητισμού. Στο μπάσκετ που αφήνω από επιλογή να μιλάνε αυτοί που ξέρουν το άθλημα, γιατί εγώ δεν ξέρω τίποτα πέρα από τα πολύ βασικά, η αλλαγή προπονητή φάνηκε να βοηθάει και όσο η ομάδα κερδίζει κρύβεται το πρόβλημα κάτω από το χαλάκι. Δύσκολο καλοκαίρι και πάλι για τους μπασκετικούς. Στο ποδόσφαιρο είναι η πρώτη φορά που θυμάμαι η ομάδα να σχεδιάζεται ορθολογικά. Μπορεί να μην βγει τίποτα αφού όλα στο χορτάρι κρίνονται, αλλά προσωπική εκτίμησή μου είναι πως όχι απλά θα βγουν οι κινήσεις, αλλά η ΑΕΚ θα πάρει και λύσεις από μερικούς που μέχρι και πέρυσι όλοι λέγαμε ότι δεν έχουν να δώσουν κάτι παραπάνω.

Στην ΑΕΚ όμως ΠΑΝΤΑ θα βρεθεί αυτό το κάτι που θα είναι αγκάθι στην γαλήνη της ψυχής μας. Πρώτα αυτή η ιστορία με τα κέρινα ομοιώματα που αφήνει στην καλύτερη περίπτωση απορία για την επιλογή των προσώπων. Δεν θέλω να πω προσωπικά για κανέναν και σίγουρα δεν είναι εύστοχο ούτε κόσμιο να κάνουμε κριτική στο πόσο ΑΕΚ είναι ο καθένας, κι ας υπάρχουν ενδείξεις και αποδείξεις για το αντίθετο, όμως αντιλαμβάνομαι πλήρως τις αντιδράσεις όσο ψύχραιμες ή υπερβολικές κι αν είναι. Προσωπικά δεν θα έβαζα κανέναν εν ζωή αθλητή, γιατί έχουμε πολλές περιπτώσεις που τα στερνά τιμούν τα πρώτα και χύνεται η καρδάρα που γέμιζε όλα τα χρόνια. Άνθρωποι όπως ο Μίμης, ο Νέστορας, ο Στέλιος Σεραφείδης θα διάλεγα να πάρουν την θέση τους μετά από 100 χρόνια που δεν θα είναι πια κοντά μας. Ακόμα είναι νωρίς. Δεν μπορώ να καταλάβω με ποιο κριτήριο δεν επιλέχτηκαν οι ιδρυτές της ΑΕΚ. Με πόνεσε που δεν υπάρχει ο Σπύρος Κοντούλης που έδωσε την ζωή του σαν αθλητής της ΑΕΚ, στον αγώνα για την ελευθερία του λαού και την απελευθέρωση της πατρίδας από τους ναζί. Από τις διηγήσεις των μεγαλύτερων θα θεωρούσα αυτονόητο να υπάρχει ο Ξανθός αετός, Κλεάνθης Μαρόπουλος όπως και ο Νεγρεπόντης. Γίνετε να λείπει ο πολυτραγουδισμένος Σπύρος Πομώνης ή ο θρυλικός Κανάκης; Κι αφού βάζουμε καλλιτέχνες στο μουσείο της ΑΕΚ, είναι δυνατόν να λείπει η Μπέλλου; Πως μπορεί να καταπιεί κάποιος την έλλειψη του Ντούσαν που άλλαξε την ιστορία της ΑΕΚ; Όσο κι αν αρέσει ή δεν αρέσει σε εμένα και οποιονδήποτε, η ιστορία γράφτηκε και δεν μπορεί να σβηστεί κι ας μας πόνεσαν οι παρέες του. Κι ας πόνεσε η καρδιά μας κι ας πληγώθηκε η ΑΕΚ από τις επιλογές του το 1996. Μάλλον πρέπει να το ξαναδούν οι υπεύθυνοι. Ίσως η απάντηση σε όλα μου τα ερωτήματα γύρω από την επιλογή, να κρύβεται στο ποιοι έκαναν την επιλογή. Αυτή η επιστημονική επιτροπή του γηπέδου που παρουσιάστηκε μαζί με το πρότζεκτ, υπάρχει ακόμα; Τι γνώμη έχουν οι ειδικοί που κάποιοι από αυτούς δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την ΑΕΚ. Πόσοι έχουν απομείνει; Λειτούργησε ποτέ ουσιαστικά αυτή η επιτροπή ή ήταν συμβολική κίνηση; ΑΕΚΑΡΑ μου πως γίνεται να κατάφερες να περιθωριοποιήσεις εκείνους που έχουν ακριβή αντίληψη και γνώση γύρω από τον προσφυγικό  Ελληνισμό και να φτάσαμε να δημοσιεύουμε επιστολές από φαντάρους που πήγαν εκστρατεία στο Κίεβο απέναντι στην Σοβιετική Ένωση  σαν κειμήλιο στο μουσείο της ΑΕΚ; Δεν είναι ώρα να κάνουμε κριτική σε όλα ούτε να παρουσιαζόμαστε σαν μόνιμα Διαμαρτυρόμενοι. Η ΑΕΚ ανήκει σε όλους όσους την αγαπούν. Αν ο κόσμος είναι ικανοποιημένος με αυτό τότε πάσο.

Για τον Ρουμάνο και τα τερτίπια του χτες δεν θα πω κάτι παραπάνω. Εξίσου πιθανό να μην κατάλαβε τι έγινε, να μην πρόλαβε να γονατίσει, να μην έσκυψε γιατί δεν μπορούσε να σηκωθεί και να μην ήθελε για ιδεολογικούς λόγους. Την απάντηση την δίνει η ίδια ιστορία της ΑΕΚ και ο κόσμος της. Στο καλό και αντίο αν είσαι απλά χαζός και στα τσακίδια αν είσαι φασίστας…

by KKRK