To άδοξο φινάλε του Μανόλο!

Ο Βαγγέλης Καραμφυλλίδης σε ένα κείμενο εφ’ όλης της ύλης για το άδιασμα του Δημήτρη Μελισσανίδη στον Μανόλο Χιμένεθ και την επόμενη μέρα που αυτή την στιγμή μοιάζει… μετέωρη.

Για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται ότι η ΑΕΚ είναι η ομάδα των παραδόξων. Η ομάδα που μπορεί κανείς να πει ότι σε αυτήν «όλα είναι δυνατά να συμβούν». Από το καλύτερο μέχρι το χειρότερο. Συγκεκριμένα, όλοι όσοι ασχολούνται με το ρεπορτάζ της ΑΕΚ, γνώριζαν εδώ και καιρό την ειδική ρήτρα που υπάρχει στο συμβόλαιο του Μανόλο, σχετικά με το buy out έως τις 10 Ιουνίου που δίνει τη δυνατότητα τόσο στην ΑΕΚ όσο και στον ίδιο τον Χιμένεθ να χωριστούν οι δρόμοι των δυο πλευρών. Έως και το βράδυ της Τετάρτης όμως τίποτα δεν φαινόταν να αλλάζει στον πάγκο του Δικεφάλου. Έως τη στιγμή που σε δείπνο του στον Πειραιά ο Δημήτρης Μελισσανίδης αφενός στήριξε μέχρι… τελευταίας ρανίδος του αίματός του τον τεχνικό διευθυντή Νίκο Λυμπερόπουλο, αφετέρου άφησε ξεκρέμαστο τον Μανόλο Χιμένεθ θέτοντας άμεσες εξελίξεις, αναφορικά με τον τεχνικό της επόμενης αγωνιστικής περιόδου.

Ζήτω τα παράλογα, ζήτω η ΑΕΚΑΡΑ, σε μια παράφραση του γνωστού άσματος. Μην ξεφεύγουμε όμως, αφού τα παράλογα στην Ένωση είναι πολλά και ποικίλα. Διότι η στήριξη σε έναν τεχνικό διευθυντή που ομολογουμένως η πορεία του στην ομάδα μόνο επιτυχημένη δεν μπορεί να θεωρηθεί και το ταυτόχρονο άδειασμα και οι αμφιβολίες για τις ικανότητες του σπουδαιότερου -βάσει τίτλων και διακρίσεων- προπονητή της τελευταίας 20ετίας, γεννά ερωτήματα. Αναμφίβολα όταν ένας προπονητής που φαινομενικά είχε τη στήριξη της διοίκησης, μαθαίνει… από τις εφημερίδες ότι βρίσκεται υπ’ ατμόν, μόνο ήσυχος και συγκεντρωμένος δεν μπορεί να είναι.

Οι εξελίξεις από Δευτέρα αναμένονται να είναι ραγδαίες. Οι δηλώσεις αυτές του Δημήτρη Μελισσανίδη μόνο τυχαίες δεν ήταν. Η ομάδα εδώ και καιρό φαίνεται να έχει κάνει τις προεργασίες της σε περίπτωση που ο Ισπανός τεχνικός αποτελούσε παρελθόν. Και αυτό πλέον είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συμβεί. Διότι με «μισή καρδιά», μια σεζόν δεν μπορεί να βγει με επιτυχία. Ωστόσο στον κασκαντέρ-προπονητή που ακούει στο όνομα Μανόλο Χιμένεθ δεν αξίζει τέτοιο φινάλε. Και ιδιαίτερα μετά από μια σεζόν που ανέλαβε μια διαλυμένη ομάδα στην μέση της σεζόν, δεν είναι δυνατόν να κριθεί αντικειμενικά.

Ίσως οι τρεις χαμένοι τελικοί κυπέλλου να αποτέλεσαν καμπανάκι για τον διοικητικό ηγέτη της ΠΑΕ. Ίσως το γεγονός ότι ο Ισπανός τεχνικός ζήτησε μεταγραφές περί οπής από την διοίκηση να αποτέλεσε foul στις μεταξύ τους σχέσεις. Ίσως το ότι ο Ανδαλουσιανός είδε ότι η ομάδα θα είναι του χρόνου δυο σκαλοπάτια πιο κάτω από τους έτερους διεκδηκητές του τίτλου αν συνεχίσει η ομάδα να κινείται με αποκτήσεις παικτών αμφιβόλου ποιότητας, να ψύχρανε την λογική της διοίκησης. Και ο ορθολογισμός πληρώνεται… Σε κάθε περίπτωση ο κόσμος βλέπει και κρίνει. Και στο τέλος θα κριθούν όλοι από αυτόν. Ο καθένας όπως του αξίζει. Και ο Μανόλο Χιμένεθ σίγουρα θα έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά του…