EDITORIALS
Τώρα έχουμε πρόβλημα…

Η απώλεια βαθμών στην Τρίπολη ήταν το μικρότερο κακό που θα μπορούσε να συμβεί στην Ένωση χθες το βράδυ. Και αυτό διότι η πολύμηνη απουσία του Ελίασον μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική.
Η ΑΕΚ δεν ήταν κακή, αντιθέτως «έγραψε» πάνω από τη «βάση». Είναι δεδομένο ότι παρ’ όλο που σε γενικές γραμμές παίζει εξαιρετική μπάλα φέτος, δεν πρόκειται να κερδίζει όλα τα παιχνίδια μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος. Ούτε σε κάθε ματς μπορεί να πιάνει το 10/10 στην απόδοση, ούτε να είναι απόλυτα εύστοχη σε όσες φάσεις δημιουργήσει. Μοιραία λοιπόν κάποια στιγμή θα ερχόταν και η «γκέλα» σε μια «ζόρικη» έδρα και κόντρα σε μια ομάδα που είναι ίσως η πιο δυσκολοκατάβλητη από το «γκρουπ» των συλλόγων της επαρχίας.
Αναφορικά επομένως με το αποτέλεσμα… μικρό το κακό. Άλλωστε το έχουμε επαναλάβει πολλάκις. Όσο στο σχέδιο του πρωταθλήματος εμπεριέχονται τα play-offs και τα ντέρμπι αυτομάτως από 8 γίνονται 16, τα ντέρμπι θα δίνουν τον τίτλο. Και με εξαίρεση εκείνο της Λεωφόρου που ακόμα άλλωστε η ομάδα δεν είχε φτάσει στο επίπεδο που ανέβηκε το επόμενο διάστημα, η Ένωση «έγραψε» 10 με τόνο απέναντι σε Άρη και ΠΑΟΚ. Τα ντέρμπι συνεπώς είναι αυτά που πρέπει να την ενδιαφέρουν να πιάνει υψηλή απόδοση και να κερδίζει και να μην αναλώνεται τόσο σε «στραβοπατήματα» που νομοτελειακά θα συμβούν στον «μαραθώνιο» του πρωταθλήματος.
Άλλα πράγματα ωστόσο πρέπει εν προκειμένω να ανησυχούν το «στρατόπεδο» της ΑΕΚ. Προβλήματα όπως είναι φερειπείν ο σοβαρότατος τραυματισμός και ως εκ τούτου η πολύμηνη απουσία του Mr. Assist της, Ελίασον, ή πώς θα καλύπτεται το οποιοδήποτε κενό προκύπτει γενικότερα στη βασική της ενδεκάδα. Και ειδικά όσον αφορά την επίθεση τα πράγματα προς το παρόν δείχνουν δυσοίωνα.
Και εστιάζουμε σε αυτή τη γραμμή γιατί κακά τα ψέματα αυτή είναι που κάνει την ΑΕΚ της τρέχουσας σεζόν να ξεχωρίζει και αυτή είναι η γραμμή που μας θορυβεί περισσότερο όταν γίνεται λόγος για τραυματισμούς και απουσίες. Η επίθεση της Ένωσης έχει τρομοκρατήσει φέτος τους αντιπάλους της και ως έναν βαθμό η πίεση που ασκούν οι επιθετικοί της ευθύνεται που ο Δικέφαλος απειλείται ελάχιστα και κατά συνέπεια έχει δεχθεί μόλις 5 γκολ σε 11 αγώνες.
Εν προκειμένω λοιπόν, ο Αλμέιδα θα στερηθεί για ένα τεράστιο διάστημα ένα από τα σημαντικότερα «γρανάζια» της εκπληκτικής του «μηχανής». Το ότι η ΑΕΚ κατόρθωσε να βρει και μάλιστα από τη Ligue 2, έναν εξτρέμ με την κλάση του Γκαρσία με μοναδική αδυναμία την ευχέρεια στο γκολ που έχει ο δεύτερος, δίνοντας έτσι στον προπονητή της την ευκαιρία να προωθήσει τον Λιβάι στην κορυφή, ήταν θαύμα. Και το ζήτημα είναι τώρα τι μέλλει γενέσθαι;
Ήδη από χθες φάνηκε ότι ο Άμραμπατ δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να παίξει τον «ρόλο» του Σουηδού παρά την ποιότητα που ομολογουμένως διαθέτει και μάλλον ούτε ο περσινός Τσούμπερ θα μπορούσε να πλησιάσει σε αυτό το επίπεδο. Πόσω μάλλον ο φετινός που δείχνει ότι είναι ακόμα πιο «βαρύς» ύστερα και από τον τραυματισμό του. Άρα, μέχρι να έρθει ο Φερνάντες ή κάποια άλλη μεταγραφή, θα επιστρέψει ο Γκαρσία στην παλιά του θέση στο δεξί «φτερό»; Θα πάει άλλος στην κορυφή δίπλα στον Αραούχο; Θα γίνει αλλαγή στο σύστημα; Αυτά είναι τα ζωτικής σημασίας προβλήματα που πρέπει να απασχολούν τον οργανισμό της ΑΕΚ και τον Αλμέιδα και όχι η «γκέλα» στην Τρίπολη.
Εν πάση περιπτώσει και με τη διακοπή λόγω Μουντιάλ να πλησιάζει, θα έχει χρόνο ο κόουτς της Ένωσης να αποφασίσει. Το θέμα είναι ότι μέχρι τότε έχει δύο αγώνες μπροστά της και ειδικά το ντέρμπι στο «Καραϊσκάκης» την Κυριακή έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Με τον Παναθηναϊκό να αποφεύγει την ήττα από τον Ολυμπιακό στο τελευταίο δευτερόλεπτο και σε συνδυασμό με την ισοπαλία των «κιτρινόμαυρων» να κρατάει τη διαφορά στο +6, η ΑΕΚ αν ηττηθεί από τους «ερυθρόλευκους» ενδέχεται να απομακρυνθεί σε επικίνδυνο βαθμό συν ότι θα βάλει για τα καλά στο παιχνίδι τον Ολυμπιακό. Επομένως, πρέπει πάση θυσία να φύγει αλώβητη από το Φάληρο, έστω με το «Χ». Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι θα παρουσιαστεί όπως στα ντέρμπι με Άρη και ΠΑΟΚ.