ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
Τώρα θα σας κάνει ο Νίκος Πανταζής να κλάψετε…

Είναι ένας άνθρωπος που έχει δώσει την ζωή του για την ΑΕΚ. Έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της στην ΑΕΚ, 44 ολόκληρα χρόνια! Έχει κλάψει, έχει ταυτιστεί με τον σύλλογο και τα ιδανικά της ΑΕΚ.Ο αγαπημένος μας Νίκος Πανταζής μιλάει για το ημερολόγιο της ζωής του με την ΑΕΚ, στο AEK LIVE και τον Σοφιανό Κανταρίδη.
Τι θυμάστε από το νταμπλ του 1978 που είναι και το τελευταίο της ομάδας;
Ήταν το πρώτο νταμπλ που ζήσαμε εκείνα τα χρόνια. H AEK έπλεε σε πελάγη ευτυχίας λόγω της παρουσίας και του Μπάρλου. Πιστεύω ότι και με τα σημερινά δεδομένα υπάρχουν οι ίδιες προϋποθέσεις να γίνει πάλι η ΑΕΚ, ένα καλό, νοικοκυρεμένο σωματείο. Ήδη έχουμε πετύχει πολλά
Πιστεύετε ότι μπορεί να έρθει ένα ακόμα νταμπλ;
Το πρωτάθλημα “καθάρισε” επιτέλους και τυπικά. Για κύπελλο πρέπει να αγωνιστούμε σκληρά για να το κατακτήσουμε. Δεν είναι δεδομένο.
Επιστροφή στο 1994. Τι θυμάστε από εκείνη την χρονιά που ήταν το τελευταίο πρωτάθλημα που είχε κατακτήσει η ομάδα μέχρι σήμερα;
Θυμάμαι ότι η Α.Ε.Κ ήταν πάρα πολύ δυνατή. Έπαιξε πάρα πολύ καλό ποδόσφαιρο και ήταν αποδεκτή από όλους. Πραγματικά δίκαια κατακτήσαμε εκείνο το πρωτάθλημα. Δεν υπήρξε αμφισβήτηση από κανέναν για την αξία της ΑΕΚ!
Σας έχουμε δει την ημέρα του υποβιβασμού στο Περιστέρι να δακρύζετε. Όπως και στην πρόκριση στον τελικό με τον Ολυμπιακό… Πως ζήσατε αυτές τις δύο τόσο έντονες μα διαφορετικές σε συναίσθημα στιγμές;
Το ότι η Α.Ε.Κ έπεσε στην τρίτη εθνική ήταν ένα μεγάλο πλήγμα, ένα μεγάλο σοκ το οποίο υποστήκαμε όλοι μαζί. Η Α.Ε.Κ είναι το σπίτι μας, η οικογένεια μας, ένα κομμάτι του εαυτού μας. Από εκεί και πέρα πιστεύω ότι προσπαθήσαμε να ξανά βρεθεί πάλι η ομάδα εκεί που της αξίζει, εκεί που είναι η θέση της. Να είναι πρωταθλήτρια δηλαδή… να διεκδικεί, να είναι πάντα πρωταγωνίστρια στον ελληνικό ποδοσφαιρικό χώρο.
Εμείς είμαστε και πρόσφυγες και έχουμε και συναισθηματικούς δεσμούς λόγω προέλευσης με την Α.Ε.Κ. Ζήσαμε ένα απερίγραπτο πράγμα τότε… Ενώ πάντα πιστεύαμε σε κάτι, ενώ θέλαμε κάτι, ενώ ονειρευόμασταν κάτι καλύτερο… βρεθήκαμε στο χειρότερο σημείο που θα μπορούσε να βρεθεί η ομάδα.
Ήταν ένα άσχημο, πολύ άσχημο κομμάτι για την ιστορία της Α.Ε.Κ το οποίο θα το θυμόμαστε πάντα. Θυμούμενοι αυτό πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας ότι η Α.Ε.Κ δεν θα ξαναπεράσει ΠΟΤΕ ξανά τέτοια περιπέτεια. Πρέπει να είμαστε νοικοκυρεμένοι, να ξέρουμε που φτάνουν οι δυνατότητες μας – οι οικονομικές – και να μην μην κυλήσουμε ξανά σε τέτοια κατάσταση.
Πηγαίνετε στη Νέα Φιλαδέλφεια για να δείτε τα έργα για το γήπεδο;
Κάθε Κυριακή που έχει αγώνα εκεί είμαι, εκεί πηγαίνω!
Έχετε ζήσει το ιστορικό γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Θα θέλαμε να μας πείτε τα συναισθήματα σας που βλέπετε το έργο να πραγματοποιείται.
Εντάξει ονειρευόμαστε ότι θα το ξανά δούμε πάλι στημένο… Όπως πρέπει να είναι ένα σύγχρονο γήπεδο. Θα είναι ένα γήπεδο κόσμημα, ένα σημείο πολιτισμού για την ιστορία της Α.Ε.Κ.
Είναι πάρα πολύ μεγάλο το έργο και πολύ μεγάλη η προσφορά του κ. Μελισσανίδη ο οποίος το ονειρεύτηκε και το έστησε… σαν έργο.
Εσείς πως βρεθήκατε κοντά στη σημερινή διοίκηση;
Εμείς κληθήκαμε όταν ήταν να αναλάβει ο Δημήτρης Μελισσανίδης, να είμαστε κοντά του, να τον βοηθήσουμε. Πιστεύω όσο μπορούσε ο καθένας από την μεριά του έβαλε και αυτός ένα λιθαράκι. Σίγουρα του αξίζουν συγχαρητήρια και ευχαριστίες για το επίτευγμα να φτάσει την ομάδα σε αυτό το σημείο.
Κλείνοντας θα θέλαμε ένα γενικό σχόλιο για όλη την σεζόν ως τώρα:
Όλη την σαιζόν η Α.Ε.Κ – σε όλα τα επίπεδα – βρέθηκε να είναι πάρα πολύ συνεπής στις απαιτήσεις και στις προσδοκίες του κόσμου. Και στις τρεις διοργανώσεις που λάμβανε μέρος, δηλαδή και στην Ευρώπη και στο ελληνικό πρωτάθλημα αλλά και στο κύπελλο ήτανε συνεπής. Ήταν σταθερή, εκτός από δύο-τρία παιχνίδια που δεν ήμασταν καλοί. Πιστεύω πάντα διεκδικούσαμε αυτό που μας ανήκει και πράγματι παίξαμε καλύτερο ποδόσφαιρο από όλους. Και βέβαια είναι δίκαια σε αυτή τη θέση που βρίσκεται τώρα. Ήμασταν η πιο καλή ομάδα και από αποδεκτή και από τους αντιπάλους πιστεύω, δεν το συζητάω αυτό. Εύχομαι να φτάσει ακόμα ψηλότερα η ΑΕΚ μας, και όλοι εμείς να την βλέπουμε και να καμαρώνουμε.