ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Η πλάνη και ο παραλογισμός παραμένουν καταστάσεις ελκυστικές
Ποιανού θα είναι το γήπεδο;
– Το τεράστιο ενδιαφέρων από πολλούς και αγαπημένους αναγνώστες που ρωτούσαν να μάθουν αν η «Λίντα» είναι υπαρκτό πρόσωπο, αποφάσισα να επιμείνω λίγο ακόμα στην περίπτωση της με αφορμή ένα πείραμα που πραγματοποιήθηκε από την επιστημονική ομάδα του Ντάνιελ Κάνεμαν, ομότιμου καθηγητή ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, τα αποτελέσματα του οποίου θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε πολλά σχετικά με τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων και διαμόρφωσης απόψεων.
Οι άνθρωποι του Κάνεμαν κατασκεύασαν ένα ερωτηματολόγιο ακριβώς όπως το είδατε στο προηγούμενο άρθρο, με την «ταμία τραπέζης» στην έκτη θέση του καταλόγου και τη «φεμινίστρια ταμία τραπέζης» στην τελευταία. Κανείς από την επιστημονική ομάδα του Κάνεμαν δεν είχε την παραμικρή αμφιβολία ότι οι συμμετέχοντες θα παρατηρούσαν τη σχέση μεταξύ των δυο εκδοχών και ότι οι κατατάξεις τους θα εναρμονίζονταν με τη λογική. Μάλιστα ήταν τόσο βέβαιοι για αυτό, ώστε θεωρούσαν καταχρηστική την επιμονή τους στη συγκεκριμένη παραλλαγή.
Κι όμως σχεδόν όλοι οι εξεταζόμενοι είχαν τοποθετήσει τη «φεμινίστρια ταμία τραπέζης» πιο ψηλά από την «ταμία τραπέζης». Όλοι στην επιστημονική ομάδα του Κάνεμαν ξαφνιάστηκαν σε βαθμό αμηχανίας. Ήταν μπροστά σε ένα εύρημα σταθμό, στην επιστήμη της ψυχολογίας: είχαν βάλει τη λογική απέναντι στην αντιπροσωπευτικότητα και η αντιπροσωπευτικότητα είχε νικήσει τη λογική! Όταν το 89% κάποιων προπτυχιακών φοιτητών σε αρκετά και μεγάλα πανεπιστήμια, παραβιάζουν τη λογική των πιθανοτήτων, αναλογιστείτε τι δυσκολίες έχουμε να αντιμετωπίσουμε όλοι εμείς που προσπαθούμε να αναλύσουμε την καθημερινότητα της ΑΕΚ, με βάση τη λογική και την αντικειμενική πραγματικότητα.
Όχι πως θα το βάλουμε κάτω! Συνεχίζουμε πάντα με σύμμαχο τη λογική. Θα καλέσω προσωπικά όλους τους αγαπημένους μου οπαδούς της ΑΕΚ να θυμηθούν το καλοκαίρι του 2007 όταν η τότε κυβέρνηση της ΝΔ, με τη συγκατάθεση των ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ. και τα γνωστά, παραδοσιακά και διαχρονικά «ήξεις αφήξεις» του ΣΥΡΙΖΑ, υπέγραφε σχετικό μνημόνιο συνεργασίας με την ΠΑΕ ΑΕΛ, για την οριστική παραχώρηση της έκτασης των 143,5 στρ. από τη ΓΓΑ για την κατασκευή του ιδιωτικού γηπέδου του κ. Πηλαδάκη στην πόλη της Λάρισας. Τότε λοιπόν βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι, όπως καλή ώρα και στην περίπτωση της κατασκευής του γηπέδου του κ. Μελισσανίδη στη Νέα Φιλαδέλφεια, που έθεσαν ορισμένα λογικά ερωτήματα. Χωρίς να είναι αντίθετοι στην κατασκευή γηπέδου για την πόλη, έθεσαν το κομβικό ερώτημα: σε ποιον θα ανήκει το γήπεδο και ποιοι θα μπορούν να κάνουν χρήση του; Θα ήταν ανοιχτό δωρεάν σε όλο το λαό της πόλης μέσα από τα ερασιτεχνικά τμήματα του σωματείου; Ποιες ανάγκες θα κάλυπτε; Θα ήταν μόνο ποδοσφαιρικό ή θα έπρεπε να δημιουργηθεί και ταρτάν και άλλοι βοηθητικοί αθλητικοί χώροι;»…
Τότε λοιπόν αγαπημένοι μου οπαδοί της ΑΕΚ, παραμονές τοπικών εκλογών του 2006 κάποιοι έτρεχαν προς τέρψιν ψήφων να βγάλουν λόγους υποστήριξης μπροστά στους οργανωμένους υποστηρικτές του προέδρου και τη διοίκηση της ΠΑΕ, ιδιοκτησίας τότε του κάτοχου καζίνο κ. Πιλαδάκη. Όπως συμβαίνει παντού έτσι κι εκεί, ένα κομμάτι παρασυρμένων οπαδών της Λάρισας τα έβαλαν με αυτούς που απλά και λογικά ήταν αντίθετοι με την παραχώρηση μιας δημόσιας έκτασης σε έναν ιδιώτη επιχειρηματία για να φτιάξει ένα ιδιωτικό γήπεδο που θα εξυπηρετήσει δικά του επιχειρηματικά συμφέροντα. Και όπως σας το λέω έγινε αγαπημένοι μου οπαδοί της ΑΕΚ. Το ιδιωτικό γήπεδο που συμφωνήθηκε τότε να κατασκευαστεί και που μεγάλη μερίδα του λαού της Λάρισας παρασυρόμενοι από τους συναισθηματικούς δεσμούς που έχουν μ’ αυτήν την ομάδα, πανηγύριζαν, δε ήταν ποτέ του λαού της Λάρισας ούτε καν του ερασιτεχνικού σωματείου, ανήκε εξ ολοκλήρου στον ιδιοκτήτη του τον κ. Πιλαδάκη. Τι σύμπτωση! Η περίοδος που διανύουμε είναι προεκλογική για τις τοπικές εκλογές του 2014!
Το παραμύθι που έφαγαν οι φουκαράδες οι οπαδοί της Λάρισας, κάτι μου θυμίζει αγαπημένα μου αδέλφια… Ότι τάχα θα ανήκε και στην ερασιτεχνική Λάρισα. Ότι ταυτίζεται η ομάδα με το γήπεδο και αποχτά το δικό της «σπίτι». Ότι η πόλη γενικά «αποχτά» καινούργιο γήπεδο, ότι το γήπεδο θα ανήκει στην πόλη, ότι θα «ανοίξουν οι δουλειές» για τους ντόπιους μικροεπιχειρηματίες, ότι θα βρει δουλειά ο κόσμος και φυσικά όλα αυτά με όπλο τους συναισθηματικούς δεσμούς του Λαρισινού λαού με την ομάδα της ΑΕΛ. Τι αποδείχτηκε από την ίδια τη ζωή; Ότι όπως απερίφραστα παραδέχθηκε και τότε σε τοπικά μέσα ενημέρωσης ο εκπρόσωπος τύπου της ΠΑΕ ΑΕΛ, κ. Τζούμαρης, το «AEL ARENA» θα είναι ανεξάρτητο από την ομάδα, από την πόλη, εν ολίγοις θα αποτελεί μια ξεχωριστή επιχείρηση! Η πραγματικότητα απέδειξε ότι όχι μόνο δεν «άνοιξαν οι δουλειές», αλλά όσοι ενεπλάκησαν στο έργο είναι ακόμη απλήρωτοι, οι περιβόητες θέσεις εργασίας έγιναν «μπαλάκι» στα επιχειρηματικά παιχνίδια και τους ανταγωνισμούς και ότι η «ιδιωτική πρωτοβουλία» κατασκευάζει έργα επικίνδυνα προς τέρψιν κερδών, καθώς εντοπίστηκαν μια σειρά από κατασκευαστικές παρατυπίες που ανάγκασαν τις αρμόδιες υπηρεσίες να αποφανθούν για επικινδυνότητα του έργου, έλλειψη πυρασφάλειας κτλ. Ενώ η ομάδα της ΑΕΛ «που τόσο πολύ της άξιζε ένα καινούργιο γήπεδο», όπως ομολόγησε και ο σημερινός ιδιοκτήτης, θα παίζει στο παλιό ΑΛΚΑΖΑΡ γιατί τα περίπου 400 χιλ. ευρώ που ζητάει η «Γήπεδο ΑΕ», η ιδιοκτήτρια εταιρεία του «ΑΕΛ FC ARENA» είναι ένα ποσό υπέρογκο για τον προϋπολογισμό της ομάδας. Πού πήγε άραγε ο «πόνος» ότι μια τόσο ιστορική ομάδα σαν την ΑΕΛ, …είναι κρίμα να παίζει στο «γερασμένο Αλκαζάρ»;
Για να επιστρέψουμε στην επιστήμη της ψυχολογίας, θα πρέπει να παραδεχτώ ότι έχει αποδειχτεί πως η πλάνη και ο παραλογισμός παραμένουν καταστάσεις ελκυστικές για το ανθρώπινο είδος ακόμη και αφού αναγνωριστούν. Φυσικά οι περισσότεροι από όσους διαβάζουν ακόμα αυτές τις γραμμές έχουν καταλάβει στο περίπου τι συμβαίνει, όμως σαν να βρίσκεται ένα ανθρωπάκι μέσα στο κεφάλι σας και πηδώντας πάνω κάτω σας φωνάζει: «Δεν μπορεί να αμφισβητήσουμε την Αγιά Σοφιά», όμως μπορείτε να ενημερώσετε το ανθρωπάκι του εγκέφαλου σας ότι από την πρόσφατη ανακοίνωση της «Γήπεδο ΑΕ», του πρώην ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΑΕΛ κ. Πηλαδάκη, για την άρνηση δωρεάν παραχώρησης της χρήσης στην ποδοσφαιρική ομάδα της Λάρισας για τη σεζόν 2013-14 στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής προκύπτουν ορισμένα συμπεράσματα:
Μπροστά στα επιχειρηματικά συμφέροντα μόνο προσχήματα αποτελούν η ιστορικότητα των ομάδων, τα δικαιώματά τους και των φιλάθλων τους. Όταν αυτά τα συμφέροντα θίγονται, τότε ξεσκεπάζεται το πραγματικό πρόσωπο και αποκαλύπτεται η αλήθεια. Ο πρώην ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΑΕΛ αφού εκμεταλλεύτηκε τη δυναμική της ομάδας έκανε την επένδυσή του και αφού υπολόγισε όλες τις πιθανότητες κερδοφορίας, αποφάσισε να παρατήσει την ομάδα στη Γ’ Εθνική για να σβηστούν τα χρέη του προς τρίτους, με τις γνωστές ρυθμίσεις που έχουν γίνει και στο παρελθόν. Την επένδυσή του δεν την αποχωρίζεται όμως. Μπορεί ο ίδιος ως φυσική παρουσία να αποχώρησε από την πόλη και τη χώρα, αλλά το γήπεδο θα του ανήκει για τα επόμενα 46 χρόνια. Η ομάδα της πόλης που για «χάρη της», όπως λέγανε, έγινε η παραχώρηση της δημόσιας έκτασης των 175 στρ. συνολικά, αυτή τη στιγμή δεν μπορεί ούτε να προπονηθεί στο γήπεδο «ΑΕΛ FC ARENA». Ενώ τα σωματεία τένις της πόλης και το αθλητικό σχολείο όταν λειτουργούσε, έπρεπε να υπογράφουν συμβάσεις παραχώρησης έναντι αμοιβής με τη «Γήπεδο ΑΕ» για να μπορούν να κάνουν χρήση των εγκαταστάσεων, που παραχωρήθηκαν για 15 χρόνια με συνεκμετάλλευση με τη δημοτική αρχή.
Γενικά, ο όρος παραλογισμός ή ψευδώνυμος συλλογισμός ή λογική πλάνη χρησιμοποιείται όταν δεν καταφέρνουμε να εφαρμόσουμε έναν προφανώς συναφή λογικό κανόνα, αυτό όμως δεν μας απαλλάσσει από την υποχρέωση να λάβουμε υπόψη μας την πείρα από τέτοιου είδους επενδύσεις. Μια πείρα που είναι πλέον καταγεγραμμένη στη μνήμη του λαού. Επομένως και στην υπόθεση του «δικού μας» γηπέδου αγαπημένοι μου αναγνώστες, κανείς δεν δικαιούται να πει «δεν ήξερα, δεν γνώριζα»…
Τα ραμφίσματα του αετού (Δευτέρα, 21 Οκτωβρίου 2013)
Ράμφισμα 1. «Δεν ήθελα να πάρω από την ΑΕΚ, μόνο να δώσω ήθελα. Δεν είμαι επενδυτής εγώ και μάλλον δεν έχω θέση στο σύγχρονο ποδόσφαιρο» Λουκάς Μπάρλος
Ράμφισμα 2. Τεράστια προσωπικότητα πρέπει να είναι αυτός ο Μπεργκ του Παναθηναϊκού. Διάβασα την συνέντευξη που έδωσε στο gazzetta.gr και… σαγηνεύτηκα! Αγαπημένο του φαγητό είναι πίτσα, αγαπημένος του ηθοποιός είναι ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο και αγαπημένη του ταινία το Braveheart! Ε, δεν τον λες και κουλτουριάρη.
Ράμφισμα 3. Καιρό έχουμε να γράψουμε κάτι για την ποδοσφαιρική επιχείρηση του Μαρινάκη. Αυτή η Σούπερ οργανωμένη εταιρεία με δεκάδες σκάουτερ διασκορπισμένους ανά τον κόσμο, με τις φοβερές άκρες στο περιβάλλον των ευρωπαίων μάνατζερ, έχει για καλύτερους παίκτες αυτή τη στιγμή στο ρόστερ, τους Μήτρογλου και Σάμαρη.
Ράμφισμα 4. Απίστευτα πράγματα συμβαίνουν στην ΕΠΟ! Αντί να ψάξουν να βρουν ποιοι είναι αυτοί που έκαναν την μαφιόζικη επίθεση στον Κουρίδη και τι συμφέροντα κρύβονται πίσω από τέτοιες ενέργειες, τα «παλικάρια» κάνουν έρευνα για να βρουν ποιοι κάρφωσαν το περιστατικό.
Ράμφισμα 5. Δεν κατάλαβα ρε μάγκες… τι κακό έκανε ο Αναστάσιος Πάλλης; Κάθε πατριώτης Έλληνας που σέβεται τις αξίες του έθνους, έχει στο σπίτι του 25 κοντέινερ με χιλιάδες όπλα μην τυχόν και έρθουν οι κομμουνιστές!
ΥΓ. …Κι ας έχω τις συνέπειες του όχλου, συνένοχο στο φόνο δε θα μ’ έχετε.
Παναγιώτης Αλιατάς
aliatas74@gmail.com
