ΔΙΑΦΟΡΑ
Προτιμούν να πεθάνουν παρά να σκεφτούν
Θα ήθελα να εστιάσω την προσοχή σας σε μια είδηση – εξέλιξη που δεν είχε και τόσο μεγάλη προβολή. Αναφέρομαι στην προσπάθεια της ποδοσφαιρικής ομάδας της Λάρισας να δώσει τον εντός έδρας αγώνα της με την ΑΕΚ, στο AEL FC Arena και να δυσκολεύεται να βρει λύση μιας και οι οικονομικές απαιτήσεις της διοίκησης του γηπέδου είναι ασύμφορες προς το σωματείο που στρέφεται στη λύση του Αλκαζάρ, θα ήθελα να συνδέσω τις εξελίξεις αυτές με την προοπτική ενός ιδιωτικού γηπέδου για την ΑΕΚ. Μια προοπτική που έχει αγκαλιαστεί από την πλειοψηφία τον οπαδών της ΑΕΚ (τουλάχιστον όσων εκφράζονται δημόσια) τόσο στην παλαιότερη περίπτωση του σχεδίου Γρανίτσα, όσο και τώρα στο πρότζεκτ της Δικέφαλος Α.Ε…
Όμως δε θα το κάνω. Όχι γιατί φοβάμαι να έρθω σε αντιπαράθεση με τους επαγγελματίες υπερασπιστές επιχειρηματικών συμφερόντων, αλλά γιατί δεν θελω, δεν έχω διάθεση να έρχομαι σε λεκτικές προστριβές με τον απλό οπαδό που εξαιτίας και μόνο μιας έμφυτης κακίας του ανθρώπινου είδους θα θελήσει να αντικρούσει τα αυτονόητα. Μακάρι να ήμασταν όλοι απολύτως έντιμοι και σε κάθε αντιπαράθεση το μόνο που θα μας ενδιέφερε να ήταν να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Τότε θα αδιαφορούσαμε παντελώς για το αν η αλήθεια συμφωνεί με την άποψη που εκφράσαμε εμείς αρχικά ή με την άποψη του ανθρώπου που από την αρχή βρίσκεται απέναντι μας και προσπαθεί με υπομονή να εξηγήσει τα αυτονόητα και να προειδοποιήσει για όσα έρχονται.
Η έμφυτη ματαιοδοξία του μέσου οπαδού της ΑΕΚ, που ενοχλείται ιδιαίτερα όταν θίγεται η διανοητική του ικανότητα, δεν μπορεί να δεχτεί ότι η δική του αρχική θέση (που μόνο δική του και μόνο αυθόρμητη δεν είναι) είναι εσφαλμένη, ενώ εκείνου που αμφισβήτησε την κατευθυνόμενη πλειοψηφία, είναι ορθή. Αν δεν ήταν έτσι τα πράγματα, αν δεν υπήρχαν εκείνοι οι μηχανισμοί που παλεύουν για να κατευθύνουν την κοινή γνώμη εκεί που θέλουν συγκεκριμένα συμφέροντα, όλοι μας θα πασχίζαμε απλώς να χρησιμοποιήσουμε σωστά την κρίση μας και τότε πρώτα θα σκεφτόμασταν και μετά θα εκθέταμε την άποψη μας. Στη σημερινή διαμορφωμένη κατάσταση, στους περισσότερους οπαδούς της ΑΕΚ κυριαρχεί μια έμφυτη ματαιοδοξία που συμπορεύεται με τη φλυαρία και την καλλιεργούμενη ανεντιμότητα. Θυμηθείτε μόνο πόσες φορές συναντάμε στην καθημερινότητα της ΑΕΚ τη φράση: «γιατί οι άλλοι καλύτεροι είναι; Εμείς θα πηγαίνουμε με το σταυρό στο χέρι».
Τα social media έχουν πετύχει το εξής: όλοι οι οπαδοί της ΑΕΚ τρέχουν να καταθέσουν την άποψη τους για κάθε τι σχετικό με την ομάδα, το κάνουν χωρίς ιδιαίτερη σκέψη και στην ουσία εκφράζουν άπλα την κυρίαρχη προπαγάνδα που ελέγχει τα κιτρινόμαυρα μίντια και κατ’ επέκταση όσους επηρεάζονται από αυτά. Απλοί καθημερινοί άνθρωποι, οπαδοί της ΑΕΚ, πρώτα εκφράζον δημοσιά την μάζα και μετά κάθονται και σκέφτονται (άσοι μπορούν να το κάνουν έστω και εκ των υστέρων) τότε και σε περίπτωση που αντιληφθούν ότι όσα ισχυριζόταν μέχρι σήμερα ήταν πιθανώς εσφαλμένα και ότι έχουν άδικο, αυτό που τους απασχολεί είναι να φανεί πως συμβαίνει το αντίθετο. Κάπου εκεί εμπλέκονται και οι επαγγελματίες ψεύτες, διαμορφωτές της κοινής γνώμης σύμφωνα τα κυρίαρχα συμφέροντα και το ενδιαφέρον για την αλήθεια, που συνήθως είναι το μόνο κίνητρο για να αναδειχθεί η υποτιθέμενη αληθής άποψη, παραχωρεί πλέον τη θέση του στην ματαιοδοξία: το αληθές πρέπει να παρουσιαστεί ως ψευδές και το ψευδές ως αληθές, οι ψεύτες ως υπερασπιστές του κοινού συμφέροντος και της λογικής και όσοι τολμούν σε όλα αυτά να αντιτάξουν την αντικειμενική πραγματικότητα, παρουσιάζονται ως συνωμότες, κακόβουλοι, προδότες, παλιοχαρακτήρες που βάζουν πάνω από το καλό της ΑΕΚ άλλα πράγματα κτλ.
Τους επαγγελματίες της παραπλάνησης και της παραπληροφόρησης τους αφήνω στην άκρη, όταν έρθει η ώρα θα πάρουν αυτό που τους αξίζει. Θα εστιάσω στην ανειλικρίνεια και στην εμμονή των φουκαράδων σε μια άποψη που κάποια στιγμή στην πορεία της ιστορίας βλέπουν πως είναι λαθεμένη. Αυτοί οι τελευταίοι έχουν ένα ελαφρυντικό: συχνά, στην αρχή, βομβαρδισμένοι και από τα επιτελεία προπαγάνδας, είναι πεπεισμένοι για την αλήθεια όσων ισχυρίζονται. Ξαφνικά εμφανίζονται κάποιοι που κλονίζουν την ορθότητα του ισχυρισμού τους. Τότε αναλαμβάνουν δράση οι επαγγελματίες της κυρίαρχης προπαγάνδας για να τους πείσουν εκ νέου πως παρ’ όλα αυτά είχαν δίκιο: αυτό που είναι λάθος ήταν τα επιχειρήματα των άλλων και δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία να απαντήσουν στα επιχειρήματα αυτά, αλλά προτιμάνε τον εύκολο δρόμο της λάσπης: «θέλουν την ΑΕΚ μικρή για να την ελέγχουν, φοβούνται την γιγάντωση της ομάδας που τους θέτει εκτός προσκηνίου» κτλ. Ως εκ τούτου, γεννιέται μέσα τους η πεποίθηση, ακόμα κι αν βλέπουν πως τα επιχειρήματα όσων στέκονται απέναντι από την κυρίαρχη εξουσία είναι σωστά και καταλυτικά, ότι πρέπει να συνεχίσουν να το παλεύουν, πιστεύοντας πως η ορθότητα των άλλων είναι φαινομενική και πως το επόμενο πρωί που θα διαβάσουν εφημερίδες και θα σερφάρουν στα σάιτ θα βρουν κάποιο επιχείρημα για να αντικρούσουν την αντικειμενική αλλά άβολη αλήθεια. Κάπως έτσι ταυτίζονται και συμπαθούν τους επαγγελματίες ψεύτες που δουλειά τους είναι να επινοούν τρόπους για να επιβεβαιώσουν το δίκιο της κυρίαρχης εξουσίας.
Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι οι φουκαράδες σχεδόν εξαναγκάζονται, ή έστω κατά κάποιο τρόπο παρασύρονται στην ανειλικρίνεια. Έτσι η αδυναμία του μυαλού τους και η λαθεμένη τους βούληση συμπληρώνουν η μία την άλλη. Συμπεραίνουμε, λοιπόν ότι αυτός που αντιπαρατίθεται στην αντικειμενική πραγματικότητα, κατά κανόνα δεν αγωνίζεται για την αλήθεια, αλλά για την άποψη που του έχουν διαμορφώσει και νομίζει ότι είναι δική του. Ξέρω κάποιους που έσκιζαν τα ρούχα τους την εποχή της εξουσίας Νικολαΐδη, ότι δεν γίνεται γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια, τώρα σκίζουν τα λαρύγγια τους φωνάζοντας «Γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια»!
Ο Αριστοτέλης έλεγε: «Αυτό που φαίνεται στους πολλούς ορθό, εμείς λέμε ότι είναι κιόλας» και είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει γνώμη, όσο παράλογη κι αν είναι, που να μην την αγκαλιάσουν αμέσως οι άνθρωποι, μόλις πεισθούν ότι είναι γενικά αποδεκτή. Όταν η εξουσία της ΠΑΕ ΑΕΚ ήθελε ο κόσμος να πιστεύει ότι δεν γίνεται γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια, αυτό έγινε. Αν αύριο η εξουσία της ΠΑΕ ΑΕΚ θέλει να πιστέψουμε ότι το καλύτερο για την ΑΕΚ είναι να πάμε στο ΟΑΚΑ ή στο Μαρκόπουλο, αυτό θα γίνει και άποψη της κοινής γνώμης. Το υπόδειγμα επενεργεί στις σκέψεις των οπαδών όπως και στις πράξεις τους. Είναι σαν τα πρόβατα που ακολουθούν το προπορευόμενο με το κουδούνι, όπου κι αν τους οδηγήσει. Είναι γι’ αυτά ευκολότερο να πεθάνουν παρά να σκεφτούν. Είναι περίεργο το πόσο μεγάλη επίδραση μπορεί να έχει η γενική αποδοχή μιας καλλιεργημένης από την προπαγάνδα «γνώμης» στους οπαδούς της ΑΕΚ, παρόλο που η προσωπική τους εμπειρία μπορεί να τους προειδοποιεί, ότι η αποδοχή της είναι μια ανόητη και καθαρά μιμητική διαδικασία. Όμως αυτή η προειδοποίηση δε γίνεται ποτέ, κυρίως γιατί τους λείπει η οποιαδήποτε αυτογνωσία. Μόνο οι εκλεκτοί μπορούν να πουν μαζί με τον Πλάτωνα ότι: «οι πολλοί ηχούν πολλές απόψεις», που σημαίνει ότι ο όχλος έχει πολλές ανοησίες στο κεφάλι του. Πάντα οι λίγοι έμπαιναν μπροστά και οδηγούσαν τις εξελίξεις. Ο καιρός γαρ εγγύς!
ΥΓ. Η πραγματική ελευθερία είναι η συνείδηση της αντίστασης απέναντι στα υλικά συμφέροντα των δυνατών. Λευτεριά στην ΑΕΚ λοιπόν!
Παναγιώτης Αλιατάς
aliatas74@gmail.com
twitter
facebook
