Θα κάνουμε ένα κλουμπ…

H ζωή είναι γεμάτη συγκινήσεις… Αυτές είναι οι αέναες στιγμές της.

“Θα κάνουμε ένα κλουμπ…” λέει ο Κωνσταντίνος Σπανούδης στον Κώστα Δημόπουλο, τον Αιμίλιο Ιωνά και την παρέα τους. “Για να στεγάσουμε τους ξεριζωμένους αθλητές της Πόλης. Και θα δώσουμε στο κλουμπ το όνομα της Πόλης μας, για να μην ξεχνάμε, να μη λησμονούμε…”

Η ασύλληπτη ιδέα! Η δημιουργία ενός αθλητικού σωματείου για να θυμίζει αιώνια… την προσφυγιά μας.

Και ποιος θα το θυμάται αυτό μετά από χρόνια;

Κοίταξα στον ουρανό. Σε έβλεπα να χαμογελάς. Να μου λες για την ΑΕΚ και να κλαις. Ιστορίες δικιές σου, από τη Βλάγκα, από την Πόλη, από το σπίτι μας, τη ρίζα μας.

Παππού σήμερα το κλουμπ μας, έχει σκορπίσει ρίγη συγκίνησης και υπερηφάνειας σε εκαταμμύρια πιστούς, σε όλο τον κόσμο.

Από την Αστόρια μέχρι τον Έβρο, από την Κύπρο μέχρι το χωριό Μπελογιάννης της Ουγγαρίας.

Τόσο τεράστιο είναι το μέγεθος αυτού του κλουμπ.

Το κλουμπ που μας κάνει να περπατάμε ευτυχισμένοι όπως στη φωτογραφία. Είναι τα δισέγγονα σου παππού. ΑΕΚάρα. Ο Στράτος και ο Οδυσσέας. Λείπει ο Γιώργος. Πανηγύριζε στην άλλη άκρη του πλανήτη για το κλουμπ!

Ορθώσαμε τις ψυχές μας απόψε. Κλάψαμε. Κλάψαμε πολύ… Για σένα. Για σένα ΑΕΚ. Τόσο σε λατρεύουμε.

Αυτό που ζήσαμε δεν το έχει ζήσει κανένα σωματείο, κανένα κλουμπ στον πλανήτη. Είναι το μοναδικό σου μεγαλείο, γλυκειά μου προσφυγοπούλα.

Αξεπέραστη ΑΕΚ.

Αν υπάρχει κι άλλη ζωή, το μόνο που θα με φόβιζε, είναι να μην είμαι ΑΕΚ…

Σε αγαπώ όσο δεν μπορώ να σου περιγράψω. Ποτέ…

Νίκος Αγγελίδης