Τα Κάλαντα της Προσφυγιάς (vids)

Χρόνια Πολλά. Παραμονή Χριστουγέννων σήμερα. Μέρα που είναι το AEK LIVE σας παρουσιάζει τα κάλαντα που έχουν σχέση με τις ρίζες της Ένωσης

Σας παρουσιάζουμε τα Κάλαντα που προέρχονται από όποιο μέρος ήρθαν οι ξεριζωμένοι Έλληνες της Ανατολής.

Ας αρχίσουμε απ’τα βυζαντινά κάλαντα, αυτά που έψαλναν τα παιδιά στην Κωνσταντινούπολη, πριν η Πόλη τουρκέψει…

Άναρχος Θεός καταβέβηκεν και εν τη Παρθένω κατώκησεν
Βασιλεύς των όλων και Κύριος, ήλθε τον Αδάμ αναπλάσασθαί
Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρεσθε, τάξεις των αγγέλων ευφραίνεσθε
Δέξαι Βηθλεεμ τον Δεσπότην σου, Βασιλέα πάντω και Κύριον
Εξ ανατολών Μάγοι έρχονται, δώρα προσκομίζοντες άξια
Ζητούν προσκυνήσαι τον Κύριον, τον εν τω σπηλαίω τικτόμενον
Ήνεγγεν αστήρν μάγους οδηγών, ένδον του σπηλαίου εκόμισεν
Θεός, βασιλεύς προαιώνιος, τίκτεται εκ κόρης Θεόπαιδος
Ιδών ο Ηρώδης ως έμαθεν, όλω εξεπλάγη ο δείλαιος
Κράζει και βοά προς τους ιερείς, τους δοξολογούντας τον Κύριον
Λέγετε σοφοί και διδάκαλοι άρα που γεννάται ο Κύριος;
Μέγα και φρικτόν το τεράστιον, ο εν ουρανοίς επεδήμησεν
Νύκτα Ιωσήφ ρήμα ήκουσε, άγγελος Κυρίου ελάλησεν
Ξένον και παράδοξον άκουσμα και η συγκατάβασις άρρητος
Ο μακροθυμίσας και εύσπλαχνος, πάντων υπομένει τα πταίσματα
Πάλιν ουρανοί ανεώχθησαν άγγλοι αυτού ανυμνήτωσαν
Ρήτορες ελθόντες προσέπεσον βασιλέα μέγαν και ένδοξον
Σήμερον η κτίσις αγάλλεται και πανηγύρίζει κι ευφραίνεται
Τάξεις των αγγέλων εξέστησαν επί το παράδοξον θέαμα
Ύμνους και δεήσεις ανέμελπον των πάντων δεσπότην και άνακτα
Φως εν τω σπηλαίω ανέτειλε και τοις εν τω σκότει επέλαμψε
Χαίρουσα η φύσις αγάλλεται και πανηγυρίζει κι ευφραίνεται
Ψάλλοντες Χριστόν, τον Θεόν ημών, τον εν τω σπηλαίω τικτόμενον
Ω Παρθενομήτορ και Δέσποινα, σώζε του εις Σε καταφεύγοντας.

Ποντιακά Κάλαντα (με απόδοση στη νεοελληνική σε κάθε στίχο παρακαλώ)

Χριστός ’γεννέθεν χαράν ’ς σον κόσμον, χα καλή ώρα, καλή σ’ ημέρα.

Χριστός γεννήθηκε, χαρά στον κόσμο, να καλή ώρα, καλή σου ημέρα.

Χα καλόν παιδίν οψέ ’γεννέθεν, οψέ ’γεννέθεν, ουρανοστάθεν.

Να καλό παιδί χθες γεννήθηκε, χθες γεννήθηκε, ουρανοστάθηκε.

Τον εγέννεσεν η Παναΐα, τον ενέστεσεν (Αϊ Παρθένος-δις).

Τον γέννησε η Παναγία, τον ανέστησε η Αγία Παρθένα.

Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάριν κι εκατήβεν ’ς σο σταυροδρόμιν

Καβάλησε χρυσό πουλάρι και κατέβηκε στο σταυροδρόμι

Έρπαξαν Ατον οι χίλ’ Εβραίοι, οι χίλ’ Εβραίοι και μύρ'(ιοι) Εβραίοι.

Τον άρπαξαν οι χίλιοι Εβραίοι, οι χίλιοι Εβραίοι και μύριοι Εβραίοι.

Ας ακρεντικά κι ας σην καρδίαν αίμαν έσταξεν, χολή ’κ’ εφάνθεν.

Απ’ τα άκρα κι απ’ την καρδιά αίμα έσταξε, θυμός δεν φάνηκε.

Ούμπαν έσταξεν, και μύρος έτον, μύρος έτον και μυρωδία.

Όπου έσταξε ήταν μύρο, ήταν μύρο και ευωδία.

Εμυρίστεν ατο ο κόσμος όλεν, για μυρίστ’ ατο κι εσύ αφέντα.

Το μύρισε ο κόσμος όλος, μύρισέ το κι εσύ αφέντη.

Συ αφέντα, καλέ μ’ αφέντα.

Εσύ αφέντη, καλέ μου αφέντη.

Έρθαν τη Χριστού τα παλικάρα και θημίζ’νε τον νοικοκύρην,

Ήρθαν του Χριστού τα παλικάρια και ψάλλουν στον νοικοκύρη,

Νοικοκύρη μ’ και βασιλέα.

Νοικοκύρη μου και βασιλιά.

Δέβα ’ς σο ταρέζ’ κι έλα ’ς σην πόρταν, δος μας ούβας και λεφτοκάρα

Πήγαινε στο ράφι κι έλα στην πόρτα, δώσε μας χουρμάδες και φουντούκια

Κι αν ανοί’εις μας, χαράν ’ς σην πόρτα σ’.

Κι αν μας ανοίξεις, χαρά στην πόρτα σου.

(Καλά Χριστούγεννα και σ’ έτη πολλά)

Κάλαντα Καππαδοκίας

Καλής εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει κι η φύσις όλη.
Εκ της Περσίας έρχονται τρεις Μάγοι με τα δώρα
άστρον λαμπρόν τους οδηγεί, χωρίς να λείψει ώρα.
Γονατιστοί τον προσκυνούν και δώρα του χαρίζουν
σμύρνα, χρυσόν και λίβανον, Θεόν τον ευφημίζουν.
Και επληρώθη το ρηθέν, προφήτου Ησαΐου
μετά των άλλων προφητών και του Ιερεμίου.
Φωνή ηκούσθη εν Ραμά, Ραχήλ τα τέκνα κλαίει
παραμυθήν ουκ ήθελεν, ότι αυτά ουκ έχει.
Ιδού όπως σας είπαμεν όλην την υμνωδίαν
του Ιησού μας του Χριστού, γέννησιν την αγίαν.
Χρόνους πολλούς να χαίρεσθε, πάντα ευτυχισμένοι
σωματικώς και ψυχικώς να είσθε πλουτισμένοι.

Κάλαντα Σμύρνης

Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη
εν τω σπηλαίο τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων
Κερά ψηλή, κερά λιγνή, κερά καμαροφρύδα
κερά μ’ όταν στολίζεσαι να πας στην εκκλησία
έχεις και κόρην έμορφη που δεν έχει ιστορία
Μήδε στην πόλη βρίσκεσαι, μήδε στην Καισαρεία
έχεις και γιον στα γράμματα, υγιόν εις το ψαλτήρι
να τον ‘ξιώσει και ο Θεός, να βάλει πετραχήλι.