ΑΕΚ και Δημοσιογραφία – Τελικά η ΑΕΚ ΔΕΝ ανήκει στον λαό της…

H εποχή του ΑΕΚτζίδικου ρομαντισμού τελειώνει για μένα το 1996.

Το παρασκήνιο της «φυγής» Μπάγιεβιτς με αθλητικές, οικονομικές και επιχειρηματικές προεκτάσεις ήταν η αφορμή μαζί με την εμπορευματοποίηση του αθλήματος να προσθέσουν δίπλα στον οπαδό πάντα τον πολίτη με μόνιμη συντροφιά την κριτική ματιά για όσα συμβαίνουν στην οικογένεια της ΑΕΚ.

Μελετώντας διαχρονικά το κοινωνικό φαινόμενο ΑΕΚ, διαβάζοντας και παρακολουθώντας καθημερινά την ΑΕΚτζίδικη άποψη, ως κείμενο και εικόνα κατέληξα σ’ ένα βασικό συμπέρασμα: στην πλειονότητά τους, οι δημοσιογράφοι της ΑΕΚ έχουν μια Προεδροκεντρική στάση-ενός σωσία/επιχειρηματία- χωρίς την σε βάθος κριτική ματιά και ερευνητική προσέγγιση των κινήτρων και των συνεπειών της ιδιοκτησίας. Η όποια κριτική είναι επιδερμική, σε επουσιώδη ζητήματα και για γίνω πιο συγκεκριμένος, θα αναφερθώ σε κάποια ενδεικτικά παραδείγματα  πάνω στα πιο σημαντικά γεγονότα των τελευταίων ετών, μελετώντας εκπομπές για την ΑΕΚ στο διαδίκτυο και την καθημερινή αρθρογραφία δημοσιογράφων της ΑΕΚ στον αθλητικό και πολιτικό Τύπο.

1. Μια ομάδα πουλήθηκε. Τίποτα το περίεργο αρχικά. Αν όμως σκαλίσουμε τα δεδομένα θα προβληματιστούμε για τα εξής: γνωρίζει κανείς τα πραγματικά οικονομικά δεδoμένα; OXI. Όταν το ερώτημα τίθεται, με φωνές απαντούν στους ακροατές: «πήγαινε εσύ να ρωτήσεις την εφορία». Το πως η «ευεργεσία»-δεν παίρνω τίποτα πίσω σε σχέση με ότι βάζω- δεν απαντήθηκε ποτέ. Όσες φορές και αν το έθεσα, δημόσια ή ιδιωτικά, απάντηση δεν έλαβα.

Γιατί ποτέ και με κάθε επισημότητα δεν δημοσιεύτηκαν τα χρήματα που μπήκaν στο σύλλογο 13 χρόνια, που πήγαν, ποια ήταν τα περίφημα «έσοδα-έξοδα» και γιατί να γίνει αγοροπωλησία όταν ιδιοκτήτης ήταν ο κόσμος; Έτσι, δεν ειπώθηκε εξ αρχής; Όταν δηλαδή κάποιος δεν έχει βάλει 190.000.000ευρώ από την τσέπη του όπως ιδιοκτήτης άλλης ΠΑΕ, αλλά με δικά του λόγια διαχειρίστηκε έσοδα, γιατί ο διαχειριστής να πουλήσει με προσωπικό όφελος κάτι που ο ίδιος είπε ότι δεν του ανήκει; Τέθηκε ποτέ ένα τέτοιο ερώτημα; OXI. Ή ακόμα γιατί τα χρήματα που πήρε δεν τα δώρησε για την ανάπτυξη της μάνας ΑΕK;

Εκτός αν υπήρχαν μαύρες τρύπες που τις κάλυψε ο διαχειριστής, αλλά και πάλι με τα νούμερα που ακούσαμε για αυτήν την αλλαγή ιδιοκτησίας διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας.  

2. Μια ομάδα διαλύθηκε. Τίποτα το περίεργο και εδώ. Οι ομάδες έχουν τα πάνω και τα κάτω τους. Αν όμως πάλι σκεφτούμε πιο βαθιά μια σειρά από αναπάντητα ερωτήματα προέκυψαν: ποιος έκανε πραγματικά κουμάντο στην ομάδα; Ποιος ήταν πάνω από μάνατζερ, προπονητή και στελέχη; Σήμερα γνωρίζουμε, αλλά όταν οι οπαδοί έθεταν το ερώτημα, η απάντηση των δημοσιογράφων ήταν «αυτή είναι κόκκινη ή μαύρη προπαγάνδα» ή «εμείς δεν γνωρίζουμε τίποτα» ή «εσείς που το μάθατε» και μια σειρά από ευφάνταστες απαντήσεις. Για να φθάσουμε μετά από χρόνια να αλλάξουν στάση και να υποστηρίζουν όσα αναθεμάτιζαν στο παρελθόν. Δηλαδή, ότι επί χρόνια ήταν μια ομάδα χωρίς σοβαρές οικονομικές επενδύσεις, με σοβαρά δομικά-οργανωτικά θέματα που συγκυριακά πήρες 2 τίτλους για να καταλήξουμε μέσα σε μια 10ετία να αποκλειόμαστε από την Βελέζ και τη Νόα και να είμαστε στον πάτο της ευρωπαϊκής κατάταξης.

3. Μια ομάδα αδικήθηκε. Και εδώ, η προφανής απάντηση είναι ότι το κατεστημένο κυνηγάει την ομάδα μας. Πράγματι, υπάρχουν περιπτώσεις που η ΑΕΚ αδικήθηκε (καμία σχέση με την παράγκα του Θωμά που εκλάπησαν τίτλοι), αλλά κυρίως η ομάδα, δηλαδή η διοίκησή της αδίκησε τον εαυτό της. Πρέπει να είμαστε παγκόσμιο φαινόμενο ομάδας που αντί να ενισχύεται και να προοδεύει μετά από 2 πρωταθλήματα εντελώς ανεξήγητα και αυτοκαταστροφικά διαλύεται. Στα «δύσκολα» ερωτήματα ελάμβανες γενικόλογες απαντήσεις: «λάθη έγιναν, ας ελπίζουμε να μην ξανασυμβούν», «δεν ήμασταν καλοί, αλλά αν μας έδινε το σύστημα-διαιτησία ότι αξίζαμε θα κερδίζαμε», «ο Πρόεδρος πήρε στον προπονητή ότι ήθελε, τι άλλο να κάνει», «τι θέλετε να γυρίσουμε στις εποχές άλλες», «σας πήρε τίτλους και φωνάζετε», κ.λπ. Ωστόσο, το κεντρικό ερώτημα, το γιατί δηλαδή 2 φορές διαλυθήκαμε ενώ είμαστε πρώτοι δεν απαντήθηκε ικανοποιητικά ΠΟΤΕ.

Και στη διαπίστωση-ερώτημα ναι λεφτά μπήκαν, αλλά πόσα; Γιατί με αυτά τα συμβόλαια και τις μεταγραφές από τα Lidl που οι τότε άρχοντες προσέφεραν ομάδα με διάρκεια δεν θα μπορούσε να γίνει ποτέ. Οπότε γιατί να φταίει ο προπονητής ή ο τεχνικός διευθυντής όταν ξέρουν τι θέλουν αλλά δεν έχουν τα μέσα, τα χρήματα δηλαδή για να το πετύχουν; Διότι, αν δίπλα στους τίτλους βάλουμε τι χάσαμε, μην είστε σίγουροι για το αποτέλεσμα.

4. Μια ομάδα, ένας ΛΑΟΣ

Τι μας λένε όλοι οι δημοσιογράφοι; H AEΚ είναι ο λαός της. Αλλά, δυστυχώς το θυμούνται  a la cart. Όταν επίτηδες και προβοκατόρικα έθετα σε εκπομπές το ζήτημα της «διαφάνειας», η απάντηση είναι «δεν καταλαβαίνουμε τι θέλει να μας πει ο φίλος». Ξέρατε πολύ καλά τι θέλει να πει ο φίλος, αλλά εσείς δεν θέλατε να ανοίξετε μια δύσκολη συζήτηση που έχεις ως θέμα τη ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ και την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ.

Λογοδοσία σημαίνει ότι βγαίνει η ΠΑΕ με όλα στα στοιχεία, τα στελέχη και ο ιδιοκτήτης on camera και κοιτάζοντας στα μάτια τον λαό της ΑΕΚ τους αναλύουν με κάθε λεπτομέρεια τους στόχους της ομάδας και τα μέσα για να τους πετύχουμε: αυτά μπορούμε να κάνουμε σήμερα, αυτό είναι το μπάτζετ, αυτοί είναι οι ρεαλιστικοί στόχοι. Και στη  αποτυχία να υπάρξει ανάληψη ευθύνης με κόστος για τον υπεύθυνο και όχι απλά λόγια.

Αυτή είναι η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ κανονικότητα.

Επειδή λοιπόν αυτό ποτέ δεν έγινε, φθάσαμε σήμερα στο βγαίνουν σκελετοί από την ντουλάπα. Με τον νέο ιδιοκτήτη να πληρώνει συμφωνημένες μεταγραφές άλλων, να μην ξέρουμε τα 9.000.000ευρώ του Πόνσε ποιος τα πήρε, να παραλαμβάνει ένα απαξιωμένο ρόστερ, μια ανύπαρκτη ακαδημία και ένα προπονητικό κέντρο που είχε αφεθεί στην τύχη του συν την επιβάρυνση εξέλιξής του με ξενοδοχειακές υποδομές. Με λίγα λόγια, και από όσα ο νέος τεχνικός διευθυντής δήλωσε, για να έχει η ΑΕΚ ένα αξιοπρεπές ρόστερ πρέπει να ξηλωθεί σχεδόν όλη η ομάδα σε βάθος χρόνου, να μπουν πολλά χρήματα για  παίκτες και ακαδημίας, κλείνοντάς μας το μάτι ότι η νέα ιδιοκτησία παρέλαβε ερείπια.

Γι’ αυτό και ο Καταλανός δεν έχει μιλήσει εδώ και ένα χρόνο;

Tι να πει; Ότι βρήκε ένας χάος;

Γι’ όλα αυτά υπήρξε ποτέ Αεκτζίδικη ερευνητική δημοσιογραφία; Eνημερώθηκε ο λαός της ΑΕΚ για όλο το παρασκήνιο που μας οδήγησε στον πάτο της Ευρώπης; OXI.     

Εν κατακλείδι: για να είσαι «σωστός» και με τα μέτρα της κυρίαρχης άποψης πρέπει να ξεχνάς ότι έχεις μάθει, ότι τα μάτια σου βλέπουν και τα αυτιά σου ακούν και κυρίως να θέτεις βολικές ερωτήσεις που δεν αγγίζουν σε βάθος το εκάστοτε ιδιοκτησιακό καθεστώς. Διότι πρέπει να αισθάνεσαι εντελώς ηλίθιος όταν δημοσιογράφοι (θεέ μου!) σου αποκαλύπτουν μετά από ένα χρόνο αυτό που όλος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης ήξερε. Ότι δηλαδή, η ΑΕΚ (ο κόσμος δηλαδή) πλήρωσε 5.000.000ευρώ για έναν «τελειωμένο» ποδοσφαιριστή (που μάλιστα τώρα μαθαίνουμε από τους ίδιους ότι η νέα ιδιοκτησία και οι γιατροί δεν ήθελαν) και πολύ περισσότερα θα πληρώσει για έναν άλλον τουρίστα που παριστάνει τον ποδοσφαιριστή. Και ο αφελής οπαδός που ρώταγε ένα χρόνο πριν, “μα καλά, αν είναι τόσο καλοί αυτοί οι παίκτες άλλη ομάδα πρώτης γραμμής σε όλο τον πλανήτη δεν τους ζήτησε, αυτό δεν σε προβληματίζει κύριε Τάδε;» για να εισπραχθεί ειρωνεία, προσβολή και ύβρις σε ακραίες περιπτώσεις.

   Συμπερασματικά, η δημοσιογραφία ακόμα και η οπαδική οφείλει αν θέλει να είναι χρήσιμη να μην αποσπάται από τον πυρήνα της που δεν είναι άλλος από τον διαρκή και καθημερινό έλεγχο της εξουσίας, δηλαδή της εκάστοτε ιδιοκτησίας.

ΥΓ.1 Με μεγάλη χαρά διαβάζω καθημερινά δεκάδες σχόλια οπαδών της ομάδας κάτω από τα ρεπορτάζ δημοσιογράφων-οπαδών που τους περνάνε γενιές δεκατέσσερις για όσα δεν αποκάλυπταν τόσα χρόνια ενώ ήξεραν.  Ήξεραν για τα πάντα γιατί μόνο ηλίθιος ή πονηρός κάνει ότι δεν βλέπει ή δεν μπορεί εκ πείρας να εικάσει.

ΥΓ. 2 Οι λαμπρές εξαιρέσεις στο δημόσιο λόγο υπάρχουν και ο καθένας μας καταλαβαίνει τους άξιους. Η κριτική μου απευθύνεται σε όσους αντιμετωπίζουν τους φίλους της ΑΕΚ ως πρόβατα επί σφαγή που τρώνε αμάσητο ότι τους σερβίρουν.

Νίκος Κάπλαντζης

Διδάκτορας Πανεπιστημίου Αθηνών

Μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Πολιτικής Επιστήμης