Από τον Στέφανο στον Θωμά

Η μεγαλύτερη εμφάνιση γκολκίπερ της ΑΕΚ μαζί με αυτή του Σορεντίνο με τη Μίλαν… 

Έτσι γράψαμε στις τελευταίες Αετίσιες Κραυγές…

Υπάρχουν εμφανίσεις που μένουν χαραγμένες για πάντα. Για εμάς τους ΑΕΚτζήδες, μία τέτοια ήταν εκείνη του Στέφανο Σορεντίνο, το βράδυ του Νοέμβρη του 2006 απέναντι στη Μίλαν. Στους ομίλους του Champions League, απέναντι στην ομάδα που λίγους μήνες μετά κατέκτησε το τρόπαιο, ο Ιταλός γκολκίπερ έκανε το παιχνίδι της ζωής του. Έσβησε τον Ιντζάγκι, νίκησε τον Κακά, έβαλε φρένο σε όλη την επιθετική γραμμή των «ροσονέρι» και χάρισε στην ΑΕΚ μία από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές της βραδιές.

Δεκαεννέα χρόνια μετά, ο Θωμάς Στρακόσια προστίθεται στη λίστα με τους τερματοφύλακες-ήρωες της Ένωσης. Στις Βρυξέλλες, απέναντι στην Άντερλεχτ, κράτησε μόνος του την ομάδα όρθια. Με συνεχείς αποκρούσεις, με καθοριστικά «όχι» σε σίγουρα γκολ, απέδειξε ότι διαθέτει πάστα μεγάλου γκολκίπερ. Χωρίς αυτόν, το σκορ θα είχε ξεφύγει από πολύ νωρίς.

Κι εδώ γεννιέται ο προβληματισμός. Ο Σορεντίνο έγραψε ιστορία απέναντι στη Μίλαν, σε ομίλους Champions League, στη μεγαλύτερη σκηνή της Ευρώπης. Ο Στρακόσια έπρεπε να κάνει το ίδιο απέναντι στην Άντερλεχτ, σε τρίτο προκριματικό γύρο Αυγούστου, για να μείνει η ΑΕΚ ζωντανή στο Conference League.

Δεν είναι το ίδιο. Και αυτό δεν έχει να κάνει με τους ίδιους τους παίκτες – και οι δύο φόρεσαν τη φανέλα με τον δικέφαλο και έδωσαν σώμα και ψυχή για να την τιμήσουν. Έχει να κάνει με το πού βρίσκεται η ΑΕΚ στην ευρωπαϊκή της διαδρομή. Από τη μία η ομάδα που αντιμετώπιζε στα ίσια την κορυφαία Μίλαν στον θεσμό των θεσμών. Από την άλλη, η ομάδα που χρειάζεται τον τερματοφύλακά της να κάνει «θαύματα» για να περάσει από τα προκριματικά του Conference.

Κρατάμε, λοιπόν, τη συγκίνηση για την εμφάνιση του Στρακόσια, αλλά και τον προβληματισμό για το πώς φτάσαμε εδώ. Γιατί η ιστορία της Ένωσης γράφτηκε ΚΑΙ με κορυφαίες ευρωπαϊκές στιγμές, κι αυτό πρέπει να είναι ο στόχος μας ξανά. Να επιστρέψουμε στο επίπεδο που μας ανήκει – εκεί που οι ήρωες μας παίζουν απέναντι σε Μίλαν και όχι απέναντι σε μια Άντερλεχτ που δεν είναι καν πρωταγωνίστρια στο ίδιο της το πρωτάθλημα.