Η τύχη, η προσευχή και το Voltaren δεν είναι αρκετά

Όταν σαν ΠΑΕ έχεις αξιολογήσει την είσοδο στους ομίλους στο Μίλκο Καπ ως ζωτικής σημασίας, τότε η ομάδα και το τεχνικό επιτελείο υποχρεώνονται να προγραμματίσουν την προετοιμασία τους έτσι ώστε οι παίκτες να βρίσκονται σε πολύ υψηλό επίπεδο αγωνιστικής ετοιμότητας στα τέλη Ιουλίου/αρχές Αυγούστου, όταν διεξάγονται οι κρίσιμοι ευρωπαϊκοί αγώνες.   

Αυτός ο εξαναγκασμός σημαίνει ότι θυσιάζεται η ομαλή και σταδιακή φόρτιση, η οποία κανονικά οδηγεί στην κορύφωση γύρω στον Οκτώβριο/Νοέμβριο ή την άνοιξη. 

Ο ανθρώπινος οργανισμός δεν μπορεί να διατηρήσει το επίπεδο της απόλυτης αγωνιστικής κορύφωσης για μεγάλο χρονικό διάστημα (συνήθως 4-6 εβδομάδες). 

Για να φτάσουν σε αυτή την υψηλή ετοιμότητα νωρίς, οι παίκτες της ΑΕΚ υποβλήθηκαν σε έντονο φόρτο προπόνησης κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας. 

Μετά την κορύφωση, ακολουθεί φυσιολογικά μια περίοδος όπου η σωματική απόδοση υποχωρεί ελαφρώς, καθώς το σώμα εισέρχεται σε ένα πιο «συντηρητικό» πρόγραμμα προπονήσεων. 

Αν σας φαίνονται αρκετά συχνά τα φαινόμενα μυϊκών τραυματισμών των ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ, θα ήθελα να σας πω ότι η πρόωρη, έντονη φόρτιση αυξάνει τον κίνδυνο μυϊκών τραυματισμών αργότερα, καθώς οι παίκτες μπαίνουν στη σεζόν ήδη κουρασμένοι και με μειωμένα ενεργειακά αποθέματα. 

Όταν μιλάμε για μυϊκές κακώσεις (hamstrings, τετρακέφαλοι, προσαγωγοί), τότε μιλάμε για ενδεικτικές περιπτώσεις υπερκόπωσης ή κακής διαχείρισης φορτίου. 

Αν σας φαίνονται εξωπραγματικά κάποια λάθη των αμυντικών μας, να ξέρετε ότι η συνεχής πίεση για την επίτευξη του στόχου της πρόκρισης και η διατήρηση υψηλών στροφών από νωρίς οδηγεί σε πνευματική εξάντληση, η οποία επηρεάζει τη συγκέντρωση και τις αποφάσεις εντός αγώνα. 

Και για όσους «πανέξυπνους» σπεύσουν να πουν το αμίμητο «ε, τι θες ρε μεγάλε, να αποκλειόμαστε από την Ευρώπη για να μην έχουμε θεματάκια;», υπάρχει μια απλή, επιστημονικά θεμελιωμένη απάντηση: 
Όχι, δεν είναι αυτό το δίλημμα. Το πραγματικό ερώτημα είναι αν έχεις την υποδομή, το ρόστερ και τη μεθοδολογία για να αντέξεις τις απαιτήσεις. 

Στον σύγχρονο αθλητισμό υψηλού επιπέδου, οι ομάδες που παίζουν σε πολλά μέτωπα δεν κρατούν όλο το ρόστερ στο ίδιο επίπεδο φόρτισης. Χωρίζουν τους παίκτες σε διαφορετικές φάσεις περιοδικότητας (differential periodization groups). Αυτό δεν είναι θεωρία – είναι πρακτική που εφαρμόζουν κορυφαίοι σύλλογοι στην Ευρώπη. 

• Το πρώτο γκρουπ μπαίνει νωρίς σε υψηλή αγωνιστική ετοιμότητα για τα προκριματικά. 

• Το δεύτερο γκρουπ ακολουθεί πιο ομαλή, σταδιακή φόρτιση ώστε να φτάσει σε peak όταν το πρώτο αρχίζει φυσιολογικά να πέφτει λόγω κόπωσης. 

• Με αυτό τον τρόπο, δεν «καίγονται» όλοι μαζί, ούτε φορτώνεται όλη η ομάδα με την ίδια προπονητική καταπόνηση. 

Αυτό λέγεται διαχείριση κατανομής φορτίου και ενεργειακών συστημάτων (load distribution & energy system management). Δεν είναι θέμα φιλοσοφίας. Είναι θέμα επιστημονικού σχεδιασμού και βάθους ρόστερ. 

Άρα λοιπόν, το ζήτημα δεν είναι «να αποκλειόμαστε ή να μην αποκλειόμαστε». 
Το ζήτημα είναι: 
Έχεις το κατάλληλο ρόστερ, την κατάλληλη προπονητική δομή και την κατάλληλη στρατηγική για να ΜΗΝ καταρρεύσεις όταν κυνηγάς την πρόκριση; 

Ή πιο σωστά: διαθέτεις τα ανάλογα χρήματα για να έχεις το κατάλληλο ρόστερ, την κατάλληλη προπονητική δομή και την κατάλληλη στρατηγική για να μην καταρρεύσεις όταν κυνηγάς την πρόκριση;