Θρυλεξάρας – Ένας ευρωπαϊκός μύθος 

Ακόμα και σε τέτοιες μέρες οι μπαγάσηδες οι γαύροι έχουν την τύχη με το μέρος τους. Αν αυτός ο τραγικός διαιτητής δεν τους είχε αφήσει με 10, η Μπαρτσελόνα δεν θα τους λυπόταν και θα τρώγανε 12 αντί για 6.

Η ΑΕΚ με την Καρδίτσα εμφάνισε την πιο συνεκτική αμυντική της εικόνα μέχρι στιγμής. Το βασικό μοτίβο ήταν half-court pressure με αλλαγές στα σκριν, ειδικά στην περιφέρεια. Αυτό είναι η πεμπτουσία του σύγχρονου, λειτουργικού μπάσκετ, ειδικά σε επίπεδο άμυνας.

«Υπάρχουν χιλιάδες δρόμοι ν’ ανακαλύψεις τον εαυτό σου, να γίνεις ο εαυτός σου. Ο καθένας σας θα βρει το δικό του δρόμο. Μην αφήσετε ποτέ τους άλλους να σας επιβάλλουν το δικό τους». — Λεό Μπουσκάλια

Μια ΑΕΚ φοβική, χωρίς ίχνος δημιουργίας ή ταυτότητας. Μια ομάδα που μοιάζει ότι δεν χτίστηκε για να πρωταγωνιστήσει, αλλά απλώς για να «μπει στους ομίλους του Conference League» για να βγουν οι γνωστοί μπούφοι να πουν πόσο κακός ήταν ο Αλμέιδα.

Η ρητορική περί «ερασιτεχνικού αθλητισμού» και «υποδομών» καταρρέει. Το Κράτος δεν έχει πρόβλημα να χρηματοδοτήσει έμμεσα (μέσω παραχωρήσεων) ή άμεσα (μέσω δαπανών) εκεί όπου υπάρχει κέρδος, αλλά αρνείται να χρηματοδοτήσει τη βάση.

Ο φόβος της ανεργίας, της φτώχειας και της κοινωνικής περιθωριοποίησης. Αυτός ο φόβος είναι δομικός, καθώς η επιβίωση εξαρτάται από την πώληση της εργατικής δύναμης σε έναν εκμεταλλευτή. Ο φόβος αυτός μπλοκάρει τη διεκδίκηση δικαιωμάτων και την αλληλεγγύη.

Σε παίζουν χαλαρά και όμορφα με κάτι παιδάκια από το 2ο ΕΠΑΛ Βαρκελώνης. Σε έχουν στο 2-0 στο 50′ και βάζεις ένα γκολ γιατί σκέφτονταν το ντέρμπι με τη Ρεάλ και εσύ ρε γίγαντα Έσε τρέχεις να πάρεις τη μπάλα να την πας στη σέντρα; Συγχαρητήρια σε όλους και 6-1.

Το πρώτο καμπανάκι ήρθε με την Άντερλεχτ: τότε, στο πρώτο ημίχρονο, μιλούσαμε για εμφάνιση ντροπής. Και δεν ήταν υπερβολή, ήταν προειδοποίηση. Χάρη στην εξωπραγματική εμφάνιση του Στρακόσια έγινε η «δουλειά» και για κανέναν άλλο λόγο.

Κάθε επιβολή, κάθε υποτιμητική λέξη είναι μια κραυγή ανασφάλειας, ένας τρόπος να διώξουν τους άλλους, πριν οι άλλοι δουν την ψυχή τους γυμνή. Μια ψυχή που, κάτω από φουσκωμένο πορτοφόλι, παραμένει ένα φοβισμένο πλουσιόπαιδο, αρνούμενο να ιδρώσει.

Ο Ολυμπιακός έχει πάρει 80 εκατομμύρια από την είσοδό του στο Τσάμπιονς Λιγκ και από τη μεταγραφή του Κωστούλα και παρουσιάζεται στο Τσάμπιονς Λιγκ με ένα ρόστερ επιπέδου Κόνφερενς… αλλά βρήκαν ότι φταίει ο διαιτητής και είναι ευτυχισμένοι.

Για ποιο λόγο να θέλουν να αντιμετωπίσουν την ανεργία όταν η ύπαρξη ανεργίας εξασφαλίζει ότι πάντα θα υπάρχει κάποιος πρόθυμος να δεχτεί χαμηλότερο μισθό ή χειρότερους όρους, δημιουργώντας φόβο και πίεση στους ήδη εργαζόμενους;

Νέα καμπάνια: 6 μήνες δωρεάν Spotify Premium

Είναι σημαντικό στο μπάσκετ να έχεις ψηλούς που μπορούν να καλύψουν χώρο, να έχουν σωστό timing στα close-outs, για να μην αφήνουν ελεύθερα σουτ και να διατηρούν το positioning τους, ήταν ο λόγος που η Καρδίτσα περιορίστηκε σε χαμηλά ποσοστά.

Υπάρχει ξεκάθαρη ταξική διάκριση στον κρατικό σχεδιασμό. Οι πόροι και οι υποδομές διοχετεύονται εκεί όπου εξυπηρετούνται τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, ενώ οι λαϊκές ανάγκες και ο μαζικός αθλητισμός περιθωριοποιούνται.

Από τον Ηρακλή θα το περίμενα, από τον Άρη όμως… Πραγματικά τώρα, αντί για παιδάκια βάλανε ηλικιωμένους;

Η ΑΕΚ με την Καρδίτσα, προσπάθησε να ανεβάσει τον ρυθμό όχι με βεβιασμένο transition, αλλά με «ελεγχόμενη ταχύτητα». Γρήγορη πρώτη πάσα μετά το ριμπάουντ — διάβασμα πριν την εκτέλεση. Αυτό έφερε καλύτερες αποστάσεις και περισσότερα ελεύθερα σουτ.

Το «φουσκωμένο πορτοφόλι» λειτουργεί ως ασπίδα και άλλοθι για την κακή συμπεριφορά και την απουσία ενσυναίσθησης διαφόρων τοξικών τομαριών που κυκλοφορούν ανάμεσά μας.

Στον αγώνα με την Καρδίτσα είδαμε για πρώτη φορά καλύτερο spacing: οι γωνίες κρατήθηκαν, τα off-ball cuts έγιναν με timing, και οι παίκτες έδειχναν να έχουν σαφή ρόλο στο rotation. Οι επιθέσεις δεν ήταν βιαστικές, ακόμα και όταν η μπάλα «κολλούσε» για 2-3 φάσεις.

Οι κυβερνήσεις των αφεντικών μας, βρε κουτά, δεν στοχεύουν στην εξάλειψη της ανεργίας. Αυτό θα έδινε υπερβολική διαπραγματευτική δύναμη στους εργαζόμενους. Απλά προσπαθούν να τη διατηρήσουν σε ένα ποσοστό που δε θα προκαλεί κοινωνική αναστάτωση.

Τρεις χιλιάδες ζωές, τρεις χιλιάδες ελπίδες του υγρού στίβου, ζουν σε καθεστώς ασφυξίας, στριμωγμένες σε χώρο που δεν επαρκεί. Την ίδια ώρα το Κράτος βρίσκει χρήμα και παραχωρεί δημόσιες υποδομές σε ΠΑΕ και ΚΑΕ ιδιοκτησίας οικονομικών ολιγαρχών.

Το καλό Spacing: Το σωστό άνοιγμα του γηπέδου είναι ζωτικής σημασίας στο σύγχρονο μπάσκετ. Δίνει χώρο στους δημιουργούς να διεισδύσουν και να δημιουργήσουν, ενώ ταυτόχρονα ανοίγει τη ρακέτα για τους ψηλούς.