Ο “Ολυμπιακάκιας” Αμερικάνος!

Να και μια ιστορία που λίγοι… οι πιο παλιοί προφανώς θυμούνται, αλλά οι περισσότεροι δεν έχουν ακούσει καν…

Ο Αμερικάνος δεν ήταν μόνο ένας! Αγωνιστικά ήταν ένας και μοναδικός, αλλά στην πραγματικότητα υπήρχε και δεύτερος Αμερικάνος, επίσης μπασκετμπολίστας. Τον έλεγαν Στέλιο. Ήταν επίσης Νικαιώτης, όπως ο “Παγκόσμιος”, έπαιζε στην ίδια ακριβώς θέση, ελ όπως λεγόταν την εποχή εκείνη (σούτινγκ γκαρντ στο σύγχρονο μπάσκετ) και προσπαθούσε (…) να έχει ακριβώς το ίδιο αγωνιστικό στυλ με τον Γιώργαρο. Ομάδα του ήταν επίσης η ΧΑΝ Νίκαιας!

Μα τόσες ομοιότητες; Ε ναι λοιπόν… Ο Στέλιος Αμερικάνος που έπαιζε με το Νο 10 στη φανέλα ήταν αδερφός του Γιώργου. Και έπαιξε στον Ολυμπιακό!!! Πήρε μεταγραφή στην ομάδα του Πειραιά, όταν ανέβηκε το 1967 στη μεγάλη κατηγορία (είχε υποβιβαστεί το 1963!).

Η αλήθεια είναι ότι ο Στέλιος Αμερικάνος είχε τα κιλάκια του. Αυτό δεν τον βοηθούσε στις διεισδύσεις, όπως εκείνες οι μαγικές του αδερφού του. Επειδή όμως ήταν εύσωμος έπαιζε αρκετά κάτω από τη ρακέτα, διεκδικώντας, λόγω σωματοδομής τα ριμπάουντ από τις αντίπαλες ομάδες. Έτσι του είχαν βγάλει το ψευδώνυμο “Μπαλού”.

Είχε πολύ καλό σουτ, σε καμία περίπτωση όμως δεν είχε το χέρι του αδερφού του. Ήταν και τσαμπουκάς εντός αγωνιστικού χώρου, μάζευε δηλαδή σπρωξιές και φάουλ. Και έκανε παράλληλα και αρκετά φάουλ από την πλευρά του…

Συνολικά ήταν ένα αξιόπιστο δυάρι της εποχής. Απέδωσε πολύ περισσότερα απ’ ότι περίμενε ο κόσμος που με την πρώτη ματιά αναρωτιόταν τι κάνει στο γήπεδο ένας τόσο ευτραφής. Ρατσισμός της εποχής…

Νικόλας Αγγελίδης

• Επί του πιεστηρίου: Επικοινώνησε μαζί μου η κόρη του “Παγκόσμιου”, δημοσιογράφος Χριστίνα Αμερικάνου μόλις διάβασε το άρθρο… Επισήμανε τα εξής: “Ο “Ολυμπιακάκιας Αμερικάνος” ήταν άρρωστος με την ΑΕΚ! Έπαιζε σέντερ φορ, ήταν ψηλός, δεν έπαιζε στην ίδια θέση με τον πατέρα μου. Γερό πεντάρι ήταν… Τον έλεγαν “Μπαλού” λόγω σωματοδομής, όντως. ΟΛΗ η οικογένεια του ΑΕΚ είναι. Είχε δυο κόρες η μια δυστυχώς έφυγε πολύ νέα. Νέος έφυγε και ο θείος. Μόλις 52 ετών, από καρδιά… Καλοκάγαθος γίγαντας. Έτσι τον έλεγαν όλοι και έτσι πραγματικά ήταν. Ένα μεγάλο μωρό με απίστευτη καρδιά… Λατρεμένος μου Θείος και αγαπημένος αδερφός του πατέρα μου. Ο μικρός της παρέας…”

Χριστίνα σε ευχαριστώ από καρδιάς για την πολύτιμη συμβολή σου στα ακριβή στοιχεία του Στέλιου Αμερικάνου, του αδερφού της μεγάλης μας σημαίας!