Ο ΣΥΡΙΖΑ και το γήπεδο της ΑΕΚ

Το άρθρο που θα διαβάσετε παρακάτω δημοσιεύεται στο aekwatch.gr. Μας εστάλη προς δημοσίευση. Δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι υιοθετούμε τις απόψεις του αρθρογράφου. Ούτε σημαίνει ότι διαφωνούμε όμως και με ορισμένα από τα γραφόμενα του… Το άρθρο δημοσιεύεται στο πλαίσιο της δημοκρατικής λογικής και της ελευθερίας της γνώμης που διέπει το AEK LIVE.

Στο κείμενο που ακολουθεί «κάνουμε ταμείο» σχετικά με όσα έχουν ειπωθεί (και γίνονται) για το νέο γήπεδο της Α.Ε.Κ. Δεν επιθυμούμε να κάνουμε πολιτική παρέμβαση είτε εναντίον είτε υπέρ κανενός, αλλά δεν θέλουμε να μας θεωρούν και λαλάκες (όπως παγίως μας θεωρούν όλους τους ΑΕΚτζήδες οι Γκεμπελίσκοι της ΑΕΚτζήδικης ενημέρωσης/εξημέρωσης).

Προκαταβολικά (επειδή δεν είναι και το καλύτερο μας ν’ απαντάμε συνεχώς) να ξεκαθαρίσουμε ότι όλοι οι «παρατηρητές» θέλουμε η ανέγερση της «Αγιά Σοφιάς» να γίνει ακριβώς όπως μας την έχουν υποσχεθεί. Θέλουμε όμως επίσης να γίνει με όλους τους τύπους (αν κάτι τέτοιο είναι δυνατόν) για να μη «μας την βγαίνει κανείς» στο μέλλον. Ακόμη καλύτερα θα ήταν αν δεν αντιγράφαμε τις εγκληματικές σε βάρος του Ερασιτέχνη ρυθμίσεις που έγιναν στην περίπτωση του Καραϊσκάκη (15%, κυριότητα), οι οποίες όμως έγιναν (τουλάχιστον το 15%) για συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

Συνεπώς το παρόν κομμάτι ανακεφαλαιώνει τις τελευταίες εξελίξεις, μόνο και μόνο γιατί δεν έχουμε καμμία υποχρέωση ως «παρατηρητήριο» να κάνουμε πλάτες σε κάποιους ή γαργάρα για όσα συμβαίνουν. Επίσης μιάς και η χώρα βρίσκεται ουσιαστικά σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο από τον Μάη του 2009, έχει νόημα να εξετάζουμε κάθε τόσο αν οι αιτιάσεις περί νομιμότητας και δημοσίου συμφέροντος που εκστομίζονται από την Αξιωματική Αντιπολίτευση (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) έχουν πρακτική αξία ή…

Σύντομη αναδρομή

Μέχρι τώρα υπήρχε η εντύπωση πως η στενή σχέση (φιλία να μην παρεξηγούμαστε) του Δημήτρη» με τον Αντώνη (για τους μεγάλους άντρες χρησιμοποιούμε μόνο το όνομα) ήταν αυτή που θα εξασφάλιζε την εκτέλεση των σχεδίων για το νέο μας γήπεδο. Βέβαια επειδή υποτίθεται ότι ζούμε σ’ ένα «Κράτος Δικαίου» πάντα υπήρχε ο κίνδυνος κάποιος να προσφύγει εναντίον του έργου και αυτό είτε να καθυστερήσει, είτε να ματαιωθεί (ανάλογα με την απόφαση, η οποία υποτίθεται ότι θα επηρεαζόταν από τις σχέσεις του «Τίγρη» με τον Αντώνη και την πολιτική εξουσία γενικότερα).

Υπήρχαν δύο τρόποι (τακτικές) με τις οποίες θα μπορούσαν (οι «Τίγρης» & Σία) να ξεπεράσουν ένα τέτοιο εμπόδιο. Ο ένας ήταν και είναι ο εκφοβισμός, ο οποίος αναλόγως του κοινού στο οποίο απευθύνεται μπορεί να λάβει μία από τις παρακάτω μορφές:

«Κυριλέ εκφοβισμός», ο οποίος εξανλείται σ’ ένα έμμεσο μήνυμα πρός πολλούς αποδέκτες (διαγραφή των 6 από το Σωματείο για παράδειγμα) διανθισμένος με μιά «επίσκεψη» σε ένα από τα γνωστά τους στέκια μήπως τους βρούν για να «συζητήσουν» μαζί τους (αν ήθελαν πράγματι να τους βρούν ήταν αρκετά εύκολο).
«Κανονικός εκφοβισμός» όπως αυτό που έγινε την Πέμπτη 29 Μάη (βλέπε εδώ) στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ν. Φιλαδέλφειας (τελικά όλα 29 Μάη έγιναν) ή στις 20 του Ιούνη.
Κατά τα φαινόμενα ακολουθούνται και οι δύο μορφές εκφοβισμού, αφού με αυτόν τον τρόπο το μήνυμα πρός όσους δεν έχουν ακόμη συναιτιστεί δεν γίνεται να παρερμηνευθεί.

Ο δεύτερος τρόπος (τακτική) είναι η προσέγγιση των πολιτικών χώρων που γνωρίζουν ότι είτε αντιδρούν (κυρίως στον τρόπο) στην κατασκευή του γηπέδου, είτε «καλύπτουν» όσους αντιδρούν ανοιχτά.

Η κατάσταση σήμερα

Όλοι οι Γκεμπελίσκοι δημοσιογράφοι (με και χωρίς εισαγωγικά) προσπάθησαν να εξασφαλίσουν είτε την εκλογή (Γεωργαμλής) είτε την επανεκλογή (Σγουρός) των «τοπικών αρχόντων» προκειμένου να «σιγουρέψουν» την ανέγερση του γηπέδου. Έτσι κι αλλιώς για όσους θα συνέχιζαν ν’ αντιδρούν θ’ ακολουθούσαν την πρώτη τακτική (εκφοβισμό). Αφού «κατάφεραν» να βγάλουν (βοήθησαν πολύ με τα κινδυνολογικά δημοσιεύματα τους) αυτούς που δεν ήθελαν υποτίθεται το γήπεδο (τον Βασιλόπουλο στον Δήμο και την Δούρου στην Περιφέρεια), έπρεπε να βρούν «σημεία σύγκλισης» με το κόμμα τους.

Μη νομίσετε ούτε για μιά στιγμή πως αυτή η προσέγγιση ήταν τόσο δύσκολη όσο φαίνεται. Τα σημάδια από καιρό είχαν φανεί ιδίως από τη στάση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μέχρι τώρα. Κάποιοι αποδίδουν τη μη κάθοδο ψηφοδελτίου στις εκλογές της Ερασιτεχνικής σε μιά τέτοια απόφαση (μη όξυνσης=κατευνασμού με την πλευρά Μελισσανίδη). Ωστόσο δεν θα είχε κάποιος άδικο αν θεωρούσε ότι την προσέγγιση την επεδίωκε περισσότερο ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. (βλέπε εδώ) στέλνοντας τον Αλέκο Φλαμπουράκη στον «Τίγρη» (ακόμα και αν τυπικά δεν πήρε την πρωτοβουλία γι’ αυτή).

Φτάσαμε λοιπόν στη σημερινή κατάσταση όπου από τη μία έχουμε δηλώσεις του νικητή των Δημοτικών Εκλογών (βλέπε εδώ). Η προσέγγιση για την οποία ήδη μιλήσαμε παραπάνω φαίνεται ότι κατέληξε σε συμφωνία η οποία παρουσιάστηκε από τον ίδιο τον Κ. Κετσετζόγλου (βλέπε εδώ) στο ΑΕΚ365, ενώ η ίδια συμφωνία παρουσιάστηκε από τον Γιάννη Ξενάκη «ελαφρώς» διαφοροποιημένη (βλέπε εδώ) την ίδια μέρα.

Τι περιλαμβάνει η συμφωνία; Αυτό (όπως και το τι περιλαμβάνει η ρύθμιση) θα το δούμε αμέσως παρακάτω.

Η ρύθμιση και η συμφωνία. Διαφορές από το αρχικό σχέδιο.

Υποτίθεται ότι με την επιτευχθείσα συμφωνία αλλάζουν πρός το καλύτερο κάποιοι από τους αρχικούς όρους. Στηο σημείο αυτό και για να μην παρεξηγούμαστε από κανέναν, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι στις περιπτώσεις των τροπολογιών είναι απαραίτητη η σύμφωνη γνώμη του καθ’ ύλην αρμόδιου Υπουργού. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα οι αλλαγές αυτές είναι:

Μείωση του συνολικού ύψους της κατασκευής κατά 2-3 μέτρα.
Αύξηση των θέσεων πάρκινκ σε χώρο ιδιοκτησίας του Δήμου κοντά στο γήπεδο.
Δενδροφύτευση ίσης ή και μεγαλύτερης έκτασης από αυτή που θα λάβει η Α.Ε.Κ. από το Άλσος.
Όλοι οι παραπάνω όροι αφορούν στην διατύπωση του άρθρου 81, το οποίο και είναι το μοναδικό απ’ όλο το νομοσχέδιο που προτίθεται να ψηφίσει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. «πουλώντας» έτσι την απαραίτητη ενόψει βουλευτικών εκλογών (όποτε και αν γίνουν) ΑΕΚοφροσύνη, το οποίο και τροποποιούν κάπως όχι όμως σε βαθμό ικανοποιητικό (κατά τη γνώμη μας). Το κακό είναι ότι σχεδόν κανείς στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. (που η γνώμη του να βαρύνει τελικά περισσότερο από τα μικροκομματικά παιχνίδια) δεν βάζει την λογική πάνω και πρώτα από την ψηφοθηρία. Εμφανίζονται ικανοποιημένοι αφού πέτυχαν το μέγιστο (με δεδομένο ότι η ρύθθμιση για το γήπεδο μπορούσε να περάσει και χωρίς αυτούς) διαπραγματευόμενοι κάποιες αλλαγές (υποτίθεται πρός το καλύτερο). Είναι όμως πράγματι έτσι;

Επειδή εμείς δεν χρωστάμε τίποτα και σε κανέναν απαντάμε χωρίς περιστροφές: «ΟΧΙ». Το ζήτημα δεν είναι αν μειώθηκε το ύψος της κατασκευής, αυξήθηκαν οι θέσεις πάρκινκ και δενδροφυτευθεί μεγαλύτερη έκταση απ’ όση χρησιμοποιηθεί για την ανέγερση του γηπέδου. Το «φλέγον» ζήτημα είναι η ιδιοκτησία του γηπέδου και τα έσοδα του Σωματείου. Έχουμε αναφερθεί σ’ αυτό το θέμα αναλυτικότερα και διεξοδικότερα σε άρθρο μας (βλέπε εδώ). Εδώ γιά άλλη μιά φορά θα σημειώσουμε οτι: είναι ΝΤΡΟΠΗ, ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ, ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ να μην προβλέπεται ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΙΣΧΥΕΙ Η ΜΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ 15% ΣΤΗΝ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ. ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ «ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ» Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΗΤΑΝ ΓΙΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ (2004-2014). Δεδομένου ότι με βάση την εκάστοτε προκήρυξη του Πρωταθλήματος προβλέπεται αμοιβή 15% (18,45% με τον Φ.Π.Α.) επί της εκκαθάρισης κάθε αγώνα, αυτό το ποσοστό θα το καρπούται η «Δικέφαλος 1924 Α.Ε.» η οποία και θα το εισπράττει απευθείας από την νέα Π.Α.Ε.

Γιατί λοιπόν δεν μπαίνει συγκεκριμένη χρονική διάρκεια στην ρύθμιση;

Εσχάτως «έσκασε μύτη» σχετικά με το ενδιαφέρον που δείχνει η Α.Ε.Κ. για να ψηφιστούν και τα άρθρα 18 & 19 του νομοσχεδίου για το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας και όχι μόνο τα άρθρα 81 & 82 που την αφορούν αμεσότερα. Τα άρθρα 18 & 19 κάνουν λόγο για την υπαγωγή (και) του Άλσους της Ν. Φιλαδέλφειας στον Φορέα Ανάπλασης και Διαχείρισης Μητροπολιτικών και Υπερτοπικών Πάρκων Αττικής.

Αυτή η εξέλιξη μπορεί «να έβγαλε απ’ τα ρούχα τους αρκετούς» (ένας από τους οποίους και ο Ν. Αγγελίδης βλέπε εδώ), αλλά ήταν αναμενόμενη από πολλούς απο εμάς εδω και καιρό. Ο λόγος ήταν ότι όπως «η χαρά δεν αφήνει την πουτάνα να κρυφτεί» έτσι και κάποιοι συζητούσαν εδώ και μήνες ότι μαζί με το γήπεδο υπήρχαν και άλλα σχέδια «αξιοποίησης» για τον γύρω χώρο. Αποτέλεσμα των σχεδίων αυτών θα ήταν και η αύξηση της αξίας οικοπέδων που ήδη έχουν αγοράσει (άρα κατέχουν) στην γύρω περιοχή ΑΕΚτζήδες επιχειρηματίες (που συμμετέχουν στο project της «Αγιά Σοφιάς». Έτσι όλοι θα βγάζανε «το κατιτίς τους» και φυσικά χορτάτοι και ευχαριστημένοι θα πήγαιναν για ύπνο το βράδυ. Που ξέρετε κιόλας, μπορεί εξαιτίας της υπεραξίας των ακινήτων τους να έπαιρναν πίσω και όσα έδωσαν (αν πράγματι έδωσαν) στην χρεοκοπημένη πιά Π.Α.Ε. Το «καλό» σχετικά με την Α.Ε.Κ. είναι ότι με όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια όποιος παρακολουθεί έστω και αποσπασματικά το ρεπορτάζ της γίνεται (αν θέλει) εξπέρ στα Οικονομικά και τις συναφείς επιστήμες, ενω καταλαβαίνει (άλλο αν κατανοεί) πως λειτουργεί ο «Καπιταλισμός».

Κλείνοντας αυτό το Α’ Μέρος σημειώνουμε ότι η πιο καθαρή και συνεπής πολιτική στάση που θα μπορούσε η Αντιπολίτευση που θέλει να γίνει Συμπολίτευση να τηρήσει –ειδικά με όσα είχαν κατά καιρούς υποστηρίξει στελέχη της τα οποία είναι και μέλη του Σωματείου– είναι η «λύση πακέτο». Στην «λύση πακέτο» θα περιλαμβάνονταν όλες οι αναγκαίες κατά τη γνώμη της πάντα τροποποιήσεις μαζί με τον σαφή προσδιορισμό του χρονικού ορίζοντα για το οποίο η Ερασιτεχνική δεν θα λαμβάνει το 15% από την εκκαθάριση των αγώνων. Ή θα πέρναγαν όλες οι αλλαγές ή θα αποδεικνυόταν η αδιαφορία των Μελισσανίδη & Σία, καθώς και των υποτακτικών τους στο Σωματείο, για την ίδια την «Μάνα Α.Ε.Κ.» (πόσο κοροϊδευτική φαίνεται τώρα αυτή η προσφώνηση).

Φυσικά αυτή είναι η δική μας άποψη για το παζάρεμα που έγινε για το άρθρο 81. Εμείς όμως δεν είμαστε κομματικά στελέχη και ως εκ τούτου δεν υποχρεούμαστε να τηρήσουμε καμιά κομματική πειθαρχία ή ν’ αναγνωρίσουμε οποιαδήποτε κομματική (ή πολιτική ή ψηφοθηρική) σκοπιμότητα.

Όλα τα παραπάνω ίσχυαν ακριβώς έτσι ως τις 2 Ιούλη 2014, όταν μετά από ψηφοφορία στα πλαίσια τςη Πολιτικής Γραμματείας (βλέπε εδώ) ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αποφάσισε α καταψηφίσει το σύνολο του Νομοσχεδίου (άρα και το άρθρο 81 για το οποίο είχε υπάρξει διαπραγμάτευση). Έτσι από την επιτροπή της Βουλής πέρασε το Νομοσχέδιο χωρίς την προσθήκη τροπολογιών και συνεπώς θα ψηφιστεί στην ολομέλεια με την αρχική του μορφή.

Από την άλλη επειδή Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχει μεταβληθεί σε «εν αναμονή κόμμα εξουσίας», παρότι θα καταψηφίσει ως κόμμα, κάποιοι βουλευτές του θα υπερψηφίσουν την διάταξη. Είναι προφανές ότι αυτό δεν γίνεται εν αγνοία της ηγεσίας και πώς με τον τρόπο αυτό ο Τσίπρας αποφεύγει να «δυσαρεστήσει» όσους θέλουν την καταψήφιση του Νομοσχεδίου κρατώντας γέφυρες επικοινωνίας μέσω των τριών βουλευτών που αναμένεται να υπερψηφίσουν το άρθρο 81 (στην αρχική του όμως μορφή και φυσικά χωρίς τις τροποποιήσεις που είχαν συμφωνηθεί). Επειδή όμως η ψηφοθηρική προσέγγιση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κινήθηκε στη βάση του να καρπωθεί όσο γίνεται περισσότερα οφέλη δεν θίχτηκε καθόλου το κομμάτι που αφορά στην μη υποχρέωση της Π.Α.Ε. να δίνει το 15% στην Ερασιτεχνική (κυρίως η χρονική διάρκεια, η οποία με την παρούσα διατύπωση είναι αόριστη και όχι συγκεκριμένη π.χ. δεκαετία), επειδή ήξεραν ότι η όποια αντιπρόταση θ’ απορριπτόταν.

Οι «φόβοι» των κατοίκων, το «δικαίωμα» στη «φυσική έδρα», η «σπέκουλα» των πολιτικών, το περιβάλλον, η λύση για όλα τα προηγούμενα.

Οι «παρατηρητές» πιστεύουμε ότι κάθε πρόβλημα έχει τή λύση του –η οποία είναι πάντα απλή και εύκολα προσβάσιμη– αρκεί αφενός μεν ν’ αναλύσουμε όσο είναι δυνατόν το αρχικό πρόβλημα, αφετέρου δε να έχουμε τη θέληση να το λύσουμε. Σε κάθε άλλη περίπτωση μιλάμε για την προσπάθεια εύρεσης άλλοθι (δικαιολογίας) προκειμένου να μην κάνουμε κάτι. Για τήν ευκολότερη, γρηγορότερη αλλά και ορθότερη επίλυση των προβλημάτων χρησιμοποιούμε την «Αρχή της Οικονομίας» η οποία αποδίδεται στον φραγκισκανό μοναχό του 14ου αιώνα τον Γουλιέλμο του Όκαμ από τον οποίο ονομάζεται επίσης και ως «Το ξυράφι/λεπίδα του Όκαμ» (βλέπε εδώ). Η αρχή είναι πολύ απλή και στην σύλληψη της αλλά και στην διατύπωση της. Σύμφωνα με αυτήν η καλύτερη λύση είναι πάντα η απλούστερη, δηλαδή αυτή που απαιτεί τις λιγότερες προϋποθέσεις για να ισχύει.

Εφαρμόζοντας την «λεπίδα του Όκαμ» έχουμε την παρακάτω απάντηση (παρακάμπτοντας το σημαντικό όμως ζήτημα αν το νέο γήπεδο εξυπηρετεί και άλλες ανάγκες πλήν του ποδοσφαιρικού τμήματος):

Η Α.Ε.Κ. μόνο κέρδη μπορεί να έχει αν «ανοίξει» στην τοπική κοινωνία το θέμα της κατασκευής του γηπέδου. Το να λέει ότι αναλαμβάνει τό κόστος ανάπλασης του Άλσους δεν βοηθά πολύ όσο δεν «βάζει στο παιχνίδι» τους κατοίκους της περιοχής. Αν το κάνει αυτό και μάλιστα με τόν τρόπο που υπαινιχθήκαμε σε προηγούμενο κείμενο μας (βλέπε εδώ), τότε δεν έχει τίποτα να φοβηθεί, ενώ δεν θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσει λάδι παρά μόνον για τηγάνισμα.

Με τον τρόπο αυτό όλοι θα έχουν μεγαλύτερες και καλύτερες πιθανότητες να πάρουν αυτό που επιθυμούν από την ανέγερση του γηπέδου και θα διασκεδαστούν οι ανησυχίες όσων αντιδρούν. Μόνον έτσι κείμενα όπως αυτό (βλέπε εδώ) θα έχουν αξία μόνο για να μας θυμίζουν τι προηγήθηκε της ανέγε5ρσης της «Αγιά Σοφιάς». Ο δρόμος για τη λύση είναι δεδομένος. Το ζήτημα είναι αν ο «Τίγρης» ο οποίος μόνος του προφανώς χαράζει την «στρατηγική» στο θέμα αυτό έχει «πάρει το μάθημα» του. Είναι ο μόνος που με όσα κάνει από δω και πέρα (αλλά και όσα δεν κάνει) μπορεί (αν το θέλει πράγματι) να ξεμπλοκάρει την κατάσταση. εμείς απλά του υπενθυμίζουμε ότι «δεν φτιάχνει το σπίτι του» αλλά το «σπίτι της Α.Ε.Κ.» κια γι’ αυτό δεν χωρούν περηφάνειες στην υπόθεση αυτή. Αλλάζοντας στάση και ανασχεδιάζοντας την στρατηγική του ακόμη και αν χάσει κάτι από την περηφάνεια του θα κερδίσει όμως την «ευγνωμοσύνη» των ΑΕΚτζήδων, κάτι που εμείς το κρίνουμε σημαντικότερο απ’ όλα τ’ άλλα…

Παρατηρητήριο aekwatch.gr