EDITORIALS
Ο «Μαύρος Θάνατος» της επιχειρηματικής δράσης
Η μελέτη της ιστορίας της ΑΕΚ, δεν είναι ζήτημα εξειδικευμένου γενικού ή ειδικού ιστορικού ενδιαφέροντος…
…είναι ζήτημα κατάκτησης της αντικειμενικής αλήθειας, με τα ανάλογα συμπεράσματα, δηλαδή είναι διαδικασία απαραίτητη για τη διαμόρφωση συνείδησης αντάξιας των προθέσεων και των αξιών των προγόνων μας ιδρυτών της ΑΕΚ. Είναι επίσης ζήτημα ανάλογης ικανότητας στην οργάνωση της υπεράσπισης των αξιών του συλλόγου των προσφύγων στις σημερινές και μελλοντικές συνθήκες.
Οι οπαδοί της ΑΕΚ «εκπαιδεύονται» από διάφορα επιτελεία επηρεασμού της μάζας, να θεωρούν απόλυτα φυσιολογικό, για ένα δύο χρόνια κάποιο τμήμα της ομάδας να βρίσκεται στην κορυφή και μετά να βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης. Δε μπαίνουν καν στη διαδικασία να σκεφτούν για πιο λόγο συμβαίνει κάτι τέτοιο. Θεωρούν ότι «έτσι είναι». Ενώ όλοι μας έλεγαν ότι η εμπορευματοποίηση ενός αθλήματος βοηθά στην εξέλιξη του, φτάσαμε στο σημείο ολόκληρη ΑΕΚ να μη μπορεί να κατεβάσει ομάδα στην Α1 του Βόλεϊ για οικονομικούς λόγους και την ίδια ώρα να το παρουσιάζει αυτό η διοίκηση της ομάδας ως «επανάσταση» και «αντίσταση». Ο λαός σε όλα αυτά απλός θεατής. Κάποιοι μάλιστα λένε ότι φταίμε εμείς «ο λαός» γιατί δεν αγοράζουμε αρκετές κάρτες φιλάθλου. Και δεν είναι αποκλειστικό των οπαδών της ΑΕΚ αυτή η πραγματικότητα. Στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό που λίγες μέρες μετά τους ξέφρενους πανηγυρισμούς για τον χρηματοδοτούμενο από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο θρίαμβο της ομάδας βόλεϊ, γίνονται σκέψεις για να μην κατέβει η ομάδα πόλο του συλλόγου στην Α1, γιατί το ρόστερ που θα φτιαχτεί με τα οικονομικά δεδομένα του τμήματος, θα είναι αδύνατο να διατηρήσει τους πράσινους στην κορυφαία κατηγορία, οπότε σου λένε: Άσε καλύτερα να πάμε από μόνοι μας κατευθείαν στην Α2.
Οι σημερινοί οπαδοί θυμίζουν τους ανθρώπους στην αρχαία Αθήνα ή τη μεσαιωνική Φλωρεντία που ζούσαν τη ζωή τους γνωρίζοντας ότι μπορεί την επόμενη εβδομάδα να αρρώσταιναν και να πέθαιναν ή ότι μπορεί ξαφνικά να ξεσπούσε μια επιδημία και να ξεκλήριζε μια κι έξω όλη τους την οικογένεια.
Το πιο διάσημο τέτοιο ξέσπασμα, ο λεγόμενος Μαύρος Θάνατος, ξεκίνησε κάπου στην ανατολική ή κεντρική Ασία στη δεκαετία του 1330, όταν το βακτήριο Yersinia pestis άρχισε να προσβάλλει ανθρώπους που είχαν τσιμπηθεί από ψύλλους. Από εκεί, καβάλα σ’ ένα στρατό από ποντίκια και ψύλλους, η επιδημία εξαπλώθηκε γρήγορα στην Ασία, την Ευρώπη και τη βόρεια Αφρική, φτάνοντας μέσα σε λιγότερο από είκοσι χρόνια ως τις ακτές του Ατλαντικού Ωκεανού.
Λιγότερο από είκοσι χρόνια χρειάστηκαν για να καταλάβουν όσοι ήθελαν και μπορούσαν, σχετικά με το που οδηγείται το ελληνικό ποδόσφαιρο από τους ανθρώπους του «επαγγελματισμού» και τα έργα τους.
Επιστροφή στο 1330, εκεί που πέθαναν από 75 ως 200 εκατομμύρια άνθρωποι, πάνω από το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Ευρώπης. Στην Αγγλία, πέθαναν τέσσερις στους δέκα ανθρώπους και ο πληθυσμός, από 3,7 εκατομμύρια που ήταν πριν από την επιδημία, μειώθηκε μετά από αυτή στα 2,2 εκατομμύρια. Η πόλη της Φλωρεντίας έχασε τους μισούς από τους 100.000 κατοίκους της.
Πόσοι σύλλογοι έχουν μετατραπεί σε μαγαζάκια παροχής υπηρεσιών, ή ακόμα και έχουν τερματίσει τη λειτουργία τους στα χρόνια του «Μαύρου Θανάτου» που ο αθλητισμός δεν έχει πια τη σημασία που είχε για το κράτος τη δεκαετία του 80, τότε που ακόμα παρείχε έστω κάποιες δυνατότητες, για να αναπτυχθεί σε όλα τα επίπεδα; Πόσοι αθλητές έχουν χαθεί και πόσα ταλέντα δεν ασχολήθηκαν καν με τον αθλητισμό από τη στιγμή που έπαψε το κράτος να αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή χρηματοδότησης του και αυτός όλο και πιο στενά έπεσε στον «Μαύρο Θάνατο» της επιχειρηματικής δράσης;
Οι αρχές στα 1330, ήταν ανήμπορες μπροστά στην καταστροφή. Πέρα από το να οργανώνουν ομαδικές προσευχές και λιτανείες, δεν είχαν την παραμικρή ιδέα πώς να σταματήσουν την εξάπλωση της επιδημίας, πόσο μάλλον να τη γιατρέψουν. Μέχρι τη σύγχρονη εποχή, οι άνθρωποι έριχναν την ευθύνη για τις αρρώστιες στον κακό αέρα, σε μοχθηρούς δαίμονες και οργισμένους θεούς και δεν υποπτεύονταν καν την ύπαρξη βακτηρίων και ιών. Ήταν έτοιμοι να πιστέψουν σε αγγέλους νεράιδες, αλλά δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι ένας μικροσκοπικός ψύλλος ή μια σταγόνα νερό μπορεί να περιείχε μια ολόκληρη αρμάδα θανάσιμων αρπακτικών.
Πόσο διαφορετικές είναι οι αντιδράσεις των σύγχρονων οπαδών; Οι αντίστοιχες ομαδικές προσευχές και λατανίες είναι οι κάρτες φιλάθλων και οι έρανοι που διοργανώνουν οι διοικήσεις που διαδίδουν τον «Μαύρο Θάνατο» της επιχειρηματικής δράσης και είναι οι ίδιες που έχουν παραιτηθεί από κάθε μορφή διεκδίκησης εσόδων, τόσο από το κράτος, όσο και από τις ΠΑΕ – ΚΑΕ που εκμεταλλεύονται τους συλλόγους. Η ευθύνη πέφτει πάντα στο κακό το ριζικό μας και την ατυχία μας, στους μοχθηρούς εχθρούς μας, στους δαίμονες μπαρμαθωμάδες που όταν βοηθάνε το δικό μας αφεντικό γίνονται Άγγελοι. Στις κακές μάγισσες – ομοσπονδίες που όταν ελέγχονται από το δικό μας αφεντικό γίνονται καλές νεράιδες. Κανένας οπαδός δε μπορεί να φανταστεί ότι όλοι αυτοί μαζί και ο καθένας χώρια, μεταφέρουν και διαδίδουν τον θανάσιμο αρπακτικό ιό του «Μαύρου Θανάτου» της επιχειρηματικής δράσης.
Είναι η στιγμή αγαπημένε μου οπαδέ της ΑΕΚ, για να πάψεις να ζητάς ενημέρωση από τα μέσα αυτών που θέλουν ακόμα πιο φτηνούς ποδοσφαιριστές στην ΠΑΕ ΑΕΚ με αφορμή τα έργα που γίνονται με επιδότηση δημοσίου (δηλαδή, με δικά σου λεφτά) και με έσοδα της ΠΑΕ (δηλαδή, με δικά σου λεφτά). Δεν μπορείς να επιτρέψεις στον εαυτό σου να πηγαίνει στην «κηδεία των χαμένων τελικών» έχοντας μάθει από τα ελεγχόμενα μέσα ότι φταίνε οι ίδιοι ποδοσφαιριστές χρηματιστηριακής άξιας 50 – 100 – 200 χιλιάρικων που δεν ξεπάστρεψαν τους συναδέλφους τους, χρηματιστηριακής αξίας 500 χιλιάρικων και ενός εκατομμυρίου. Είναι η στιγμή αγαπημένε μου οπαδέ της ΑΕΚ, που δε δικαιούσαι να ξεχάσεις πως αυτοί που σου έλεγαν ότι η Γ’ εθνική ήταν η μόνη λύση για να καθαρίσει η ΑΕΚ από τα χρέη των αφεντικών της και να επιστρέψει με δυνατή διοίκηση, ώστε να μπορούν να γίνουν μεταγραφές που θα την κάνουν πανίσχυρη, τώρα χαρακτηρίζουν την οικονομική πολιτική μιζέριας και υποτέλειας ως ορθολογική και σωστή για να μη ξαναπάθουμε τα ίδια. Είναι δύσκολο να το καταλάβουμε μας λένε τώρα, αλλά οι άνθρωποι της ΠΑΕ ξέρουν καλύτερα και έχουν δίκιο που λειτουργούν έτσι.
Αυτό που έχω να πω τότε είναι ότι: Το δίκιο των αφεντικών της ΠΑΕ, είναι άδικο για την ΑΕΚ και τους οπαδούς της.
Η ώρα που σου ζητάνε αγαπημένε μου οπαδέ της ΑΕΚ να υποδεχτείς την καινούρια σεζόν με αγωνία για το πώς θα γίνει πιο πλούσιο το ταμείο της ΠΑΕ από περήφανες πωλήσεις, είναι η ώρα που πρέπει να αρνηθείς να σε τρελάνουν. Δες τους: Έχουν ξαμοληθεί στα ελεγχόμενα μέσα και δίνουν συμβουλές υποτέλειας και συμβιβασμού.
Είσαι χαμένος από χέρι αγαπημένε μου οπαδέ της ΑΕΚ αν έχεις τέτοιους πληροφοριοδότες. Και είσαι ακόμα πιο χαμένος αν αρχίσεις να φιλάς κατουρημένες ποδιές για να μην στενοχωρηθούν οι τωρινοί εκμεταλλευτές του συλλόγου και φύγουν για να έρθουν τίποτα χειρότεροι.
Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί εκμεταλλευτές της ΑΕΚ. Κι αν πιστεύει κανείς ότι η εξουσία στην ΠΑΕ, στην ΚΑΕ, στην Ερασιτεχνική με όχημα τα μερίδια στην εκμετάλλευση του γηπέδου, δεν αποτελείται από εκμεταλλευτές, απορώ πως έχει φτάσει στην ανάγνωση του κειμένου μέχρι αυτό το σημείο.
Δεν επιλέγουμε αφεντικό πουθενά. Όσο η κατάσταση είναι έτσι και η ΑΕΚ ελέγχεται από εταιρείες και μεγάλους, μεσαίους ή μικρούς επιχειρηματίες, απαιτούμε πλήρη χρηματοδότηση από αυτούς, ικανή να έχει την ΑΕΚ πρωταγωνίστρια σε όλα τα τμήματα της, χωρίς να χρεώνεται ο σύλλογος πουθενά ούτε ένα σεντ του ευρώ. Γενναία χρηματοδότηση από την τσέπη τους, για την αγάπη τους, για την καψούρα τους, γιατί όπως λένε και οι ίδιοι αν τους ρωτήσεις «Η ΑΕΚ δεν είναι μπίζνα». Απλά είναι τα πράγματα. Δεν είναι «κυνήγι θησαυρού σε σκοτεινό τούνελ» η κατάσταση. Διεκδικούμε, απαιτούμε, χωρίς ούτε λεπτό να ξεχνάμε ότι υπάρχει και ο ίσιος δρόμος: Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης. Πλήρη κρατική χρηματοδότηση σε ότι χρειάζεται για να λειτουργήσουν οι ομάδες, αύξηση του φόρου στις μεγάλες επιχειρήσεις για να έχουμε επάρκεια και ασφάλεια στην χρηματοδότηση.
Έχεις τη δύναμη λαέ μου να τους κάνεις να χάσουν τον ύπνο τους, ως και να χάσουν την ίδια την εξουσία τους. Μην ακούς τα παραμύθια τους. Η ΠΑΕ ΑΕΚ και όλες οι ΠΑΕ που εκμεταλλεύονται μεγάλες ομάδες ανήκουν σε πλουτοκράτες και στα χέρια της πλουτοκρατίας υπάρχει αμύθητος πλούτος. Ποιος covid19 και ποια κρίση; Η οικονομία αν θα «μπει στην εντατική», θα μπει μόνο για ένα λόγο: Γιατί οι εκμεταλλευτές έχουν σκάσει από τα κέρδη και θέλουν συνεχώς περισσότερα!.
Και δώσε την απάντηση αγαπημένε μου οπαδέ της ΑΕΚ στο ερώτημα «πού είναι η διέξοδος;»: «Να ανοίξουμε δρόμο προς τα εμπρός! Για μας, κόντρα στους κηφήνες πλουτοκράτες. Υπάρχουν όλες οι δυνατότητες οι ομάδες μας να συντηρούνται και να αναπτύσσονται με υγεία. Οι ομάδες δημιουργούν τον πλούτο στο οικοδόμημα του αθλητισμού. Τους ανήκει!
Με λίγα λόγια, προτείνω να πετάξουμε στα σκουπίδια τους Μαρινάκηδες, τους Γιαννακόπουλους, τους Σαββίδηδες και όλους όσοι εμφανίζονται για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους μέσω του αθλητισμού, χωρίς να αφήνουμε περιθώρια να ανακυκλωθεί τίποτα απ’ αυτούς.
ΥΓ. «Η ευγνωμοσύνη είναι μια αρρώστια από την οποία υποφέρουν τα σκυλιά» Ιωσήφ Στάλιν
Τετάρτη, 5 Αυγούστου 2020
Παναγιώτης Αλιατάς
Mail: aliatas74@gmail.com
