Τεμόν ΑΕΚ… ένας μαχητής με ευγενικά αισθήματα!

Το ημερολόγιο γράφει 21^η ημέρα  (26-7-2015) και ο Γιώργος Ζαχαριάδης, γνωστός ως Τεμόν ΑΕΚ συνεχίζει το δύσκολο ταξίδι του.

Γράφει ο Χρήστος Κωνσταντινίδης

Ο υπερδρομέας Τεμόν διέσχισε 58 χιλιόμετρα κατάφερε ωστόσο το μεσημέρι να κάνει ένα μικρό διάλλειμα στο χωριό Καρτσάμπα, για φαγητό και ξεκούραση. Έπειτα συνέχισε την πορεία του προς τη Θέρμη(Terme) μια πόλη, η οποία υπάγεται στην επαρχία της Σαμψούντας.

Η Θέρμη είναι μια πόλη, της οποίας το όνομα προέρχεται από το Θεμίσκυρα και θεωρείται συνέχεια αυτής της αρχαίας πόλης. Στην Θέρμη, οι ντόπιοι γιορτάζουν το φεστιβάλ των Αμαζόνων, καθώς θεωρείται κατά τη μυθολογία πως εκεί κατοικούσαν οι μυθικές πολεμίστριες. Οι Αμαζόνες σύμφωνα με τη μυθολογία προέρχονταν από τον Θεό του πολέμου Άρη και τη νύμφη Αρμονία.

Ειδικά στην πατρίδα των Αμαζόνων άνδρες δεν επιτρέπονταν καθόλου. Για τη διαιώνιση του είδους δύο μήνες την άνοιξη πήγαιναν και έμεναν με έναν γειτονικό αρσενικό λαό, τους Γαργαρείς, που κατοικούσαν στον Καύκασο. Από τα παιδιά που γεννιούνταν, κρατούσαν μόνο τα θηλυκά. Τα αρσενικά ή τα σκότωναν σύμφωνα με την εκδοχή κάποιων αλλά το πιθανότερο είναι ότι τα έστελναν στους πατέρες τους. Για την προστασία του κράτους τους ήταν όλες τους εξασκημένες στη χρήση τόξου και ξίφους, και θεωρούνταν μάλιστα ισάξιες με πολεμιστές άνδρες, για το θάρρος τους και την ικανότητά τους. Σε άλλα κράτη μπορεί να επέτρεπαν την παρουσία ανδρών, αλλά δεν τους επέτρεπαν να έχουν σημαντικές θέσεις.

Αν και αυτή τη στιγμή ο Τεμόν ΑΕΚ βρίσκεται σε μια περιοχή, που κατά την αρχαιότητα κατοικούσαν μαχήτριες και επομένως αποτελούσε σύμβολο του πολέμου, ο Γιώργος Ζαχαριάδης προσπαθεί να προβάλλει ένα διαφορετικό μήνυμα, το οποίο βασίζεται στις αρχές της ειρήνης και της αγάπης. Οι Έλληνες κάποτε κατοικούσαμε αρμονικά με τυς Τούρκους στις περιοχές αυτές πριν τους διωγμούς, ήμαστε φίλοι, συνεργάτες και συνοδοιπόροι στη ζωή. Τόσα χρόνια μετά ακόμα σκεφτόμαστε μόνο αυτά που μας χωρίζουν και όχι αυτά, τα οποία μας ενώνουν. Μήπως τελικά κάνουμε λάθος; Μήπως ο πόλεμος είναι ανώφελος; Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίδιοι, έχουμε μια μάνα, έναν πατέρα, αδέρφια, στεναχώριες και χαρές. Γιατί λοιπόν, να ζούμε διαιρεμένοι όταν μπορούμε να διαμορφώσουμε μια ζωή, στην οποία θα κυριαρχεί η αγάπη για όλους; Μακριά από τις επίγειες ανθρώπινες μικρότητες και τα τυφλά μίση ο Γιώργος Ζαχαριάδης με την πορεία του μέσα στη Τουρκία μας διδάσκει αυτό που ξεχάσαμε και πρέπει να θυμηθούμε: Την αγάπη για τον πλησίον, όποιος και αν είναι αυτός, είτε είναι Χριστιανός, είτε Μουσουλμάνος.