Μας θέλουν φυτά, είμαστε αγριολούλουδα…

Χθες το βράδυ ήταν μια μεγάλη βραδιά για το AEK LIVE. Μια βραδιά με τιμώμενο το AEK LIVE αλλά δίχως να έχει προσκληθεί!

Ο Μιχάλης Μικελλής, τιμήθηκε στην εκδήλωση των Ενωσιτών της Κατερίνης. Στο πρόσωπο του τιμήθηκε (για εμάς…) ΟΛΟ το AEK LIVE, όπως στο AEK LIVE τιμάται καθημερινά η παρουσία του φίλου και αδερφού Μιχάλη.

Είμαστε μια περίεργη ιστορία εμείς εδώ… Ξεχωριστή, αλλιώτικη… Κρατάει άλλωστε χρόνια αυτή η κολόνια… Μιλάμε για φιλίες πάνω από 25 χρόνια. Και βάλε… Ανταμώσαμε όλοι ξανά, μαζί καθημερινά, μέσα από αυτό το αγωνιστικό μετερίζι τα τελευταία 4 χρόνια… Τότε δηλαδή που γεννήθηκε αυτή η περίεργη ιστορία, το AEK LIVE.

Στη γιορτή χθες, στη χαρά και την τιμή του δικού μας Μιχάλη, το AEK LIVE απουσίαζε λόγω εμπάργκο…

Δεν είχα σκοπό να γράψω τίποτα… Αλλά σήμερα με λένε Μιχάλη Μικελλή και νιώθω την αδικία…

Ενημερωθήκαμε πριν από μερικές ημέρες, ότι μπαίνουμε σε καθεστώς αποκλεισμού, λόγω των ιδεολογικών αντιλήψεων τις οποίες εκφράζουν αραιά και που – σε προσωπικά ενυπόγραφα κείμενα – κάποιοι από εμάς… Κάτι σα να λέμε μη γράφεις αυτά που νιώθεις, ή αυτά που θέλεις, ή αυτά που βιώνεις για να είσαι αρεστός και αποδεκτός από εμάς…

Και το εμπάργκο εκείνο υπογράφτηκε με το κλασικό, πολυφορεμένο και ατυχέστατο… ΜΟΝΟ ΑΕΚ. Ατυχέστατο με βάση την αδικία μέσα στην οποία ζουμε ΟΛΟΙ εμείς οι πολίτες τούτου του τόπου.

Θέλω να πω λοιπόν επειδή έχω ακόμη το δικαίωμα να ομιλώ και να αμύνομαι… ότι έχω τις όποιες ιδεολογικές αντιλήψεις επειδή ακριβώς είμαι ΜΟΝΟ ΑΕΚ.

Τι σημαίνει όμως ΜΟΝΟ ΑΕΚ; Τι πάει να πει ΜΟΝΟ ΑΕΚ; Πως ερμηνεύεται; Ψάχνουμε για άβουλους ανθρώπους, που δεν έχουν άποψη, που δεν αγωνίζονται, που δεν αντιστέκονται, που δεν διαφωνούν με ότι τους σερβίρεται στο τραπέζι ως μοναδική επιλογή ακόμη και αν αυτό τους εξομειώνει με το τίποτα; Μα τέτοιοι άνθρωποι ή πιόνια θα μπορούσαν να είναι ποτέ ΑΕΚ;

ΟΧΙ δεν θα κλείσουμε τα μάτια σε όλα όσα στοιχειώνουν τις ζωές μας και τις οικογένειες μας… Είμαστε άνθρωποι με αντίληψη. Δεν θα γίνουμε φυτά να μας ποτίζουν όπως και όποτε θέλουν και να μας αφήνουν να ξεραινόμαστε κατά βούληση… Αν νομίζουν ότι μια μέρα θα γίνουμε φυτά, τους απαντάμε ότι θα είμαστε αγριολούλουδα…

Δεν αποδεχόμαστε κανένα εμπάργκο λοιπόν. Ελεύθεροι είμαστε και γράφουμε ότι νιώθουμε… Συνειδητά απουσιάζουμε από τη συγκεκριμένη υποδουλωτική κουλτούρα του μη μιλάτε…

Το κείμενο αυτό δεν είχα σκοπό να το γράψω γιατί πρώτα από όλα δίνω πολύ αξία σε ένα περαστικό και προφανώς αδιάφορο, μελλοντικά περιστατικά… Άλλωστε θα ζήσουμε και έτσι… Όμως το αδέρφι μου που θα αναγκαστεί να διαβάσει για τη χαρά του, δίπλα στο εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ για τα κουρτινόξυλα της Αίγλης Ζαππείου,το σκέφτομαι… Τον αγαπώ τον μπαγάσα το Μιχαλάκη γιατί είναι γνήσιος. Και δεν του αξίζει να κάνουμε την πάπια για πάρτη του…

Ο Μιχάλης Μικελλής τιμήθηκε λοιπόν για μια τριαντάρα και βάλε χρόνια στα γήπεδα όλης της γης κοντά της, για τη σημαία που ύψωνε μαζί με τον αδερφό τον Τάσο το Δίδυμο στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης, τότε που αν έλεγες κάτι άλλο εκτός από ΠΑΟΚ ήσουν τελειωμένος. Τιμήθηκε ΟΜΩΣ και για τα τέσσερα τελευταία χρόνια της ζωής του, τα AEK LIVE χρόνια. Σε αυτά τα χρόνια βοηθήσαμε ΟΛΟΥΣ τους συνδέσμους, άσχετα από πολιτικά φρονήματα (ρε τι ακούμε τελικά;) δημοσιεύοντας τις ανακοινώσεις τους, τις φωτογραφίες τους, τα κείμενα τους, τα σχόλια τους και ότι ήθελαν να πουν, δίχως την παραμικρή “περικοπή” σε οτιδήποτε έγραφαν, ακόμη και αν αυτό μας έβρισκαν αντίθετους… Από αυτή την αμφίδρομη σχέση εμείς δεν “κερδίσαμε” τίποτα πέρα από τη λογική της ελεύθερης έκφρασης την οποία υπηρετούμε πιστά ασπαζόμενοι την ιδεολογία μας (ΑΕΚ τη λέμε εμείς…)

Νίκος Αγγελίδης